Έμπνευση

  Ομιλία του συγγραφέα Νίκου Παργινού στο πλάισιο της παρουσίασης του νέου βιβλίου του Πρωτοπρεσβύτερου Θεμιστοκλή Μουρτζανού στην Κέρκυρα την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013 Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή βρίσκομαι απόψε εδώ, ανάμεσά σας, στο πλευρό του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού , ενός ανθρώπου που σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα, για να σας παρουσιάσουμε μαζί το νέο του βιβλίο, που φέρει τον τίτλο: « Η αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπο ». Έχουν περάσει δυόμισι περίπου χρόνια από την ημέρα που παρουσιάσαμε στο κοινό της Κέρκυρας το πρώτο του βιβλίο, που μιλούσε για τους νέους, κι αναζητούσε τον σύγχρονο λόγο και ρόλο της Εκκλησίας στις πτυχές της νεανικής τους ζωής. Και νιώθω πραγματικά τυχερός που μου δίνεται και πάλι η δυνατότητα να τον πλαισιώσω και να καταθέσω για ακόμα μια φορά τη δική μου άποψη γι’ αυτό το νέο του δημιουργικό ταξίδι. Η σχέση μου με τον π. Θεμιστοκλή εξακολουθεί να περνάει μέσα από συμπληγάδες κι από σαράντα κύματα αναζητώντας την κοινή μας Ιθάκη.

Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή καλούμαι να παρουσιάσω το νέο εξαιρετικό βιβλίο του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού «Η αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπο». Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητρόπολης Κερκύρας (Ακαδημίας 2) στις 7 το απόγευμα. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ακόμα η ψυχολόγος κα Αντιγόνη Τσιλιμπάρη και ο συγγραφέας.

Οι πρόσφατες κρίσεις για τις θέσεις των προϊσταμένων των τμημάτων του Δήμου της Κέρκυρας και η όλη διαδικασία της αξιολόγησης των υποψηφίων, απέδειξε περίτρανα για ακόμα μια φορά την κακομοιριά και την προχειρότητα που διακατέχει το Δημόσιο και τους ανθρώπους του συστήματός του. Λίγο πριν τη λήξη της θητείας του, ένα Υπηρεσιακό Συμβούλιο που πλέον αποτελεί (ευτυχώς όπως αποδεικνύεται) παρελθόν, με συνοπτικές διαδικασίες που μόνο σεβασμό και νομιμότητα δεν εκφράζουν, παρά μόνο ανεπάρκεια και καιροσκοπισμό, αποφάνθηκε κρίνοντας και προτείνοντας τους αξιότερους για τις θέσεις των προϊσταμένων των τμημάτων του Δήμου της Κέρκυρας. Κύριο μέλημά του, απ’ ότι φάνηκε εκ του αποτελέσματος, ήταν το βόλεμα των «ημετέρων», των ίδιων των συνδικαλιστών και του κύκλου τους, που έσπευσαν να «κατοχυρώσουν» εργασιακά κυριολεκτικά στο παρά πέντε, όταν οι εργαζόμενοι θα εκπροσωπούνταν ακόμα στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο κι όχι όταν η δομή του δεν θα ήταν πλέον ελεγχόμενη. Τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτ