Έμπνευση

Φέτος οι τρόικα των μάγων δεν φέρνει δώρα στον μικρό ορθόδοξο Χριστούλη της Ελλάδας μας που γεννιέται οσονούπω σε μερικές μέρες στο φτωχικό τσαρδί μας. Δεν ξέρω αν μιλάμε για σπήλαιο ή στάβλο, αλλά από άχυρο και κουτόχορτο να φάνε κι οι κότες σε τούτη εδώ τη χώρα, έτσι όπως την καταντήσαμε. Όπως και να έχει μην περιμένετε δώρα ετούτες τις γιορτές. Μας τελείωσε κι ο χρυσός, και τα σμύρνα και το λιβάνι. Οικονομικά καταρρεύσαμε οπότε για χρυσό ούτε λόγος. Το ευρώ κατρακύλησε στην πλαγιά του λόφου της κρίσης και το έφαγε η μαρμάγκα. Τα σπρέντ εκτινάχθηκαν στα ύψη και για δανεισμό χωρίς θυσίες ούτε λόγος. Θα πρέπει να γονατίζουμε όλο και περισσότερο για να πάρουμε τη δόση μας κάθε φορά. Από λιβάνι μας φλόμωσαν όλα τα χρόνια. Μας λιβάνισαν για τα καλά τόσα χρόνια με την ευρωπαϊκή μας προοπτική και την ανάπτυξη που ευαγγελίστηκαν που πάθαμε αναφυλαξία στο τέλος από τα θυμιατά τους. Όσο για τα σμύρνα, αχρείαστα να είναι, ήρθαν κατόπιν εορτής. Χάσαμε ήδη πολλούς στο δρόμο της εξιλέωσης που ...

Όταν κρατάς στα χέρια σου το νέο βιβλίο ενός καλού φίλου δεν μπορείς παρά να νιώσεις πως ένα κομμάτι του ίδιου του εαυτού, αυτό το ξεχωριστό κομμάτι που σε συνδέει παντοτινά μαζί του, είναι εκεί, μέσα στις λέξεις του και στο εξώφυλλό του. Κάθε φορά, λοιπόν, που ένας φίλος συγγραφέας φέρνει στο φως ένα καινούργιο σύγγραμμά του, η αλήθεια είναι πως με καταλαμβάνει ένα δέος και μια πρεμούρα να αγγίξω αυτό το νέο ταξίδι της γραφής του, να αποδράσω μαζί του αναζητώντας ίσως αυτό το καινούργιο «κάτι» που φέρνει η πρόσφατη γραφή του στην αντανάκλαση της φιλικής μας σχέσης, στο «είναι» μου. Με την Ελένη Γκίκα αυτό γίνεται σε ευπερθετικό βαθμό γιατί η Ελένη αποτέλεσε και αποτελεί τον ιδιαίτερο συνδετικό κρίκο που με συνδέει με τη μαγεία της γραφής και της ανάγνωσης. Ελένη μου, καλό ταξίδι στο νέο σου βιβλίο. ΑΙΩΝΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ Εκδόσεις "Ψυχογιός" Ένα σημάδι τού ζητούσε. Πάντα ψηλά στο μηρό. Που να το βλέπει μόνο εκείνη. Που να τον έχει παρόντα, όταν θα λείπει... Έτσι...

Ομιλία του συγγραφέα Νίκου Παργινού στην παρουσίαση του βιβλίου στην Κέρκυρα την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010.

Ομιλία του συγγραφέα Νίκου Παργινού στην παρουσίαση του βιβλίου στην Κέρκυρα τ ην Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010. Φίλες & φίλοι. Πάνε έξι και πλέον χρόνια από την ημέρα που συνάντησα για πρώτη φορά τον πατέρα Θεμιστοκλή Μουρτζανό . Μια απίστευτη αλληλουχία γεγονότων και συμπτώσεων μας οδήγησαν στο να γνωριστούμε. Θες η μοίρα, η τύχη, το πεπρωμένο, η Θεία Πρόνοια τον έφερε στο διάβα μου ή ίσως να έφερε εμένα σε τελική ανάλυση στο δικό του δρόμο. Μόνο ένα διεστραμμένο συγγραφικό μυαλό θα μπορούσε να σκαρφιστεί ετούτο το σενάριο επιστημονικής φαντασίας που οδήγησε τελικά στη γνωριμία μας. Ή ακόμα καλύτερα κάτι πέρα και πάνω από την απλή ανθρώπινη δημιουργικότητα και φαντασία.  Άλλωστε η Θεία Πρόνοια ενεργεί με μυστηριώδη και απίθανο για την ανθρώπινη λογική τρόπο. Κάπως έτσι θα πρέπει να λειτούργησε λοιπόν και σε τούτη τη δική μας περίπτωση κινώντας τα αόρατα νήματα κατά το δοκούν. Από τότε πέρασαν έξι περίπου χρόνια. Κι η διαπροσωπική μας σχέση εξακολουθεί να περνάει μέσ...

Το βιβλίο ενός καλού φίλου πρόκειται να παρουσιαστεί την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην Κέρκυρα. Με χαρά δέχθηκα την πρόσκλησή του να συμμετάσχω στην παρουσίαση και να πω δυο λόγια για το βιβλίο και τον συγγραφέα. Η Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, η Ένωση Χριστιανών Επιστημόνων Κερκύρας και οι εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ», παρουσιάζουν το βιβλίο του Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού «ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ ΤΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ;» , την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010 στις 7 το απόγευμα, στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων «Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ». Το βιβλίο θα παρουσιάσουν: · Ο κ. Γιώργος Κεντρωτής, Καθηγητής Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μεταφράσεως και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. · Ο κ. Νίκος Παργινός , Λογοτέχνης. · Ο κ. Σπύρος Χονδρογιάννης , Γραμματέας της Αστρονομικής Εταιρίας Κέρκυρας. Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος . Η εκδήλωση θα κλείσει με Καλλιτεχνικό Μουσικό Πρόγραμμα για ...

Συνέντευξη του συγγραφέα Νίκου Παργινού στον Αντώνη - Μάριο Παπαγιώτη για το PRESS-GR Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι; Οι περισσότεροι θεωρούμε πως η απόλυτη ευτυχία είναι ένα άπιαστο όνειρο που κυνηγούμε μια ζωή με πάθος έχοντας την απατηλή ψευδαίσθηση πως ίσως κάποτε το πλησιάσουμε και το αγγίξουμε έστω και με τα ακροδάκτυλά μας. Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως η ευτυχία κρύβεται στις πιο μικρές απολαύσεις τις όποιας μίζερης ζωής μας. Ένα χάδι, ένα φιλί, ένα χαμόγελο, στιγμές γαλήνης και ηρεμίας στα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας. Αυτή είναι η απόλυτη ευτυχία που όλοι την βιώνουμε αλλά αδυνατούμε να διανοηθούμε το μέγεθός της. Ελάχιστες στιγμές ανεκτίμητης αξίας χωρίς διάρκεια. Να ζεις το σήμερα, όπως του αξίζει, όπως του αρμόζει. Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί; Το… ξυπνητήρι μου, αν και πλέον έχω εθιστεί στο πρωινό ξύπνημα και πολλές φορές το προλαβαίνω οριακά. Συνήθως οι ονειρικές μου περιηγήσεις με επαναφέρουν στην πραγματικότητα επιζητώντας την όποια δικαίωση στις κ...

Σαν σήμερα πριν τέσσερα χρόνια γεννήθηκε ένα ιστολόγιο όπως και η έμπνευση, σαν μια ιδέα που γεννιέται ξαφνικά χωρίς λόγο και αιτία, χωρίς την παρεμβολή της θέλησης. Συμπληρώνοντας τέσσερα χρόνια στον αέρα των ιστολογίων, η «Έμπνευση» ανανεώθηκε για να τιμήσει δεόντως την παρουσία της στο διαδίκτυο. Αλλάξαμε πρότυπο για να γίνουμε ακόμα πιο ευχάριστοι και οικείοι στους επισκέπτες. Σήμερα γιορτάζουμε τα γενέθλια τεσσάρων χρόνων γραφής και έμπνευσης στο μετερίζι του διαδικτύου. Μιας ενεργητικής παρουσίας με κείμενα, άρθρα και αφιερώματα από τον κόσμο της ανάγνωσης και της γραφής. Με αποσπάσματα και δημοσιεύματα, σκίτσα και ομιλίες, συνεντεύξεις, σκέψεις και προβληματισμούς. Τέσσερα χρόνια με ενεργή παρουσία από τους συνεπιβάτες της πτήσης μας. Δεν θα μπω στη λογική του απολογισμού. Άλλωστε τα νούμερα δεν λένε πάντα την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως ετούτος ο τόπος γέννησε εμπνεύσεις, αξιοποιήθηκε στο έπακρο η δράση του και η αλληλεπίδραση μου μαζί σας, κι αυτό, ίσως μόνο εγώ να μπ...

Ένα «ζιζάνιο» (saramago στα Πορτογαλικά) της παγκόσμιας λογοτεχνίας μας αποχαιρέτησε τη Παρασκευή 18 Ιουνίου. Το «κακό παιδί» της Πορτογαλίας σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία της χώρας, ο συγγραφέας που δημοσίευσε το «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο» εξιστορώντας την ερωτική σχέση του Ιησού με την Μαγδαληνή, ο βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ το 1998 Jose Saramago εξέπνευσε στα 87 του χρόνια και η Πορτογαλία θρηνεί το χαμό ενός μεγάλου πολιτιστικού της κεφαλαίου. Αυτοεξόριστος στο μικρό ισπανικό νησί Λανθαρότε των Καναρίων ενάντιος της παγκοσμιοποίησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούσε πως η Πορτογαλία θα αποτελούσε την αποθήκη του κοινού Ευρωπαϊκού σπιτιού μας. Η Ελλάδα από την άλλη δεν μου κάνει ούτε για σαλόνι ή τραπεζαρία, παρά μόνο για τουαλέτα των ευρωπαίων, τέλος πάντων. Αξίζει κάποιος να εξερευνήσει την αντισυμβατική λογοτεχνική γραφή του Jose Saramago, όπου μεγάλες φράσεις με μοναδικά σημεία στίξης την τελεία και κόμμα, και όλα τα είδη γραφής ενσωματώνονται ανάμεσα από αυτά τα δυο σημ...

Έτσι είμαστε εμείς οι βουβουζ..έλληνες. Μπορούμε σε χρόνο dt να αναστηθούμε μέσα από τις στάχτες μας κι εκεί που κλαίγαμε ομαδικώς την τύχη μας και το ριζικό μας εν μέσω τρόικας και καθημερινότητας, πλέον να ονειρευόμαστε την κατάκτηση ολόκληρου του κόσμου.   Η μπάλα είναι στρογγυλή και γυρίζει. Γυρίζει και ο τροχός. Μόνο που δυστυχώς γύρισε μόνο η μπάλα και όχι ο τροχός. Τα νέα μέτρα σε εργασιακό και ασφαλιστικό εν μέσω θέρους αποκαλύπτουν πως η ουσιαστική ανάσταση που τόσο πολύ ονειρευόμαστε είναι ουτοπική. Κι αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αργεντινή μας περιμένει στη γωνία. Να αντιμετωπίσουμε τις κοινές μας κρίσεις στο περιθώριο των κοινών μας οικονομικών προβλημάτων. Ελληνίδες, Έλληνες. Στα όπλα!

Σύνθημα 123ον: ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΗ ΓΑΖΑ Αποκλεισμένα παραμένουν τα Δημόσια Νοσοκομεία από τους προμηθευτές γάζας που εμμένουν στις απαιτήσεις τους για να σπάσουν το εμπάργκο που εφαρμόζουν στα νοσοκομειακά υλικά. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση δεν ενδίδει στους εκβιασμούς και αναλώνεται σε άκαρπες εκπτώσεις ενώ τα χειρουργικά τραπέζια χρησιμοποιούνται μόνο για συσκέψεις και ο κοσμάκης αφήνεται στο έλεος του Θεού εκλιπαρώντας για ανθρωπιστική βοήθεια.

ΝΟΤΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ Εκδόσεις "Κέδρος" Σελίδες: 45 Διαβάζοντας την ποιητική συλλογή του Βασίλη Ρούβαλη «Νότος» ταξίδεψα στο χρόνο χαμένος στο μεσογειακό τοπίο. Η συλλογή που αποτελεί έναν μονόλογο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που ορίζεται ως «γαλαζωπό φως της αλήθειας» ξετυλίγεται στο μεταίχμιο του παλιού με το νέο. Ένα ταξίδι στις εποχές των προσωπικών παθών που εφορμούν και καταδυναστεύουν στο πρώτο μέρος και καταλαγιάζουν στη συνειδησιακή γαλήνη που υπερνικά ακόμα και τον ίδιο τον χρόνο και την ιστορία στο δεύτερο. Χτισμένος κόσμος, θάλασσα λαξευμένη. Αφίλητες ερωμένες και απάτητοι πύργοι, νέοι πλημμυρισμένοι στον ιδρώτα, μασκαρεμένες επιθυμίες και ο άνεμος που όλα τα νικά και τα σβήνει. Λίγη σκόνη και η απληστία μοιάζει να φθάνει στο τέλος, την έσχατη ακτή του ταξιδιού που ολοκληρώνεται με την επιστροφή. Ευχές που ακούγονται προφητείες και η επιστροφή που χρωματίζεται από τον καταιγισμό του γαλάζιου φωτός. Ο Βασίλης Ρούβαλης, αν μη τι άλλο, μας ...

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση και η καλύτερη επίθεση ξεκινά από την σωστή άμυνα. Κι αφού η μπάλα είναι στρογγυλή όλοι αναζητούν μοίρα στον ήλιο της ποδοσφαιρικής διάκρισης. Παίχτες, προπονητές, φίλαθλοι, τζογαδόροι, όλοι αναμένουν την σέντρα για να αρχίσουν να ελπίζουν. Κι αν έχει αξία η συμμετοχή και όχι η νίκη τότε ο πρώτος δεν θα σήκωνε κύπελλο… Ας χορτάσουμε τουλάχιστον μπάλα…

Πόση λογοτεχνία μπορεί να χωρέσει σε μια εξίσωση και ποια θεωρήματα πρέπει να χρησιμοποιήσεις για να επιλύσεις τις ανεξιχνίαστες υποθέσεις της καθημερινής ζωής; Ο συγγραφέας Denis Guedj με τα βιβλία του έφερε τα μαθηματικά πιο κοντά στο αναγνωστικό κοινό και κατάφερε αν μη τι άλλο να αναδείξει τον ανθρώπινο χαρακτήρα τους. Στις 14 του Απρίλη ο συγγραφέας Denis Guedj έφυγε από κοντά μας αλλά τα βιβλία του πάντα θα μας θυμίζουν πως τα μαθηματικά είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας όσο κι αν δεν το ξέρουμε. Ως φόρο τιμής για το ταξίδι του στο επέκεινα μια παράγραφος από το πολυαγαπημένο βιβλίο του «Το θεώρημα του παπαγάλου». "Με την ευκαιρία σου είπα τι με είχε τραβήξει στον Πυθαγόρα; Αυτός ανακάλυψε τη λέξη φιλία. Το ήξερες; Όταν τον ρώτησαν τι είναι φίλος, απάντησε: «Αυτός που είναι ο άλλος σου εαυτός, όπως το 220 και το 284. Δυο αριθμοί είναι «φίλιοι» ή «φιλικοί», αν ο καθένας ισούται με το άθροισμα όσων μετρούν (δηλαδή διαιρούν) τον άλλο".

Ήταν Ιούνιος του 2005 όταν η προσωπική ιστοσελίδα μου βγήκε στον αέρα του διαδικτύου. Πέντε χρόνια τώρα μέσω του http://www.parginos.gr/ μπορούμε και επικοινωνούμε ανταλλάσσοντας απόψεις για τα κείμενα, τα άρθρα, τα σκίτσα και τα βιβλία μου. Πέντε χρόνια τώρα, ετούτος ο δικτυακός τόπος υπήρξε η επικοινωνιακή πύλη με την οποία οι αναγνώστες μετέφεραν τις σκέψεις και τις παρατηρήσεις τους στον συγγραφέα. Μέσα από την καρδιά μου τους ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την ενεργητική παρουσία τους κι εύχομαι να τα εκατοστίσουμε. Πολλές ευχαριστίες και στην Marcello@net - [Web services] για τη συνεργασία και την υποστήριξη.

Σύνθημα 122ον: ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΑΝΕΡΓΩΝ Η κυβέρνηση με τις ευλογίες των εμπειρογνωμόνων της τρόικας κατέληξε μετά από ώριμη σκέψη στο τελικό σχέδιο νόμου που αφορά τις συντάξεις στην Ελλάδα. Όσο κι αν αυξηθούν τα όρια ηλικίας ανδρών και γυναικών, όσο κι αν μειωθούν οι συντάξεις, ακόμα κι αν φθάσουν στο μισό, με τις παρούσες συνθήκες και προβλέψεις οι συντάξεις θα είναι πλέον όνειρο απατηλό για τον μέσο έλληνα, αφού ζητούμενο θα είναι πρώτα από όλα η εργασία. Να το χαιρόμαστε το νέο μας ασφαλιστικό!

Σύνθημα 121ον: ΚΑΘΕ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΚΑΗ BOSS Τελικά τα ξεπουλάμε όλα. Αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομους, υποδομές, τον ΟΣΕ, τα ΕΛΤΑ, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, καζίνα, ακίνητα όπως είναι επιπλωμένα, δάση, παραλίες και βουνά με θέα, πεδιάδες και λαγκάδια. Μόνο την κυβέρνηση τελικά και τα Υπουργεία δεν ιδιωτικοποιούμε αν και λειτουργούν μια χαρά ως υποκατάστατα των διεθνών οικονομικών συμφερόντων και με το ισχύον καθεστώς εκποίησης του μάνατζεμεντ στην τρόικα του ΔΝΤ και του σιναφιού του. Κι έτσι ο ελληνικός καημός, μετονομάστηκε σε καη… boss.

Σύνθημα 120ον: ΟΔΟΣ ΑΚΗ ΑΕΡΟΛΟΓΙΤΟΥ Ο Άκης είναι πονηρός. Δεν είναι αρεοπαγίτης, τα λόγια του είναι λόγια του αέρα, και άμα λάχει τον αέρα της οικίας του τον πληρώνει κι ακριβά, τόσο ακριβά όσο κι ο δρόμος του που έχει τη δική του λιτοδίαιτη ιστορία. Όποιος δεν με πιστεύει ας κάνει μια βόλτα κάτω από την Ακρόπολη, με ή χωρίς φεγγάρι ή αν προτιμά μια βόλτα στο Παρίσι για γάμο εξπρές. Κάπου, σε κάποια γωνία, θα δει αν είναι παρατηρητικός και τις πινακίδες με την ονομασία του δρόμου.

Σύνθημα 119ον: CABINET SIE MEN S Μόνο σε μια εξεταστική επιτροπή του Ελληνικού Κοινοβουλίου θα μπορούσε ο μαραγκός να γίνει… υπουργός όσο καλός κι αν είναι ο μεταφραστής. Πόσο μάλλον όταν η εν λόγω επιτροπή ασχολείται με το μαύρο χρήμα και το σκάνδαλο της SIEMENS. Κι έτσι ο Cabinet man της ντουλάπας έγινε «γαλάζιος» υπουργός με ή χωρίς χαρτοφυλάκιο. Για να αποφθεχθούν τυχόν παρερμηνείες και λανθασμένες μεταφράσεις στο μέλλον το σημερινό σύνθημα του τοίχου αποκαλύπτει τη σωστή μετάφραση του όρου «μέλη του Ελληνικού Υπουργικού Συμβουλίου» από τα νεοελληνικά της μεταπολίτευσης των σκανδάλων στα αγγλικά και όχι μόνο.

Σύνθημα 118ον: ΔΙΕΘΝΗ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ Πίσω από κάθε επίθεση βρίσκεται ένα σχέδιο και πίσω από κάθε σχέδιο κάποια πολυμήχανα μυαλά. Ο τοίχος αποκαλύπτει τα σχέδια των Ισραηλινών για τη Μεσόγειο και τα Διεθνή Χωρικά Ύδατα καθώς και τους λόγους που τους οδήγησαν στην αποτρόπαια επίθεση κατά του στόλου των πλοίων της ανθρωπιστικής βοήθειας προς την αποκλεισμένη Γάζα. Μια λεπτή κόκκινη γραμμή έλλειπε για να υλοποιηθεί το σχέδιο που τόσο μαεστρικά μηχανεύονταν τόσον καιρό, να βάλουν χέρι σε ο,τιδήποτε κινείται και πάει ενάντια στα συμφέροντά τους, ακόμα κι αν εξυπηρετεί τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη.

Συνέντευξη στην Ελεάνα Μαγδαληνού Απ΄ ότι είδα στο βιογραφικό σας, έχετε σπουδάσει στην Πάτρα. Η παρουσίαση του βιβλίου είναι μια καλή αφορμή, για να επιστρέψετε στην πόλη των φοιτητικών σας χρόνων; Η αλήθεια είναι πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο νιώθω πως την Πάτρα δεν την αποχωρίστηκα ποτέ. Την κουβαλώ μαζί μου, ακόμα και μέσα στις ίδιες τις ιστορίες των βιβλίων μου. Φαίνεται πως εκείνος ο φοιτητικός σπόρος της νεανικής μου ανησυχίας κάρπισε μέσα μου. Κι έτσι είναι φυσικό να θεωρώ πως χρωστώ σ’ αυτήν την πόλη, πως έχω ένα ιερό χρέος που δεν αποτελεί μια τυπική υποχρέωση αλλά ένα ουσιαστικό δικαίωμα επιστροφής στις αξίες, τα ιδανικά και τα όνειρα που χαρακτήρισαν το φοιτητικό μου πέρασμα στο γόνιμο περιβάλλον της. Από την άλλη υπάρχουν πολλοί και καλοί φίλοι σε τούτη την πόλη που μου θυμίζουν ετούτο το χρέος και έτσι εκδηλώσεις όπως η παρουσίαση του νέου μου βιβλίου στην Πάτρα να αποτελεί και μια χειροπιαστή απόδειξη για όλα τα παραπάνω. Μιλήστε μου λίγο για την ιστορία του βιβλίου. Π...

Πάτρα, βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία», Παρασκευή 14 Μαΐου 2010. Φίλοι της γραφής και της ανάγνωσης, συμφοιτητές, γνωστοί και άγνωστοι, ένα αγγελούδι κι ένας άγγελος απέναντί μου, κι εγώ στο βήμα, να πω τα αυτονόητα, αυτά που πασχίζουν να ακουστούν, αλλά κι αν μείνουν ανείπωτα κάποτε θα περάσουν στο επέκεινα της αιωνιότητας μέσα από λέξεις και γράμματα που θα χαράξουν το ερωτικό μου αποτύπωμά στο χρόνο. «Με τον έρωτα περνά ο καιρός με τον καιρό περνά ο έρωτας» στην Πάτρα των φοιτητικών μου χρόνων, εκεί που η επιστροφή του έρωτα με τον καιρό είναι αν μη τι άλλο προφανής.

Μέσα σε ζεστό και συγκινητικό κλίμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου « Πρωτοπορία » στην Πάτρα παρουσιάστηκε την Παρασκευή 14 Μαΐου το δεύτερο μυθιστόρημα του Νίκου Παργινού « Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό περνάει ο έρωτας » σε μια εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού ο Σύλλογος των Κερκυραίων της Πάτρας και οι εκδόσεις « Σύγχρονοι Ορίζοντες ». Πολλοί φίλοι της γραφής και της ανάγνωσης τίμησαν τον συγγραφέα με την παρουσία τους, με το Κερκυραϊκό στοιχείο να δεσπόζει. Για τον συγγραφέα και το βιβλίο του μίλησε ο πρόεδρος του συλλόγου των Κερκυραίων της Πάτρας και φιλόλογος κ. Γιάννης Λιτσαρδόπουλος ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Σε εποχές τόσο πεζές σαν τη δική μας, το να επενδύει κάποιος συγγραφικά, αισθανόμαστε πως είναι ένας μικρός ηρωισμός. Αυτόν τον ηρωισμό τιμάμε με την αποψινή συλλογική μας παρουσία και ευχόμαστε στον Νίκο να έχει για πολλά χρόνια το κέφι και το μεράκι το συγγραφικό, που είναι έκδηλο και μέσα στον καρπό του μόχθο του, που νοστιμίζει τη ...

Οι εκδόσεις « Σύγχρονοι Ορίζοντες », ο Σύλλογος των Κερκυραίων της Πάτρας « Ο Άγιος Σπυρίδων » και το βιβλιοπωλείο « Πρωτοπορία » παρουσιάζουν στο αναγνωστικό κοινό της Πάτρας το νέο βιβλίο του Κερκυραίου συγγραφέα Νίκου Παργινού : « Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό περνάει ο έρωτας », την Παρασκευή 14 Μαΐου 2010 και ώρα 08:30 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο « Πρωτοπορία » (Γεροκωστοπούλου 31, Πάτρα, τηλέφωνο επικοινωνίας 2610 278727). Ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο φιλόλογος και πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιάννης Λιτσαρδόπουλος καθώς και η δημοσιογράφος – σύμβουλος επικοινωνίας κα Ζέτα Ζάχου . Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο Αλέξης Γκλαβάς.

Ημέρα πένθους για μια Ελλάδα που χρεοκοπεί ασύστολα όχι μόνο οικονομικά αλλά κυρίως πνευματικά. Χωρίς πολιτικούς με αξίες, ευθυξία, όραμα και ιδανικά, ικανούς να διασώσουν ακόμα και τα αυτονόητα στο τέλμα της αδιαφορίας και της ανικανότητάς τους. Με αφελείς εξοργισμένους που σπέρνουν τον θάνατο με τις τρέλες και τις ακρότητές τους, με επιχειρηματίες που αφήνουν στο έλεος των εμπρηστών τους εργαζόμενούς τους. Χρεοκοπούμε, αυτό πλέον είναι δεδομένο, με ή χωρίς την Ελλάδα. Όπως και να' χει μισθωτοί, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι και άνεργοι ατενίζουν το μέλλον τους μέσα από τις φλόγες του χρέους και τους καπνούς των νέων μέτρων αρχίζοντας να μετρούν αθώα θύματα στο βωμό των επιταγών της εποχής μας. Χρεοκοπούμε. Άλλωστε, όπως λένε, καπιταλισμός χωρίς χρεοκοπία είναι χριστιανισμός χωρίς κόλαση.

"Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό περνάει ο έρωτας" Κριτική του Δημήτρη Κονιδάρη ΚΕΡΚΥΡΑ – «Λένε πως ο έρωτας δε φτιάχνεται με καλούπια, δεν έχει ετικέτες, είναι απλά η επικράτηση της καρδιάς επί της λογικής. Από την άλλη, όμως, όπως ο καιρός, έχει κι ο έρωτας γυρίσματα. Ή μήπως όχι; / Μια καθημερινή ερωτική ιστορία δοκιμάζεται στη διάρκεια του χρόνου. Ταυτόχρονα, στα μάτια των πρωταγωνιστών του βιβλίου ξεδιπλώνονται άλλες μικρές ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας, για να τους θυμίσουν ότι ο έρωτας είναι αυτός που κινεί τη ζωή μας. / Γιατί, όσο κι αν αλλάξανε οι εποχές, μικροί ή μεγάλοι έρωτες θα στολίζουν πάντα με συνθήματα τους τοίχους της διαδρομής μας» (από το οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος). Λένε ότι στην απλότητα των αφηγήσεων κρύβεται η πιο μεγάλη σοφία. Νομίζω ότι εκεί κινείται κι η γραφίδα του κ. Νίκου Παργινού, που θα δηλώσει στο υπό τύπον προλόγου πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματός του, πως το θέμα του ανά χείρας βιβλίου το οφείλει στον φίλο του Γιώρ...

Σύνθημα 117ον : Δ ο Ν η Τ ής Ακόμα και τη χώρα μας έκαναν ανοργασμική οι φωστήρες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο πάνω από τριάντα και πλέον χρόνια. Το οικονομικό και αναπτυξιακό μας κατάντημα είναι τέτοιο, που είναι επιβεβλημένη η χρήση βοηθήματος για τον πολυπόθητο οικονομικό και αναπτυξιακό οργασμό. Οι χυλόπιτες των τραπεζικών μας συντρόφων μας έφεραν στο περιθώριο της οικονομικής μας μοναξιάς, μακριά από τα ερωτικά συμπλέγματα των Ω! και των …ναι! (κοινώς ΟΝΕ). Κι έτσι ο παρτενέρ μας στο ερωτικό κρεβάτι των συναλλαγών μας έγινε κάποιος δονητής με μέτρα και σταθμά που θα ταράξουν τους ήρεμους …κΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

Εικόνες, ήχοι, ιδέες, συναισθήματα. Τα όνειρα και το περιεχόμενό τους οι επιστήμονες και οι ειδικοί λένε πως υπάρχουν για να μην συμβούν ποτέ στη φυσική πραγματικότητα. Εδρεύουν στο απυρόβλητο, μακριά από τον έλεγχο μας κι όσο έντονα κι αν τα βιώνουμε τόσο πιο μακρινά φαντάζουν. Παρόλα αυτά μάθαμε να τα ερμηνεύουμε και να τα διεκδικούμε. Όσο απρόσιτα κι αν φαντάζουν στο πρώτο φως της μέρας. Κι όσο κι αν αναδύονται από το σκοτεινό μας ασυνείδητο, υποδεικνύοντας τη βασιλική οδό προς εκείνο, τόσο περισσότερο οι πονηροί καιροί μεταβάλλουν το χαρακτήρα τους μεταλλάσσοντάς τα σε πλαστικά υποχείρια των επιθυμιών μας. Μάθαμε να αγοράζουμε με πλαστικό χρήμα, να χρεωνόμαστε ασύστολα, να θέλουμε με πάθος, να παίρνουμε κι όχι να δίνουμε. Να δανειζόμαστε και όχι να δανείζουμε. Να απλώνουμε το χέρι για να αποκτήσουμε και όχι για να δώσουμε. Ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε αθώα, ξεχάσαμε τα όνειρα τα βρεφικά, τα παιδικά. Όλα άλλαξαν στο βωμό της άπληστης καθημερινότητάς μας. Ακόμα και τα όνειρά μας που πλέ...

Φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση των Κερκυραϊκών Βραβείων CRF ACT 2010 από τον Σταμάτη Καταπόδη. Συνέντευξη στην Έλενα Κεφαλλωνίτη Παραλαμβάνοντας το βραβείο Στο βήμα της εκδήλωσης

Ο γνήσιος συγγραφέας δεν γράφει για να βραβευτεί αλλά για να λυτρωθεί. Αυτοσκοπός του κάθε φορά που πιάνει το μολύβι και το χαρτί είναι η προσωπική λύτρωση και όχι η επιβράβευση. Ένα βραβείο όμως είναι πάντα ευπρόσδεκτο και τιμητικό, πόσο μάλλον όταν είναι και το πρώτο σου και έρχεται από τους συντοπίτες σου. Το Κερκυραϊκό κοινό με επέλεξε «Λογοτέχνη της χρονιάς» για το 2010 στα Κερκυραϊκά βραβεία CRFACT ανάμεσα σε καταξιωμένους συναδέρφους και αυτό δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί τιμή. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ όλους αυτούς που μπήκαν στη διαδικασία και τον κόπο να με προτιμήσουν, αλλά και σ’ εκείνους που απλά ψήφισαν έστω και κάποιον άλλον από τους αξιολογότατους συνυποψήφιούς μου. Δεν είναι πάντως το σημαντικότερο βραβείο της χρονιάς που έφθασε στα χέρια μου. Το πιο σημαντικό το έλαβα πριν μερικούς μήνες από τη γυναίκα μου και ήταν η κόρη μου. Σ’ αυτές λοιπόν το αφιερώνω κι ετούτο εδώ το πρώτο βραβείο. Στη σύζυγο και την κόρη που αποτελούν αν μη τι άλλο και την αστείρευτη πηγή έμπνευσ...

Πως τα καταφέρνει κάθε φορά ετούτη η χώρα και αναγεννιέται από τις στάχτες της είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση! Πριν λίγες μέρες ήμασταν σχεδόν χρεοκοπημένοι ως κράτος, ως λαός, ως έθνος, χωρίς οικονομικούς δείκτες, χωρίς αξιόπιστα στοιχεία, χωρίς σχέδιο, χωρίς μέλλον. Οι φάπες διαδέχονταν η μια την άλλη στα ταξίδια μας στο εξωτερικό, τόσο από εχθρούς, όσο και από φίλους, και το μόνο απτό που εισπράτταμε σε αφθονία ήταν άπειρα φιλικά χτυπήματα στις κυρτές πλάτες μας και συντροφικές σπόντες για την άσωτη ζωή μας, τη γεμάτη απολαύσεις, το ηρωικό μας παρελθόν, τον ήλιο, τη θάλασσα και τη γαρδούμπα. Να όμως που μερικοί Χριστιανικοί φόροι, αρκετές μειώσεις μισθών και περικοπές συντάξεων, μερικά χρόνια αύξηση στα όρια ηλικίας για σύνταξη, ένας νέος φορολογικός Γολγοθάς για μισθωτούς και συνταξιούχους, μερικά νέα αυστηρότερα τεκμήρια διαβίωσης στα σκάφη αναψυχής και μια υποτυπώδης φορολόγηση στις ανεξέλεγκτες off shore, άλλαξαν δραστικά την τάση των σπρέντ και πλέον μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυ...

Υποψήφιοι Κερκυραίοι Λογοτέχνες 2010 Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Κερκυραϊκά βραβεία CRF ACT 2010 και στη λίστα με τους προτεινόμενους από το Κερκυραϊκό κοινό λογοτέχνες βρίσκονται η Κατίνα Βλάχου , ο Αντώνης Δεσύλλας , η Εύα Θεοτοκάτου , ο Νάσος Μαρ τίνος και ο Νίκος Παργινός . Η ψηφοφορία για την ανάδειξη του επικρατέστερου έχει ήδη ξεκινήσει και θα διαρκέσει μέχρι και τις 28 Μαρτίου. Το κοινό ψηφίζει με 4 τρόπους. Με έρευνα αγοράς, μέσω του επίσημου web site: http://crfact.gr/ , με ψηφοδέλτια σε έντυπα (περιοδικά, εφημερίδες) και με ψηφοδέλτια σε κεντρικά σημεία με κάλπες Αναλυτικά οι προτεινόμενοι: Κατίνα Βλάχου Η Κατίνα Βλάχου γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Γαλλία και εργάστηκε στην Κολωνία, την Αθήνα και την Κέρκυρα, όπου ζει από το 1988. Βιβλιογραφία (2009) Οι ψίθυροι στους τοίχους , Ροές (2005) Έρως ημίεργος , Ακρωτήρι (1996) Η υπόθεση των νημάτων , Έψιλον (1996) Το πέταγμα του γλάρου , Έψιλον Αντώνης Δεσύλλας Ο Αντώνης Δεσύλλας γεννήθηκε στην Κέ...