Ο τοίχος: Πολεμικά "γράμματα"
Σύνθημα 16ον: ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΧΗΣ
Από τα παιδικά θύματα του πολέμου μέχρι τους μαχητές του αύριο που βιώνουν το μίσος και την οργή στα πεδία μάχης και θα κληθούν όταν έρθει η ώρα να ανταποδώσουν. Από τα παιδιά του ανεπτυγμένου κόσμου και τις επαναστάσεις τους ενάντια στο κατεστημένο της μιζέριας, στη μιζέρια που πολέμου και το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών. Από τα χιλιάδες νεκρά παιδιά και τις παιδικές υπογραφές στις βόμβες του πόνου και του αίματος στους ιερούς πολέμους που διαδάσκονται στα σχολεία και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά στους εκπαιδευτικούς πολέμους της νέας εποχής. Ναι, ετούτος ο πόλεμος είναι γεμάτος παιδικά μάτια χωρίς χαμόγελα, χωρίς ελπίδα, παρά μόνο με δάκρυα.
Από τα παιδικά θύματα του πολέμου μέχρι τους μαχητές του αύριο που βιώνουν το μίσος και την οργή στα πεδία μάχης και θα κληθούν όταν έρθει η ώρα να ανταποδώσουν. Από τα παιδιά του ανεπτυγμένου κόσμου και τις επαναστάσεις τους ενάντια στο κατεστημένο της μιζέριας, στη μιζέρια που πολέμου και το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών. Από τα χιλιάδες νεκρά παιδιά και τις παιδικές υπογραφές στις βόμβες του πόνου και του αίματος στους ιερούς πολέμους που διαδάσκονται στα σχολεία και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά στους εκπαιδευτικούς πολέμους της νέας εποχής. Ναι, ετούτος ο πόλεμος είναι γεμάτος παιδικά μάτια χωρίς χαμόγελα, χωρίς ελπίδα, παρά μόνο με δάκρυα.
Μ' αρέσουνε τα σκίτσα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα συνθήματά σου.
Πως θα γίνει βρε Νίκο να μαζέψουμε όλα τούτα τα θραύσματα της αθωότητας να τα κολλήσουμε ξανά...
Λες να γεννιώνται τα σημερινά παιδιά ενήλικες;
Εφιάλτης. Ο χειρότερος.
Τιποτα χειροτερο απο αυτα τα "παιδικα" ματια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα παιδια παντου γεννιουνται ενηλικες πλέον.
Ενας εφιαλτης που τον ζουμε εδω και καμποσα χρονια...
Πραγματι ωραια τα σκιτσα σου Νικο.
Ευχαριστώ φίλοι μου για τα σχόλιά σας και για τα καλά σας λόγια. Αυτά τα παιδιά είναι το δράμα ετούτου του πολέμου γιατί μέσα τους το μόνο που καταφέρνουμε να τους εντρυφήσουμε είναι το μίσος, το πάθος, ο πόνος, η εκδίκηση, ο πόλεμος. Πραγματικά εφιάλτης...
ΑπάντησηΔιαγραφή