Έμπνευση

Ο τοίχος της "Έμπνευσης" με τα καυστικά του συνθήματα σήμερα ταξιδεύει και στις σελίδες της "Ελευθεροτυπίας", όπου φιλοξενεί στη σελίδα 8 το 23ο σύνθημα με θέμα τη "Νέα Μέση Ανατολή". Τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε χωρίς τη δική σας αγάπη και βοήθεια καθότι στηρίξατε από την πρώτη στιγμή αυτήν την προσπάθεια. Οι δράστες των συνθημάτων σας ευχαριστούν για τις ματιές σας στον τοίχο της επανάστασής τους, αλλά και για τη δύναμη και το κουράγιο που αντλούν από τα επιτυχημένα σχόλιά σας. Σύνθημα 24ον: LEAVE ΑΝΟΣ Η επίθεση στην Κάνα σκόρπισε τον θάνατο σε δεκάδες αθώους και παιδιά. Η επίθεση συνέπεσε με την υποτιθέμενη επίσκεψη της Κοντολίζας στον Λίβανο, επίσκεψη που δεν έγινε ποτέ. Η Λιβανέζικη κυβέρνηση την έδιωξε άρον - άρον και την έστειλε από κει που ήρθε. Ο Λίβανος έγινε Leaveανος. Μέσα στους χιλιάδες πρόσφυγες που αφήνουν τη χώρα τους για να ζήσουν, περπατώντας χωρίς τροφή και νερό με δεδομένο τον κίνδυνο, προστέθηκε και η Κοντολίζα που γυρίζει στ...

Σύνθημα 23ον: Η ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Ένα κράτος, μια σημαία, μια υπόσχεση, μια νέα Μέση Ανατολή. Ο τοίχος της "Έμπνευσης" απόκαλύπτει σήμερα στους περαστικούς της θέας του, τα σχέδια της μανούλας Αμερικής για τη νέα Μέση Ανατολή των Εβραίων. Το κράτος που θα λύσει όλα τα προβλήματα και θα εξαλείψει μια για πάντα την τρομοκρατία. Άλλωστε το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή. Ήδη το Ισραήλ έβαλε πόδι στο νότιο μέρος του Λιβάνου. Να μας ζήσει, λοιπόν!

Σύνθημα 22ον: ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ BUSH ΟΥΛΑ Τον κρατούσαμε που τον κρατούσαμε με δυσκολία, τον χάσαμε τελικά τον Bushουλα. Μια ο πόλεμος και η αδιαφορία μας, μια η καθημερινότητά μας και η αύξηση του πετρελαίου που μας τσάκισε, μια οι αυξήσεις στα τρόφιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα που θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα, μια οι διακοπές μας που είτε καθυστερούν είτε δεν έρχονται, μια οι εκλογές που είτε έρχονται είτε δεν έρχονται ένα και το αυτό, δεν ήταν δύσκολο να τον χάσουμε. Άλλωστε, να λέμε και του στραβού το δίκιο δεν τον κρατούσαμε και παραμάσχαλα... Για όλα όμως υπάρχει φταίχτης, κι ο δράστης του μηνύματος τον αποκαλύπτει στο σχετικό μηνυμά του. Ένας είναι ο εχθρός, αυτός, αυτός, αυτός...

Σύνθημα 21ον: ΕΛΛΙ PEACE ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ Η συνάντηση της Ρώμης ήθελε αρετή και τόλμη από τους ηγέτες του κόσμου, χαρακτηριστικά που σπανίζουν. Δυστυχώς το μόνο που έφερε στο φως ήταν για ακόμα μια φορά η αδυναμία της ανθρωπότητας να επικοινωνήσει και να επιζητήσει το αυτονόητο, την ειρήνη, με σαφή και αποφασιστικό τρόπο. Η Κοντολίζα στάθηκε στο ύψος της και όχι στο ύψος των περιστάσεων και οι υπόλοιποι την άκουγαν και χαμογελούσαν. Ακόμα κι αυτή η ανθρωπιστική βοήθεια προς τον δοκιμαζόμενο λαό του Λιβάνου δείχνει να είναι αγκάθι για τον πολιτισμένο κόσμο. Πόσο ελλιpeace, τελικά, είμαστε Θεέ μου;

Πολλές φορές αναρωτιέμαι σε τι κόσμο ζούμε τελικά. Δυο σκίτσα του Μωάμεθ από μερικούς τρελούς Δανούς ξεσήκωσαν έναν ολόκληρο Μουσουλμανικό κόσμο εναντίον της Δύσης μέσω της απειλής ενός πολέμου με θρησκευτικό άρωμα. Ετούτη η τραγωδία και η οδύνη στη Μέση Ανατολή, από την άλλη, αφήνει ασυγκίνητη μια ολόκληρη ανθρωπότητα, ακόμα κι αυτούς τους ίδιους τους Μουσουλμάνους. Η χώρα των κέδρων μετατρέπεται στο νέο κοσμικό εφιάλτη της ανθρωπότητας. Η μιζέρια του πολέμου σ' όλο της το μεγαλείο. Πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, τραυματίες και νεκροί άμαχοι και παιδιά. Παιδικές υπογραφές στις βόμβες του πόνου και του αίματος στους ιερούς πολέμους που διδάσκονται στα σχολεία και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά στους εκπαιδευτικούς πολέμους της νέας εποχής. Ναι, ετούτος ο πόλεμος είναι γεμάτος παιδικά μάτια χωρίς χαμόγελα, χωρίς ελπίδα, παρά μόνο με δάκρυα. Η μαγεία του πολέμου, λοιπόν, σ' όλο της το μεγαλείο και η ανθρωπότητα στο ρόλο θεατή να παρακολουθεί τρώγοντας αμέριμνα πασατέ...

Σύνθημα 20ον: Ο.Η. (μ) Ε. Η παράταξη ειρηνευτικής δύναμης κυανοκράνων στην εμπόλεμη ζώνη του Λιβάνου γεμίζει με φόβο και τρόμο την ανθρωπότητα αλλά και τον δράστη του σημερινού συνθήματός μας που αποκαλύπτει την απόγνωσή του με γνωστό επιφώνημα. Η Διεθνής Κοινότητα απογοήτευσε τόσο στις μεσολαβητικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις όσο και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Ο κόσμος παραμένει θεατής διοργανώνοντας μόνο πορείες ειρήνης με πολεμικά συνθήματα. Κι όταν πρόθεση των υπερατλαντικών υπευθύνων είναι να στείλουν το λύκο της Τουρκίας στο μαντρί της Μέσης Ανατολής για να επιβάλει την τάξη, τα πράγματα απλά δείχνουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Σύνθημα 19ον: ΓΗ ΤΗΣ Η.Π.Α. ΓΓΕΛΙΑΣ Η Γη της Επαγγελίας που επιθυμούν διακαώς οι Εβραίοι λόγω υπεράνω υποσχέσεων είναι στρωμένη με αίμα αθώων και κορμιά αμάχων. Αρκεί ένας ανώδυνος φωσφορούχος ψεκασμός με τηλεκατευθυνόμενες βόμβες υψηλής ακρίβειας και μια περίοδος χάριτος του Δυτικού κόσμου για την απαραίτητη προώθηση των Ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων στα εδάφη της. Η Γη μετατράπηκε σε πλανήτη της Η.Π.Α.γγελίας όπου κροκοδείλια δάκρυα από κοντές Λίζες εξαργυρώνουν επιταγές εμπορίου όπλων και ανθρώπινης ανοχής. Να τη χαιρόμαστε λοιπόν, την ουδέτερη ζώνη της Η.Π.Α.γΓΕΛΙΑΣ χαλάλι μας... είναι μόνο για γέλια... ή για κλάματα;

Σύνθημα 18ον: ΚΑΛΠΑΖ U.SA. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Οι μέρες της παντοδυναμίας των Αμερικανών μαστίζονται από τον καλπασμό της τρομοκρατίας στον πλανήτη. Ποιος τελικά είναι ο τρομοκράτης που σκορπά με τις πράξεις και τις ενέργειές του τον τρόμο και τον θάνατο στον κόσμο; Η απάντηση στη βία θα είναι πάντα η βία. Εστίες πολέμου στο Λίβανο, στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, ως πότε αλήθεια; Ο τρόμος των κρατών είναι ετούτη η έπαρση και η αλαζονεία της μονοκρατορίας, η νέα τάξη πραγμάτων. Αποφασίζουμε και διατάζουμε. Ως πότε, λαέ του κόσμου;

Σύνθημα 17ον: ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΕΔΡΟΥΣ Η χώρα των κέδρων μετατρέπεται στο νέο κοσμικό εφιάλτη της ανθρωπότητας και ο πετυχημένος τίτλος της πασίγνωστης ταινίας τρόμου αλλάζει πλέον για χάρη της εποχής. Η μαγεία του πολέμου σ' όλο της το μεγαλείο και η ανθρωπότητα στο ρόλο θεατή παρακολουθεί τρώγοντας αμέριμνα πασατέμπο (εβραϊκής προέλευσης), πίνοντας Coca - cola, εξαργυρώνοντας το τίμημα του εισιτηρίου της στα βενζινάδικα του κόσμου. Η συνέχεια των περιπετειών τρόμου στους τηλεοπτικούς δέκτες μας έχει σπάσει τα ρεκόρ θεαματικότητας κι ο κόσμος, δείχνει να διψά για αίμα και μίσος, αγωνία και εκδίκηση, πάθη και εγκλήματα. Εφιάλτης, λοιπόν, όχι όμως με λεύκες, αλλά με κέδρους....

Σύνθημα 16ον: ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΧΗΣ Από τα παιδικά θύματα του πολέμου μέχρι τους μαχητές του αύριο που βιώνουν το μίσος και την οργή στα πεδία μάχης και θα κληθούν όταν έρθει η ώρα να ανταποδώσουν. Από τα παιδιά του ανεπτυγμένου κόσμου και τις επαναστάσεις τους ενάντια στο κατεστημένο της μιζέριας, στη μιζέρια που πολέμου και το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών. Από τα χιλιάδες νεκρά παιδιά και τις παιδικές υπογραφές στις βόμβες του πόνου και του αίματος στους ιερούς πολέμους που διαδάσκονται στα σχολεία και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά στους εκπαιδευτικούς πολέμους της νέας εποχής. Ναι, ετούτος ο πόλεμος είναι γεμάτος παιδικά μάτια χωρίς χαμόγελα, χωρίς ελπίδα, παρά μόνο με δάκρυα.

Σύνθημα 15ον: PEACE - ACE Στους γκρεμισμένους τοίχους του Λιβάνου οι ήρωες δεν είναι αυτοί με τα όπλα στο χέρι. Δεν είναι αυτοί που σκορπίζουν αφειδώς το θάνατο και γεμίζουν με αίμα αθώων τα "καθαρά" χέρια τους, αλλά εκείνοι που παραμένουν οπαδοί της ειρήνης, εκεί, στα χαρακώματα του πολέμου και γράφουν με βρώμικα χέρια, κάτω από αντίξοες συνθήκες τις σελίδες της ιστορίας στα καταγώγια και στα χαλάσματα. Αυτοί που βροντοφωνάζουν για κατάπαυση του πυρός και δίνουν τη ζωή τους χωρίς να ακούγεται η φωνή τους, χωρίς να διαβάζει κανείς πλέον τα συνθήματά τους στα ερείπια του κόσμου τους. Όπως ο άγνωστος ήρωας του συνθήματός μας που έδωσε τη ζωή του για ένα ανολοκλήρωτο σύνθημα κι έπεσε από τις σφαίρες του άσσου του πολέμου. Δόξα και τιμή, λοιπόν, στους αληθινούς ήρωες αυτού του πολέμου.

Μια καλή φίλη στάθηκε η αφορμή για τούτο το post. Ένα γλυκό και συγκινητικό mail ήταν η αφορμή για να γράψω ετούτες τις λέξεις στον πηγαιμό για την εξεύρεση της προσωπικής μου δημιουργικής Ιθάκης. Η δημιουργία είναι ένα μονοπάτι δύσβατο. Το ξέρω. Το έχω νιώσει στο πετσί μου όλα αυτά τα χρόνια που δραστηριοπούμαι στο χώρο. Κείμενα, άρθρα, σκίτσα, γελοιογραφίες, μυθιστορήματα είναι απλά προσωπικά σημάδια που χαράσσουν το διάβα μου στο χώρο της δημιουργίας, αυτό το μικρό και ίσως απόμερο μονοπάτι. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους προβολείς της φήμης και της αναγνώρισης, κοντά όμως σ' αυτό που ίσως αγαπώ και ψάχνω. Αλήθεια είναι πως δεν ξέρω που οδηγεί ετούτο το μονοπάτι. Ίσως μόνο στην αυτογνωσία. Μια καλή μου φίλη λέει πως γράφουμε γιατί αδυνατούμε να ζήσουμε τη ζωή. Κάθε βιβλίο είναι και μια αποτυχία. Οι λέξεις είναι απόπειρες αντιπερισπασμού στα δεύτερα που κυλούν και αφήνουμε ανεκμετάλλευτα. Είναι προσωπικές χαμένες μάχες που κουβαλάμε στην πλάτη μας στον πόλεμο με τον...

Σύνθημα 14ον: ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ;; Έξι και πλέον μήνες έχουν περάσει από την εξαφάνιση του Άλεξ. Το δράμα της Βέροιας που συγκλονίζει το Πανελλήνιο συνεχίζεται. Παιδικές συμμορίες, κοινωνικές ανισότητες, φαινόμενα ρατσισμού, έλλειμμα εκπαίδευσης και αλληλεγγύης, νομικά παράθυρα στους τρύπιους νόμους μας, αδιαφορία, ψυχοθεραπείες express στα παράθυρα της τηλεόρασης... Σύγχρονη Ελλάδα. Οι έρευνες δείχνουν ποτάμι. Εκεί οδηγούν τα στοιχεία των παιδικών ημερολογίων, οι καταθέσεις των ανηλίκων, οι μαρτυρίες των ενηλίκων. Λέτε, εκεί να κρύβεται το μυστικό; Ελπίζω μόνο να μην το πάρει το ποτάμι το θέμα γιατί η Ελλάδα είναι ικανή για όλα... Και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όχι μόνο για τον Άλεξ, αλλά και για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Σύνθημα 13ον: F/B HOLLYSTONE Άγγλοι, Γάλλοι, Παρτογάλοι, Αμερικανοί και Καναδοί προσέλθετε! Το F/B Ιεράπετρα πήγε στους Άγιους Τόπους (ελέω ονόματος) για να φέρει πίσω Έλληνες και γέμισε... τουρίστες. Θα μου πεις, εδώ Πάρο, Σάμο, Τήνο, Μύκονο και Σαντορίνη δεν μπορούμε να πάμε με τον χαμό στα λιμάνια, εκεί, στο πεδίο της μάχης δεν θα γινόταν λάθος; Οι Έλληνες φαίνεται δεν είχαν βγάλει εγκαίρως εισιτήριο. Αυτά παθαίνεις όταν δεν μεριμνάς από νωρίς. Όσο για το Ιεράπετρα; Από τώρα και στος εξής μετονομάστηκε σε: F/B Hollystone. Να μας ζήσει, λοιπόν!

Σύνθημα 12ον: Η.Π.Α. ΚΑΙ ΕΛΑ LISA Ο πρόεδρος Μπους, στο περιθώριο της σύσκεψης της G8 τρώει τα μπισκότα του και κάνει πλακίτσες με τον Μπλερ χαριτολογώντας για κάποιες μικροδιενέξεις κάπου εκεί, στο χάρτη, στη Μέση Ανατολή. Θα στείλει την Κοντολίζα να καθαρίσει τα "σκατά". Είπε και ελάλησε. Ή μάλλον... "Η.Π.Α και ελάLisa". Ο κόσμος στα πόδια μιας αυτοκρατορίας που κοστολογεί το ανθρώπινο αίμα των αναλώσιμων "ξένων" λιγότερο από το πετρέλαιο που χρειάζεται ένας Αμερικανός για να γεμίσει το ντεπόζιτο του πολυτελούς αυτοκινήτου του για μια βόλτα στην Καλιφόρνια...

Ο τοίχος της «Έμπνευσης» ταξιδεύει και στέλνει τα μηνύματά του και μέσω της εφημερίδας "Κερκυραϊκό Βήμα" στους χιλιάδες αναγνώστες της. Ήδη τα πρώτα σχόλια είναι θετικά. Ελπίζω μόνο να μην βρούμε μιμητές στους τοίχους των δρόμων μας, αλλά οι αποδέκτες των μηνυμάτων μας να διαβάζουν πίσω από τις λέξεις το όποιο νόημά μας. Όσο για τους πιστούς μας, καλό είναι να γνωρίζουν πως τα συνθήματά μας γράφονται μόνο με το σπρέι της φαντασίας μας στον τοίχο που στεγάζει τις όποιες ανησυχίες μας. Δεν είμαστε υπέρ της ρύπανσης του περιβάλλοντος, άλλωστε το σπρέι μας είναι οικολογικό με αποδέκτες αλλεργικούς στα συνθήματα και τα υπόγεια μηνύματα. Καλή μας εκτόνωση λοιπόν… Σύνθημα 11ον: ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ Η θερινή περίοδος των εκπτώσεων στα καταστήματα της επικράτειας ξεκίνησε με όχι και τους καλύτερους οιωνούς. Πεσμένο αγοραστικό ενδιαφέρον, οικονομικές στενότητες, τάσεις φυγής από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Οι εκπτώσεις τιμής όμως καλά κρατούν. Πολιτικοί χωρίς συνείδηση, ηγέτες χωρίς ανθρώπινο...

Σύνθημα 10ον: Κ ΛΙΒΑΝΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ Η θερμοκρασία στη Μέση Ανατολή έχει ανέβει πλέον κατακόρυφα και στον κλίβανο της περιοχής ήδη έχει τοποθετηθεί μεγάλη ποσότητα αίματος. Η Διεθνής Κοινότητα σιωπά και κωφεύει και οι μάχες των χαρακωμάτων τροφοδοτούν τον κλίβανο του ολοκαυτώματος με αίμα αθώων πολιτών. Η απολύμανση αναγκαία. Δυστυχώς όμως μόνο τα προβλήματα και οι διαφορές δεν απολυμαίνονται. Ως πότε αλήθεια;

Σύνθημα 9ον: Ή ΤΑΝ Ή SOLARIUM Αίτημα των καιρών η μαυρισμένη επιδερμίδα που αποτελεί στόχο των απανταχού λουομένων σ' όλη την επικράτεια των καλοκαιρινών διακοπών μας. Διακαής πόθος κάθε απελπισμένου μεροκαματιάρη η απόδραση κάτω από το μανδύα της χρωματιστής επιδερμίδας που είναι σημάδι καλοπέρασης και ευτυχίας, ακόμα κι όταν χρυσοπληρώνεται στα ινστιτούτα ομορφιάς. Ομοφυλοφιλικό απωθημένο του σημερινού μας συνθηματικού δράστη που εδρεύει στις πυκνοκατοικημένες παραλίες της Μυκόνου των star και αποτελεί υβριδικό απόγονο του Βασιλιά Λεωνίδα.

Το καλοκαίρι είναι η εποχή των ψιθύρων. Ένα ηλιοβασίλεμα, μια παραλία, ένα μεσημέρι κάτω από τα δένδρα, ένας καφές στην πλατεία, μια νυχτερινή τσάρκα για μια μπύρα. Οι ψίθυροι είναι μουρμουρητά μονότονα που εισβάλλουν ήρεμα στον κόσμο της καθημερινότητάς μας και μεταφέρονται με το φλοίσβο των κυμάτων, με το θρόισμα των φύλλων, με το φλύαρο κελάηδισμα των πουλιών, στα ντεσιμπέλ της νυχτερινής μας διασκέδασης. Είναι προσωπικοί κώδικες μυστικών που σπάνε το περίβλημα της φρούδας προστασίας μας και μεταφέρουν αλήθειες μέσα από τους ήχους της μοναξιάς και της παρέας μας. Ναι, δεν θέλεις πολύ για να τους ακούσεις ετούτους τους παράξενους ψιθύρους. Είναι σύνθετοι κώδικες που σπάνε εύκολα αρκεί να δείξεις τη διάθεση να συνεργαστείς με το θείο που σου στέλνει μηνύματα με τρόπους ανθρώπινους και θεϊκούς συνάμα. Να δεις την ουσία στις όποιες ιαχές τους. Να ψάξεις την αλήθεια στη φλύαρή τους μονοτονία. Και τότε, τότε να ξέρεις πως το ηλιοβασίλεμα πάντα θα έχει κάτι να σου πει όπου κι αν είσαι, ό,...

Συνθήματα στον τοίχο της «Έμπνευσης» θα έχουν την ευκαιρία να διαβάζουν και να γράφουν οι πιστοί του ιστολογίου με το σπρέι της φαντασίας τους. Συνθήματα διαχρονικά, συνθήματα με νόημα, συνθήματα που έχουν κάτι να πουν και δεν θα ησυχάσουν αν δεν το καταφέρουν. Ο τοίχος της «Έμπνευσης» θα είναι καθαρός για κάθε σκέψη και θα προβάλλει τα καλύτερα, όντας διαχρονικός και επίκαιρος, καυστικός και σαρκαστικός συνάμα. Και επειδή δεν είμαστε υπέρ της ρύπανσης του περιβάλλοντος, το σπρέι μας, να ξέρετε, θα είναι οικολογικό με αποδέκτες αλλεργικούς στα συνθήματα και τα υπόγεια μηνύματα. Καλή μας εκτόνωση… Σύνθημα 8ον: ΚΑΙ ΠΛΗΝ ΚΑΙ Α.Ε.Ι. Να γράφεις κάτω από τη βάση και να θες να μπεις και στο Πανεπιστήμιο δεν είναι και λίγο. Αποτελεί όμως το αποτέλεσμα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Και το Ελληνικό Πανεπιστήμιο βέβαια δε δείχνει να είναι και στα καλύτερά του, το "πλην" ΄φαίνεται να το χαρακτηρίζει με τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της Παιδείας. Μ' άλλα λόγια, επιβεβλημένη η παράφραση τη...

Σύνθημα 7ον: ΦΑΥΛΟΣ ΝΑΥΛΟΣ Πλοία δεξιά, πλοία αριστερά, πλοία παραπέρα. Νησιά χωρίς δυνατότητα συγκοινωνίας, αποκλεισμένα από τα δρομολόγια της άτακτης φυγής των εκδρομέων. Διακοπές με εκπτώσεις σε όλα τα επίπεδα. Ναύλοι με ή χωρίς επιστροφή. Στο ίδιο έργο θεατές, στο ίδιο πλοίο επιβάτες. Καλές διακοπές και κουράγιο...

Σύνθημα 6ον: ΚΑΘΥ ΣΤΕΡΗΣΗ ΔΙΑΚΟΠΩΝ Ο ιός της καθυστέρησης φαίνεται ότι κτύπησε τα υπολογιστικά συστήματα των διακοπών μας. Όσοι βρήκαν τρόπο να το σκάσουν καθυστερούν στα λιμάνια λόγω οργάνωσης του χάους. Οι υπόλοιποι στερούνται τις διακοπές λόγω οικονομικών δυσχερειών. Ο τοίχος της "Έμπνευσης" συμπαρίσταται στους εκδρομείς των παθών μ' ένα σύνθημα που τα έχει όλα. Καλές διακοπές και κουράγιο...

Τι αλήθεια κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του! Είναι μεγάλο μυστήριο, αν μη τι άλλο. Θησαυρούς βαθιά κρυμμένους μέσα στα βάραθρα του "είναι" του, αγώνες, πίκρες, σκέψεις, αναμνήσεις, χαρές, καημούς και δάκρυα, δάκρυα πολλά, δάκρυα βελούδινα που συσσωρεύονται και ξεχειλίζουν, περιμένοντας τον σωστό χρόνο για να κυλήσουν. Θησαυροί αναλοίωτοι, θησαυροί που ίσως ποτέ δεν θα βρεθούν, θησαυροί αχαρτογράφητοι, που δύσκολα εξερευνούνται, τόσο δύσκολα, όσο εύκολα αποκαλύπτεται το άγνωστο, χωρίς το παραμικρό ίχνος βοήθειας, με σύμμαχο την ύπαρξη του ενστίκτου, εκείνη τη γνωστή άγνωστη αρχέγονη δύναμη που περικλείει τόσα πολλά μέσα της. Κάποτε, θέμα χρόνου είναι το πότε, ίχνη των θησαυρών γίνονται αντιληπτά, και τότε συμβαίνουν καινούργια θαύματα. Καινούργια γεγονότα κάνουν εμφανή την παρουσία τους και μεταβάλλουν την απλότητα και την ηρεμία της ανυπαρξίας. Πόσο, αλήθεια, χρειάζονται οι τόσες περίεργες δόσεις ανακάλυψης, πόσο τις επιζητούμε, με τι πάθος και τι ορμή και τι ειρωνεία, μόνο μ...

Σύνθημα 5ον: ΠΕΤΡ ΕΛΕΟΣ Το νέο κύμα αύξησης στην τιμή του πετρελαίου και η... συνηθισμένη αισχοκέρδια των εμπόρων του μαύρου χρυσού καθιστούν πλέον απαγορευτικές τις μετακινήσεις για τον καταναλωτή του μέσου βαλάντιου. Επιβεβλημένη η ορθογραφική παρέμβαση στον τοίχο της "Έμπνευσης" ως ύστατη κραυγή διαμαρτυρίας στα κυκλώματα που καταπίνουν τα ευρώ μας όπως τα μετακινούμενα χιλιόμετρα της καθημερινότητάς μας.

Μικρές καθημερινές αλήθειες γεμίζουν τη ζωή μας. Μας αποκαλύπτονται μέρα με τη μέρα. Έχουν κι αυτές τις ώρες τους. Φωτεινές και σκοτεινές ώρες. Είναι στιγμές αποκάλυψης, βαθιές βουτιές στα ενδότερα του ίδιου του εαυτού μας. Είναι κομμάτια ενός σύνθετου παζλ που έρχονται για να συμπληρώσουν με τις εσοχές και τις εξοχές τους την παρουσία μας στο συμβατό μας κόσμο. Στιγμές αλήθειας μπροστά στους καθρέπτες, στη μέση του δρόμου, στην πρώτη γουλιά μιας δροσερής μπύρας, την ώρα της περισυλλογής, την ώρα του φλερτ, την ώρα της δράσης και της ηρεμίας. Στις μεγάλες επιτυχίες και τις αποτυχίες που μας βασανίζουν. Την ώρα της γραφής, της μοναξιάς και της παρέας, εδώ, απέναντι από το είδωλο της οθόνης του υπολογιστή, όπου λέξεις, προτάσεις και γραμμές συνθέτουν τα μονοσήμαντα παζλ της αποκάλυψης του τώρα. Είναι στιγμές προσωπικής έμπνευσης γαρνιρισμένες με μπόλικο λίπασμα αυτογνωσίας που ωριμάζουν στο δευτερόλεπτο και που μας μεταφέρουν ένα σκαλοπάτι παραπέρα στο δρόμο της επιστροφής μας. Και είναι...

Σύνθημα 4ον: ΚΟΚΚΙΝΗ Ο ΖΙΝΤΑΝ - ΠΡΑΣΙΝΗ Ο ΣΕΪΤΑΝ Από το Γαλλικό δράμα του ήρωα Ζιντάν και την "κουτή" αποβολή του στην παράταση του τελικού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, μέχρι τις πράσινες κάρτες των λαθρομεταναστών που ζουν το δικό τους δράμα στην Ελλάδα του εργατικού ασύλου των παρατάσεων ζωής.

Σύνθημα 3ον: ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗ ΝΙΚΟ Η Ελληνικότητα του Αιγαίου είναι πάγια θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, χρόνια ολόκληρα τώρα. Δυστυχώς ποτέ δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να δούμε γραμμένη αυτή τη θέση. Ο τοίχος της "Έμπνευσης" κατ' αποκλειστικότητα μας τη φέρνει στο φως. Από την αμυντική Ελληνική στάση που είναι όλο φρου φρου κι αρώματα και τις επιθετικές βλέψεις των Τούρκων, μέχρι το διπρόσωπο της Ελλήνικής υποκρισίας των κρατούντων.

Σύνθημα 2ον: ΜΑΣ ΠΗΡΕ Η ΚΑΤΩ ΒΟΛΤΑ Από την επιτυχημένη τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια του Γερμανού και τη χαρακτηριστική σκυλίσια φωνή του Φιλλιπίδη, από το μαύρο μας το χάλι και τον κατήφορο που βολτάρουμε χωρίς σταματημό, μέχρι την απογοήτευση των Γερμανών για τον αποκλεισμό από τον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου. Σημάδι των καιρών λοιπόν η Γερμανική τσάρκα...

Σύνθημα 1ον: ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ Από τους μαντρότοιχους τη δεκαετίας του 80 και τα Αντιαμερικανικά συνθήματα κατά των βάσεων στον τοίχο της "Έμπνευσης" από τον απογοητευμένο υποψήφιο των Πανελλαδικών εξετάσεων. Αίτημα των καιρών η απομάκρυνση του κριτηρίου της βάσης για τους υποψηφίους. Αντιαμερικανοί των Πανελλαδικών, ενωθείτε...

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η Ελληνική γλώσσα είναι μοναδική. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η μητέρα των γλωσσών είναι πλούσια σε τέτοιο βαθμό που μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το βάθος και τον πλούτο της. Αλλά αυτό που την κάνει τόσο διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες είναι αυτή η ικανότητά της να μεταλλάσσεται και να αλλοτριώνει τα χαρακτηριστικά της τόσο όσο χρειάζεται ώστε να προσαρμόζεται ανά τους καιρούς. Εάν σας άνοιξα την όρεξη με τα παραπάνω ακούστε να δείτε τι μου συνέβη τις προάλλες. Ήταν Παρασκευή και είχα βγει για φαγητό ως συνήθως με κάτι φιλαράκια που μαζί «έχουμε φάει ψωμί και αλάτι» . Καθίσαμε, βολευτήκαμε σε ένα αρκετά φιλόξενο εστιατόριο της πόλης και «φάγαμε με δυο μασέλες» ο καθένας, κοινώς «φάγαμε τον άμπακο». Κατά τη διάρκεια του δείπνου ένας από τους φίλους, ο Μάκης, «φαγώθηκε» να μας εκμυστηρευτεί για πολλοστή φορά τον καημό του για την κατάληξη που είχε η περιπέτεια του με τη φιλενάδα του, την γυναίκα των ονείρων του όπως την αποκαλούσε. Θυμάμαι ο...

Η Ελλάδα είναι η χώρα της τσαπατσουλιάς και της προχειρότητας, αυτό το ξέραμε. Η χώρα της τελευταίας στιγμής, που αν δεν υπήρχε κι αυτή, δεν θα γινόταν τίποτα. Αυτό θα μου πείτε το ξέραμε από παλιά. Το ξέραμε, αλλά χρειάζέται κάθε μέρα κάτι καινούργιο να συμβαίνει για να το πιστοποιούμε που και που, για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας. Η πρόσφατη απόφαση της FIFA να αποκλείσει τις Ελληνικές ομάδες από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι το πιο φρέσκο παράδειγμα. Τριάντα χρόνια μας προειδοποιούσαν, αλλά δεν ίδρωνε το αυτί μας. Μην είμαστε και πλεονέκτες, έχετε δει πολλά αυτιά να ιδρώνουν τον τελευταίο καιρό; Σε μερικές μέρες, άλλωστε το πρόβλημα θα το έχουμε λύσει, διαβεβαιώνουν οι υπεύθυνοι προς κάθε κατεύθυνση. Εδώ, θα μου πείτε, Ολυμπιακούς διοργανώσαμε με τα ψέματα, φτιάξαμε γέφυρες, στρώσαμε υπερσύγχρονους δρόμους, τι στο καλό μ' αυτό θα κολλήσουμε; Εδώ είναι παράδεισος, αγαπητοί ευρωπαίοι! Εδώ είναι Ελλάδα! Η χώρα των μύθων και των πράσινων αλόγων. Κρατούμενοι το σκάνε με ελικόπτερα, ...

Στην «Κρεμάλα» οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι ιδιαίτεροι. Είναι τρία παιδιά που γνωρίζουν τον κόσμο μέσα από την αποκαλυπτική ανακάλυψη των ίδιων τους των εαυτών πάνω στις μονοδιάστατες συστοιχίες του γνωστού μας σχολικού παιχνιδιού. Είναι καθημερινοί ήρωες που ξεκινάνε με αφετηρία το μηδέν, από το τίποτα, και λέξη – λέξη, πρόταση – πρόταση γίνονται δικοί μας άνθρωποι. Ετούτη την αίσθηση της οικειότητας και της γνωριμίας θέλησα να την περάσω ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το όνομα, χρησιμοποιώντας μια απλή αλλά σπάνια τεχνική, ώστε να κάνω τον αναγνώστη συμμέτοχο στο παιχνίδι της προσωπικής ανακάλυψής τους. Κι ο τρόπος ήταν απλός. Έπρεπε ο αναγνώστης να γεμίζει τα κενά καθώς προχωρούσε. Να γίνει συμμέτοχος στο παιχνίδι τους. Και η έμπνευση ήρθε. Οι γραμματικοί χαρακτήρες στα ονόματά τους εμφανίζονται σταδιακά στον αναγνώστη καθώς τους γνωρίζει. Η ανάγνωση του βιβλίου μετατρέπεται σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι κρεμάλας με τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Μια μάχη με γραμματικούς χαρακτήρ...

Μερικοί υποστηρίζουν με πάθος πως η γελοιογραφία είναι παλαιά όσο κι ο κόσμος. Ίσως και να έχουν δίκιο. Ίσως εν τέλει, η τέχνης της παραμόρφωσης, της σάτιρας, της υπερβολής και της απλότητας των γραμμών να γεννήθηκε μαζί με τον κόσμο μας, που, αν μη τι άλλο, σατιρίζει μαεστρικά με υπερβολές κι απλότητα, παραμορφώνει και οξύνει με αξιοσύνη την όποια καθημερινότητά μας. Το σκίτσο βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη ζωγραφική και τη φωτογραφία, με έντονο το στοιχείο της τέχνης που είναι η ζωγραφική και ανάγλυφο το στοιχείο της αποτύπωσης που είναι η φωτογραφία. Μπορείς να νιώσεις τη λιτότητα των γραμμών, την κίνηση των μορφών, το πάγωμα της στιγμής, τη λεπτομέρεια, και ταυτόχρονα γίνεσαι δημιουργός που ερμηνεύει με το δικό του προσωπικό τρόπο το όποιο μήνυμά της. Το σκίτσο οφείλει να ισορροπεί μεταξύ της τέχνης και της πληροφορίας κι αυτή είναι η ιδιαίτερη μαγεία του. Κάθε σκίτσο είναι κι ένα ταξίδι για το δημιουργό του. Ένα επικίνδυνο ταξίδι με ορατές συμπληγάδες στη ρότα του. Από τη μια την ανά...

Η συγγραφή λένε πως είναι ένα μοναχικό «άθλημα». Ίσως και να ‘χουν δίκιο. Είναι στιγμές ζωής που μετατρέπεις σε λέξεις και προτάσεις. Εμπειρίες που γεμίζουν σελίδες. Λογική, έμπνευση και φαντασία που με κόπο, ιδρώτα και ταλέντο μετασχηματίζονται σε απτές αποδείξεις ζωής. Ναι. Είναι μοναχικό «άθλημα» η συγγραφή. Δεν παύει όμως, παρόλη τη μοναξιά που τη συνοδεύει, να είναι και μια δημιουργία αλληλεπίδρασης. Ο συγγραφέας δεν ζει στο υπερπέραν. Δεν είναι ο υπεράνθρωπος που καταγράφει τις εμπειρίες του από τα διαγαλαξιακά του ταξίδια. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος. Με τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια «θέλω» που συνοδεύουν όλον τον κόσμο. Ο συγγραφέας δεν παύει να είναι κομμάτι μιας κοινωνίας, μέρος ενός συνόλου που γεύεται με τον ίδιο τρόπο το πέρασμα του ίδιου χρόνου στον κοινό μας κόσμο. Κι όποιος νομίζει πως είναι κάτι το εξωπραγματικό και το ιδιαίτερο διαπράττει τεράστιο λάθος. Σήμερα που η τεχνολογία έχει κάνει άλματα προόδου, ο συγγραφέας οφείλει και πρέπει να προσαρμοστεί στο νέο λογο...

Κάθε Κυριακή απόγευμα θα με βρεις στο αυτοκίνητο. Να γυροφέρνω και να ακούω μουσική. Απόπειρες απόδρασης. Αδρεναλίνη και αμφισβήτηση. Ελπίδα και όνειρα. Αναμνήσεις και αποδείξεις. Όλα να μπλέκονται στα στροφόμετρα και να καταβροχθίζονται στα ίδια κοντέρ. Στα ίδια χιλιόμετρα. Μέτρα και σκέψεις. Στροφές και εκλάμψεις. Ίσως γιατί κάθε Κυριακή απόγευμα επιστρέφαμε από το χωριό στην πόλη με την οικογένεια. Ίσως γιατί τα σχολεία ξεκινούν πάντα Δευτέρες και τελειώνουν τις Παρασκευές. Ίσως γιατί τα σχολεία τα σκέφτεσαι μόνο Κυριακή. Της Κυριακής το απόγευμα με βρίσκει να περιμένω το φανάρι της γωνίας. Κάπου μεταξύ του κόκκινου και του πράσινου. Στο γαλάζιο. Η σκέψη μου τρέχει ήδη στη Δευτέρα. Στα προβλήματα που γέννησαν οι λύσεις της προηγούμενης εβδομάδας. Ίσως γιατί κάθε τέλος να σημαίνει και μια αρχή. Ίσως γιατί κάθε λύση να σημαίνει κι ένα νέο πρόβλημα. Ίσως γιατί το γαλάζιο να είναι, σε τελική ανάλυση, το χρώμα που λείπει από τα φανάρια μας. Πέρα από την αναμονή του κόκκινου, την ορμή του...

Το Σάββατο είναι μια εορτή. Εβδομαδιαία γιορτή. Οι γνώμες διίστανται για τον χαρακτηρισμό της. Είναι τελικά η τελευταία μέρα της εβδομάδας; Οι Εβραίοι θεωρούν πως ο Θεός ήταν σαφής. Την τελευταία μέρα έδωσε ρεπό στον εαυτό Tου για να ξεκουραστεί ή μάλλον θα Τον σταμάτησαν τα εργατικά αγγελικά συνδικάτα παραπονούμενα για την καταστρατήγηση των προγραμματικών συμβάσεων συλλογικής εργασίας στη φάση δημιουργίας του κόσμου. Η Εκκλησία από την άλλη έχει διαφορετική άποψη. Τελικά κανείς δεν μπορεί να πει με σαφήνεια. Με το Σαββάτο τελειώνει ή αρχίζει η εβδομάδα; Το δικό μου Σαββάτο πάντως είναι η καλύτερη μέρα. Ξυπνάω με την άνεσή μου, ξενυχτάω με ακόμα μεγαλύτερη άνεση, γυροφέρνω, χαλαρώνω, γράφω. Δυστυχώς όμως όλο και κάτι συμβαίνει κάθε φορά και κάπου χαλάει το πράγμα. Μια το ένα μια το άλλο, λες και όλοι είναι βαλτοί για να μου το χαλάνε. Κι εκεί που υπολόγιζα να χαθώ στην παραλία και την άμμο παρακολουθώντας τους αγώνες του Πανελληνίου Σιρκουί Beach Volley στην πανέμορφη περιοχή της Ρόδα...