Ο τοίχος: Η φυγή της Λίζας
Ο τοίχος της "Έμπνευσης" με τα καυστικά του συνθήματα σήμερα ταξιδεύει και στις σελίδες της "Ελευθεροτυπίας", όπου φιλοξενεί στη σελίδα 8 το 23ο σύνθημα με θέμα τη "Νέα Μέση Ανατολή".
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε χωρίς τη δική σας αγάπη και βοήθεια καθότι στηρίξατε από την πρώτη στιγμή αυτήν την προσπάθεια. Οι δράστες των συνθημάτων σας ευχαριστούν για τις ματιές σας στον τοίχο της επανάστασής τους, αλλά και για τη δύναμη και το κουράγιο που αντλούν από τα επιτυχημένα σχόλιά σας.
Σύνθημα 24ον: LEAVEΑΝΟΣ
Η επίθεση στην Κάνα σκόρπισε τον θάνατο σε δεκάδες αθώους και παιδιά. Η επίθεση συνέπεσε με την υποτιθέμενη επίσκεψη της Κοντολίζας στον Λίβανο, επίσκεψη που δεν έγινε ποτέ. Η Λιβανέζικη κυβέρνηση την έδιωξε άρον - άρον και την έστειλε από κει που ήρθε. Ο Λίβανος έγινε Leaveανος. Μέσα στους χιλιάδες πρόσφυγες που αφήνουν τη χώρα τους για να ζήσουν, περπατώντας χωρίς τροφή και νερό με δεδομένο τον κίνδυνο, προστέθηκε και η Κοντολίζα που γυρίζει στην πατρίδα της με το στίγμα του υπαίτιου. Το αίμα κρασί δεν γίνεται. Κι όμως, κάποιοι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού φαίνεται πως μεθούν με την οσμή του. Στην υγειά μας, Κοντολίζα… όσο για την ειρήνη; Μας άφησε χρόνους...
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε χωρίς τη δική σας αγάπη και βοήθεια καθότι στηρίξατε από την πρώτη στιγμή αυτήν την προσπάθεια. Οι δράστες των συνθημάτων σας ευχαριστούν για τις ματιές σας στον τοίχο της επανάστασής τους, αλλά και για τη δύναμη και το κουράγιο που αντλούν από τα επιτυχημένα σχόλιά σας.
Σύνθημα 24ον: LEAVEΑΝΟΣ
Η επίθεση στην Κάνα σκόρπισε τον θάνατο σε δεκάδες αθώους και παιδιά. Η επίθεση συνέπεσε με την υποτιθέμενη επίσκεψη της Κοντολίζας στον Λίβανο, επίσκεψη που δεν έγινε ποτέ. Η Λιβανέζικη κυβέρνηση την έδιωξε άρον - άρον και την έστειλε από κει που ήρθε. Ο Λίβανος έγινε Leaveανος. Μέσα στους χιλιάδες πρόσφυγες που αφήνουν τη χώρα τους για να ζήσουν, περπατώντας χωρίς τροφή και νερό με δεδομένο τον κίνδυνο, προστέθηκε και η Κοντολίζα που γυρίζει στην πατρίδα της με το στίγμα του υπαίτιου. Το αίμα κρασί δεν γίνεται. Κι όμως, κάποιοι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού φαίνεται πως μεθούν με την οσμή του. Στην υγειά μας, Κοντολίζα… όσο για την ειρήνη; Μας άφησε χρόνους...
Έξυπνο! Και μελαγχολικό, φυσικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην ξεχνάμε οτι η εν λόγω κυρία μετά το θάνατο 3 ανθρώπων στο Γκουαντάναμο από παρατεταμένη απεργία πείνας δήλωσε οτι "το κάνανε για λόγους δημοσίων σχέσεων".Φρικτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρίς λόγια, ξανά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Leaveανος... ευφυέστατο και τραγικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πίνουνε Νίκο, το πίνουνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το απολαμβάνουνε.
Όχι ως τέρατα, κατασκευάσματα παραμυθάδων και σκηνοθετών, αλλά ως άνθρωποι.
Με εξουσία.
Κάπου, δε μπορεί! Θα υπάρχει Κόλαση.
Συγχαρητήρια, και εις ανώτερα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή(να παίρνουμε κα εμείς θάρρος)