Έμπνευση

Σύνθημα 48ον: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΕΞ Πόσος καιρός θα περάσει ακόμα μέχρι να μάθουμε τι έγινε τελικά με τον Άλεξ; Συμμορίες ανηλίκων, μωρίες ενηλίκων, εισαγγελείς, ιδιωτικοί ντετέκτιβ, αστυνομικοί, γονείς, καθηγητές και μαθητές, κρυφτούλι πίσω και μπροστά από τις κάμερες σ' ένα θέατρο μυστικών του παραλόγου. Αλίμονο! 30 Αυγούστου σήμερα, του Αγίου Αλεξάνδρου κι ο Άλεξ γιορτάζει. Χρόνια σου πολλά Άλεξ, όπου κι αν είσαι.

Σύνθημα 47ον: ΚΑΛΑ ΚΑΤΕ ΒΟΔΙΑ Αν ψάχνετε λόγους και αιτίες για το πως στην Ελλάδα του 2006 μπορούν ακόμα να μας σερβίρουν κατεψυγμένα Βελγικά βοδινά, μολυσμένα με διοξίνες από τον καιρό του Νώε η απάντηση είναι απλή. Το μυστικό κρύβεται στην ορθογραφία και πάλι. Αυτό μας αποκαλύπτει με αρκετή δόση φαντασίας ο σημερινός δράστης του μηνύματος. Κάποιος ανεγκέφαλος θεώρησε πως τρώγοντας τούτα τα βοδινά θα έχουμε καλό κατευόδιο ή μάλλον καλά κατεβόδια, παρότι μας σερβίρισαν βοδινό κρέας που βρισκόταν για 7 χρόνια στην κατάψυξη και ίσως μεταξύ μας να μην είχε και άδικο. Καλό μας ταξίδι, λοιπόν, καλό κατεβόδιο...

Σύνθημα 46ον: ΚΑ ΛΑΘΗ Από τα καλάθια του μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας και την εκπληκτική πορεία της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ μέχρι το μυστικό της νίκης σε κάθε αγώνα μας. Από τα λάθη που κρίνουν τον νικητή στη σεναριακή άμυνα της μπασκετικής Ελλάδας μέχρι τα λάθη της καθημερινότητας που στολίζουν τη ζωή μας και μας πετούν στο καλάθι των αχρήστων. Γιατί κάθε φορά τα λάθη κρίνουν τον αγώνα, είτε αυτός αυτός αναφέρεται στο μπάσκετ είτε όχι.

"Χρειάζονται δυο για να ειπωθεί η αλήθεια. Ένας να μιλά κι ένας ν’ ακούει" HENRY DAVID THOREAU Όπως σχεδόν κάθε βράδυ, έτσι και το προηγούμενο, ο Π_ _ _ς είχε πέσει από νωρίς για ύπνο. Ένιωθε στο κορμί του ένα ασήκωτο βάρος καθ’ όλη τη διάρκεια της χθεσινής μέρας. Ήταν ανίκανος να σηκώσει τα μέλη του, τόσο που ένιωθε να παραλύει σε κάθε του απεγνωσμένη προσπάθεια. Αδυνατούσε να περπατήσει, να κινηθεί, να παρακολουθήσει τηλεόραση ή να διαβάσει ένα βιβλίο. Το μυαλό του είχε νεκρώσει. Ήταν ανέκαθεν αφηρημένος, πόσο μάλλον εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Μια απόπειρά του να μου τηλεφωνήσει στάθηκε μοιραία, ώστε να τον αναγκάσει να κλείσει τα μάτια του και να κοιμηθεί. Έψαξε για το ασύρματο τηλέφωνο κάποια δεύτερα βυθισμένος στο σκοτάδι του, αλλά του κάκου... Θυμάμαι είχε αγοράσει το ασύρματο τηλέφωνο σε μια από τις συνηθισμένες και αναίτιες τεχνολογικές εξάρσεις του, ως γνήσιος οπαδός της τεχνολογίας. Μου εκμυστηρευόταν μετά παρρησίας, πως το χρειαζόταν για να μπορεί να ελ

Σύνθημα 45ον: ΠΑΓΚ ΑΛΛΟΣ Είναι τελικά αυτός ο Πάγκαλος; Αυτός με τις περίεργες κατά καιρούς δηλώσεις που όποτε αποφασίζει να μιλήσει αναστατώνει το σύμπαν; Αυτός που μίλησε προχθές κι έφερε τα πάνω κάτω στο ίδιο του το κόμμα και στην πολιτική ζωή του τόπου; Αυτός δεν είναι; Ή μάλλον όχι; Μήπως είναι άλλος; Μάλλον αυτός είναι. Ναι, αυτός είναι ο... Πάγκαλλος. Έτσι είναι το σωστό. Αυτός που την μια είναι έτσι και την άλλη αλλιώς. Ναι. Αυτός είναι. Αυτός που σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι. Όπως και να έχει, τον έχουμε μάθει πλέον και δεν μας ξεγελά. Καιρός δεν ήταν;

της Άντζελας Γκερέκου Όσοι διαβάσαμε την "Κρεμάλα", πιστεύω ότι συλλάβαμε τον εαυτό μας να επιστρέφει αρκετά χρόνια πίσω. Η αναγωγή των όσων περιγράφονται μέσα από τις γραμμές του νέου αυτού βιβλίου, στα δικά μας προσωπικά βιώματα και στη δική μας ζωή ήταν αναπόφευκτη. Μέσα από μια πολλή τρυφερή περιγραφή προσώπων και καταστάσεων ξύπνησαν μέσα μας αναμνήσεις από τα δικά μας παιδικά και εφηβικά χρόνια. Γυρίσαμε στα χρόνια του σχολείου, στα χρόνια της αθωότητας, στα χρόνια των σπουδών, τότε που προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο ολόκληρο. Ένας νέος συγγραφέας, και φίλος, όπως ο Νίκος Παργινός, κατάφερε να εισχωρήσει στις ψυχές και τις μνήμες μας, ενώ παράλληλα μπόρεσε τόσο γλαφυρά να μας μιλήσει για την φιλία, τον έρωτα, την αγάπη, τα όνειρα και τις ελπίδες που κρύβει ο καθένας από μας, καθώς μεγαλώνει αλλά κι όλα αυτά που τα κουβαλάει σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Οι ήρωές του, ο Πάκης, ο Δημήτρης, η Τασία, μέσα από τις γραμμές του βιβλίου παίζουν κα

Σύνθημα 44ον: ΣΤ ΑΧΤΙ Στάχτι, ναι, στάχτι. Με "γιώτα", για να μην ξεχνιόμαστε. Γιατί αυτό το κράτος, αυτός ο κρατικός μηχανισμός ούτε "συγνώμη" δεν μπορεί να ψελλίσει. Γιατί θα χρειαστεί μισός αιώνας για να πρασινίσει η Χαλκιδική, η Μάνη και ποιος ξέρει πόσες άλλες περιοχές και πάλι. Γιατί 60.000 στρέμματα πρασίνου έγιναν γκρίζα διαφήμιση για τον τουρισμό μας, γιατί περιουσίες καταστράφηκαν, γιατί αυθαίρετες βίλες θα φυτρώσουν και πάλι εκεί που κατοικοέδρευε το δάσος, γιατί ναι, η φύση εκδικείται και φοβάμαι πως θα το κάνει σύντομα, με τις πρώτες βροχές και τις πλημμύρες.

"Το αλκοόλ είναι η αναισθησία που χρησιμοποιούμε για να αντέξουμε την εγχείρηση της ζωής" GEORGE BERNARD SHAW Στο παραϊατρικό καμαρίνι, στην έδρα του γενικού προϊσταμένου στο νυχτερινό κλαμπ “Η Κλινική” λίγο έξω από τα Τρίκαλα επί της εθνικής χτύπησε για πολλοστή φορά το τηλέφωνο. Ευτυχώς, ετούτη τη φορά άκουσε τον επίμονο ήχο του ο Μπάμπης, ο γενικός κουμανταδόρος του μαγαζιού. Ήταν ακόμη πολύ νωρίς για να παρευρίσκεται εκεί το αφεντικό. Ήταν νωρίς ακόμα και για κείνες τις ζωηρές θηλυκές υπάρξεις, που συχνά πυκνά εμφανίζονταν προς εξέταση και ξεροστάλιαζαν μπροστά στους καθρέπτες στα διπλανά καμαρίνια δοκιμάζοντας εσώρουχα, ρούχα και αξεσουάρ ξεφωνίζοντας κάθε είδους επιφωνήματα. «Τ’ αφεντικό δεν είναι εδώ, απουσιάζει… Ποιος τον ζητάει, παρακαλώ;» Ο Μπάμπης διατηρούσε δεδομένη μια αρκετή δόση επιφυλακτικότητας απέναντι σε κάθε είδους τηλεφώνημα. Και με το δίκιο του. Τις προάλλες είχε γίνει καρφωτή από το διπλανό κέντρο και είχαν γαλονάτες απροειδοποίητες επισκέψεις. Την είχ

Σύνθημα 43ον: ΦΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣ Λάθη, παραλείψεις, ολιγωρίες, έλλειψη συντονισμού, κρατικός μηχανισμός κατώτερος των περιστάσεων. Ένας πνιγμένος από τις φλόγες (μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά), 50 τουλάχιστον τραυματίες, 100 κατεστραμένα σπίτια και εκατοντάδες περιουσίες στάχτη και μπούρμπερη, χιλιάδες στρέμματα δάσους κατεστραμμένα... Ελλάδα 2006. Τι είναι αλήθεια χειρότερο; Οι φλόγες ή τα φλόγια τα ψεύτικα και τα μεγάλα; Θα είναι η τελευταία καταστροφή του καλοκαιριού; Μάλλον όχι.

Σύνθημα 42ον: 35 και βάλε Ο υδράργυρος του ασφαλιστικού συνεχώς ανεβαίνει και πλέον τα 35 χρόνια πρέπει να θεωρούνται παρελθόν. Ο σχετικός καύσωνας που ταλαιπωρεί τη χώρα δίνει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να επαναφέρει το θέμα τώρα που όλοι απειλούμαστε από φαινόμενα θερμοπληξίας και να εκμεταλλευτεί τις χρονικές συγκυρίες. 35 και βάλε ο υδράργυρος, 35 και βάλε για σύνταξη, αυτό θα πει εργασιακός καύσωνας. Όσο για το timing... ίσως το 35 να είναι στη μόδα... παράταση τριακονταπενταετίας για τα καράβια, παράταση τριακονταπενταετίας κι εμείς. Άτιμε υδράργυρε...

Το βιβλίο "Γλυκό Πικραμύγδαλο" είναι μια ερωτική ποικιλία αμυγδάλων καθημερινής κατανάλωσης. Μια καθημερινή ερωτική ιστορία εξελίσσεται καθώς ξετυλίγονται στα μάτια των πρωταγωνιστών της μικρές ερωτικές ιστορίες ηρώων της καθημερινότητάς μας. Μπορούν οι ιστορίες της διπλανής πόρτας να καθορίσουν το τέλος της κεντρικής ιστορίας; Η απάντηση σύντομα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων από τις "Εκδόσεις Άγκυρα". Ο έρωτας είναι ένα γλυκό πικραμύγδαλο. Είναι μια ξεχωριστή διαφορετική ποικιλία αμυγδάλου. Έχει μεν κατάλευκη σάρκα κι εκείνο το γκριζοπράσινο περίβλημα, το σκεπασμένο με το λεπτό χνούδι. Ίσως γιατί καλύπτεται από ένα γνωστό - άγνωστο μυστηριακό πέπλο. Έχει εκείνο το σκληρό κέλυφος που έχουν όλα τα αμύγδαλα, για να μπορεί να αντέχει στο χρόνο και τις κακουχίες, μα η γεύση του διαφέρει κατά πολύ από όλα τα άλλα, τα γνωστά. Η γεύση του είναι γλυκόπικρη. Μια γεύση που σου χαρίζει μεν ευχαρίστηση, όταν το καταναλώνεις λαίμαργα και αδηφάγα ως επιτραπέζιο ξηρό καρπό. Μια

Σύνθημα 41ον: ΣΥΜ ΠΤΩΜΑΤΑ ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑΣ Πιάσαν οι ζέστες και ο υδράργυρος σκαρφαλώνει στα ύψη και τα φαινόμενα θερμοπληξίας δίνουν και παίρνουν. Πρόσφυγες ζέστης στις κοντινότερες παραλίες, καραβάνια λουομένων που μεταναστεύουν στα νησιά και την επαρχία, ζωντανά "πτώματα" που παραμένουν στις καρέκλες τους μέσα στον καύσωνα και συνεχίζουν να πλήττονται από τα φαινόμενα θερμοκηπίου που μαστίζουν την καθημερινότητά μας. Ησυχία. Το κράτος προσπαθεί να δροσιστεί. Όσο για τυχόν εκκρεμότητες; Μετά τον Αύγουστο.

Σύνθημα 40ον: ΡΕΥΜΑ ΔΙΑΚΟΠΩΝ Από το κύμα των εκδρομέων που αφήνουν τις μεγαλουπόλεις και την πρωτεύουσα για τα νησιά και τις κοντινότερες παραλίες μέχρι τις διακοπές ρεύματος της Δ.Ε.Η. που μαστίζουν την καλοκαιρινή μας καθημερινότητα. Φαίνεται πως οι διακοπές είναι must, ακόμα και για τις ηλεκτρικές παροχές της καθημερινότητάς μας.

Της Μαρίας Αργυροκαστρίτου Η Κέρκυρα στις δεκαετίες του 70 και του 80, η μικρή μας πόλη. Γλαφυρές ιστορίες μιας ζωής απλής, καθημερινής που κατηφορίζει σαν το γάργαρο νερό σκαλινάδες και καντούνια ως την άκρη της θάλασσας. Φως και άνθρωποι, προστασία και μοναξιά. Το γέλιο, γέλιο παιδικό, διασχίζει αυτό το τοπίο σαν ανάμνηση μιας μακρινής μουσικής που επανέρχεται. Και γίνεται η συντομότερη απόσταση ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο παιδιά, παιδιά που γίνονται τρία με τον αφηγητή – συγγραφέα. Σ’ αυτήν την πόλη, μια πόλη για μας λίγο πιο ιδιαίτερη από κάθε άλλη μικρή μας πόλη, μεγάλωσαν τα παιδιά αυτά. «Η γνωριμία μας έγινε ένα βροχερό, φθινοπωρινό πρωινό στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς μας. Ήμασταν τα αστέρια της παιδικής αυλής», και τελειώνει «ένα ζεστό μεσημέρι του Ιούνη»με το θάνατο του Δημήτρη. Ο Δημήτρης είναι ο ήρωας κι ο πρωταγωνιστής. Ταξίδεψε και γύρισε πίσω για το τέλος, κορεσμένος από τους πειραματισμούς της ξενιτιάς. Ο Πάκης είναι αυτός που ονειρεύεται τρελά, αέναα προδομένος, ο αλλοτριω

Σύνθημα 39ον: ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ Μ ΑΝΙΑ Εκπτώσεις με υψηλές τιμές για το βαλάντιό μας, βαλάντια με χαμηλό ανάστημα για τις εκπτώσεις τους, δεν ήθελε και πολλά για να μεταμορφωθεί η αγοραστική μας μανία σε ανία. Λίγο οι διακοπές, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο οι τσιμπημένες τιμές των εκπτώσεων, η συνηθισμένη θεραπεία των αγορών δεν λαμβάνει πλέον χώρα στις βιτρίνες των καταστημάτων που χτυπάνε μύγες καλοκαιριάτικα. Και ο χειμώνας έρχεται... και θα είναι δύσκολος για όλους... με η χωρίς αγοραστικές εκπτώσεις.

Σύνθημα 38ον: ΣΚΑΤΑ ΔΙΚΟΙ Δύο ναρκομανείς κατάδικοι των φυλακών της Κέρκυρας ξεψύχησαν προχθές λόγω υπερβολικής δόσης και δεν άνοιξε μύτη, όπως ήταν φυσικό. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το δράμα τους. Κανείς. Δεν είναι οι πρώτοι, δεν θα είναι οι τέλευταίοι. Κατάδικοι ζωής, χωρίς ελπίδα, στις άθλιες φυλακές των ονείρων τους, "ένοχα" αθώοι για το σύστημα. Σκατάδικοι. Οι φυλακές μόνο σωφρονιστικά ιδρύματα δεν είναι. Κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών, άθλιες συνθήκες διαβίωσης, συμμορίες και χρηματισμοί. Οι φυλακές είναι το πρόβλημα που προτιμούμε να μην βλέπουμε. Ας είναι καλά οι κοσμοπολίτικοι γάμοι, τα νέα σουξέ και οι έρωτες των επωνύμων, τα σήριαλ της τηλεόρασης, οι μεταγραφές και τα πάρτι της Μυκόνου.

Σύνθημα 37ον: LIVE ΑΝΟΣ Η ζωή επανέρχεται στα ερείπια και τα απομεινάρια των συνοικιών του Νότιου Λιβάνου. Ρημαγμένες ζωές, κατεστραμμένα όνειρα, ανθρώπινα φαντάσματα που ψάχνουν στα χαλάσματα λίγη ελπίδα για να επιστρέψουν στον κόσμο της καθημερινότητάς τους με φανερές τις πληγές του αγώνα τους. Ο Leaveανος ξαναγίνεται Liveανος, ας ελπίσουμε μόνιμα αυτή τη φορά, χωρίς διαλείμματα, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς μισαλλοδοξίες, χωρίς ακρότητες και φανατισμούς, άλλωστε η ελπίδα ζει πάντα και πεθαίνει τελευταία.

Σύνθημα 36ον: ΠΛΗ YES ΕΙΡΗΝΗΣ Χρειάστηκαν 33 μέρες πολέμου, 1200 περίπου νεκροί, 312 νεκρά αγγελούδια, χιλιάδες τραυματίες, σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και ανυπολόγιστες ζημιές για να καταλάβουμε πως μέσω του πολέμου δεν μπορούμε να λύσουμε τις όποιες διαφορές μας. Ο πόλεμος μετά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας τελειώνει. Οι πληγές του όμως δεν κλείνουν και μετά το σάλπισμα της ειρήνης. Θα παραμένουν εκεί για να μας θυμίζουν τα αυτονόητα. Μέχρι τον νέο πόλεμο που θα ξεσπάσει...

Της Ελένης Γκίκα Θα πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι πριν έρθω, μπήκα έτσι, εντελώς τυχαία, νομίζοντας ότι δεν θα με περιμένει κάτι ιδιαίτερο, στην ιστοσελίδα του Νίκου, του Παργινού. Εκεί, εκτός από το βιογραφικό του, την περίληψη της «Κρεμάλας» και τα προσεχή σχέδιά του, με περίμενε μια τρομαχτική έκπληξη, που πιστεύω ότι αυτό είναι και το βασικό χαρακτηριστικό του. Έχει ένα, όντως, παιχνίδι κρεμάλας! Έμεινα λοιπόν κάπου δύο ώρες, έχοντας χίλια δυο άλλα, να παίζω κρεμάλα, στο παιχνίδι που μου επέτρεπε ο Νίκος Παργινός. Όπου οι φράσεις που σχηματίζονταν, ήταν φράσεις σπουδαίων ανδρών. Και χάρηκα ακόμα μια φορά, το πόσο ευρηματικός είναι. Τον Νίκο Παργινό, τον θεωρώ κάπως προσωπική μου υπόθεση. Όχι επειδή δεν θεωρώ προσωπική υπόθεση και τους άλλους συγγραφείς της σειράς ή και την ίδια τη σύγχρονη πεζογραφική σειρά στο φινάλε, αλλά επειδή πουθενά αλλού και σε κανέναν άλλον δεν ένιωσα τόσο να συμμετέχω. Στο πρώτο του βήμα, και στο αμέσως επόμενο, και στο μεθεπόμενο, το ιδιαίτερο και εξελικ

ΣΥΝΘΗΜΑ 35ον: ΤΑ ΞΥΔΙ Είχαν δεν είχαν μας το άλλαξαν ακόμα κι αυτό... με κείνο και με το άλλο μας βγάλαν τα ταξίδια... ξινά κι έτσι πλέον αλλάζει η ορθογραφία τους... Ταξύδια και Άγιος ο Θεός. Έλεγχοι, παραέλεγχοι, χωρίς χειραποσκευές, χωρίς ασφάλεια, με το άγχος της επιβίβασης και της αποβίβασης, με ακριβά εισιτήρια και διπλοτσεκαρίσματα... το αεροπλάνο έγινε πλέον το πιο... σπαστικό μέσο.

Σύνθημα 34ον: ΜΑΧΕΣ ΧΑΡΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ Από τα χαρακώματα του Νότιου Λιβάνου και τις μάχες σώμα με σώμα των Ισραηλινών στρατιωτών με τους μαχητές της Χεζμπολάχ, στις πολιτικές μάχες των κομμάτων που κλείνουν τα μάτια στα ουσιαστικά προβλήματα και κοιτούν μόνο το δικό τους πολιτικό όφελος. Τελικά μάλλον τα χαρακώματα άλλαξαν ορθογραφία και δεν το πήραμε χαμπάρι. Όλες οι μάχες και οι πόλεμοι δείχνουν να γίνονται σε τούτη την πολιτική διαφορετική παλαίστρα, ακόμα κι αυτές του Λιβάνου, κι εμείς ακόμα δεν το πήραμε χαμπάρι...

Σύνθημα 33ον: ΠΑΓ ΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ Ενώ η παγκόσμια κοινότητα περιμένει με αγωνία ένα κάποιο ψήφισμα κατακραυγής για τις επιθέσεις στο Λίβανο και την αιματοχυσία αθώων, το Συμβούλιο Ασφαλείας παραμένει στην πάγια θέση του να κραυγάζει κόσμια χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Πόσο αίμα πρέπει να χυθεί ακόμα για να γίνει η κόσμια κατακραυγή παγκόσμια; Τρία μαύρα γράμματα ακόμα. Πόση ακόμα υπομονή;

Όπως και να το κάνουμε, όλοι μας έχουμε έναν νταβατζή μέσα μας. Εναν νταβατζή που βγάζει στο κλαρί κι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Για όλα φταίμε εμείς που υποκύπτουμε στις διαθέσεις των νταβατζήδων της ύπαρξής μας. Γιατί εμείς πληρώσαμε για να εξυπηρετηθούμε σε μια δημόσια υπηρεσία. Εκδώσαμε χρηματικό ένταλμα πληρωμής στον νταβατζή που κρύβουμε μέσα μας και βγάλαμε στο κλαρί την υπόληψη και την τιμή μας λαδώνοντας τον πρώτο τυχάρπαστο υπάλληλο που θα μας κάνει τη χάρη στα μουλωχτά. Γιατί εμείς πήγαμε στον γνωστό της τράπεζας και του ζητήσαμε να παρακάμψουμε το σύστημα της ηλεκτρονικής ουράς και να πάμε από το πλάι στον ταμία που είναι "κλειστός" για τους άλλους, "ανοικτός" για τους δικούς τους. Γιατί εμείς τρέχαμε παραπάνω, αλλά το κρύψαμε, ήπιαμε λίγο περισσότερο, αλλά δεν βαριέσαι, σταθμεύσαμε παράνομα, αλλά ήταν ανάγκη και γι' αυτό επιβάλλεται να τη σβήσουμε τη ρημάδα την άδικη κλήση. Γιατί εμείς βάζουμε λυτούς και δεμένους για μια θέση στο Δημόσιο, από το πα

Σύνθημα 32ον: Α ΠΑΠΑ...ΝΤΩΝΙΟΥ Δηλώσεις δεξιά, δηλώσεις αριστερά, διαγραφές και εκνευρισμοί, υπερκομματικές μπηχτές και φιλοφρονήσεις, φθηνές πωλήσεις, ακριβές αγορές, διαδηλώσεις και απεργίες... ετούτη η προσπάθεια εξεύρεσης πόρων από τους κυβερνώντες ξέρουμε τελικά όλοι που θα καταλήξει... στην τσέπη μας. Εμείς θα είμαστε αυτοί που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα με φόρους, δάνεια και υψηλά επιτόκια και οι εργαζόμενοι με απολύσεις και περικοπές. Απαπά... γαλλικό δεν μοιάζει αυτό ή είναι η ιδέα μου;

Σύνθημα 31ον: ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΠΕΝΤΑ ΑΙΤΙΑ Η βάρκα μας η σουρωτή, η χιλιομπαλωμένη... Πλοία παλιά, πλοία στοιχειωμένα, πλοία γηρασμένα, πλοία ερείπια, καλώς να μας έρθετε στις όμορφες θάλασσές μας. Το Ιόνιο και το Αιγαίο σας περιμένουν. 35 και βάλε λόγοι για να σουλατσάρετε στην Ελλάδα. 35 και κάτι αίτια για να μην ταξιδέψουμε. Μόνο η Κυβέρνηση, ο Υπουργός και οι εφοπλιστές δεν βλέπουν σοβαρές αιτίες για απόσυρση στο όριο της τριακονταπεντααιτίας. Αναίτια; Τουλάχιστον δεν βγαίνω σε απόσυρση... προχθές έκλεισα τα 35.

Σύνθημα 30oν: Ο ΝΕΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ Ο τοίχος της "Έμπνευσης" αποκαλύπτει σήμερα τη σημαία του νέου Λιβάνου, όπως αυτή περιγράφεται στο επικείμενο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας κατά το Γαλλοαμερικανικό σχέδιο για την ειρήνη και την τάξη στην περιοχή. Αψηφώντας το λουτρό αίματος, τις χαμένες ανθρώπινες ζωές των αμάχων και τους καμένους κέδρους στις στάχτες και τα συντρίμμια, για ακόμα μια φορά, η Διεθνής Κοινότητα αποδεικνύει την ανικανότητά της να σχεδιάσει μια σημαία της προκοπής....

Πως τον μετράμε αλήθεια το χρόνο; Με μήνες, χρόνια, μέρες, ώρες… Εγώ τον χρόνο τον μετρώ με στιγμές. Στιγμές που πέρασαν και που άφησαν αναμνήσεις και αποδείξεις ζωής στο διάβα τους. Ηλιοβασιλέματα, κλεφτές ματιές, χάδια και έρωτες, φαγοπότια και γλέντια, συζητήσεις και ρήσεις, περιπέτειες και όνειρα. Ναι, για μένα ο χρόνος μετριέται με στιγμές. Προσωπικές στιγμές. Στιγμές που έρχονται και επιζούν στο υποσυνείδητό μας, επανέρχονται και στοιχειώνουν τα δευτερόλεπτα του τώρα με το τώρα του τότε. 12.784 μέρες δείχνει ο καθρέπτης απέναντί μου. 35 χρόνια. Να τις μετρήσω ή να μην τις μετρήσω τις στιγμές; Σημάδια χρόνου στο διάβα τους. Σημάδια ανεξίτηλα που μένουν και χαράσσουν ουλές και στίγματα. Ο πρώτος έρωτας, οι παιδικοί φίλοι, τα σχολικά χρόνια, οι φοιτητικές τρέλες, τα χρόνια του στρατού, όλα. Όλα σε εικόνες που κυλούν και αλλάζουν τις όψεις του καθρέπτη απέναντί μου. Κεράκια ελπίδας που σβήνουν στον χάρτη της καθημερινότητας με το πέρασμα του χρόνου. Γενέθλια. Να τα γιορτάσω ή να μ

Σύνθημα 29ον: ΛΟΥΤΡΑ ΑΙΜΑΤΟΣ - ΜΠΑΝΙΑ ΛΑΟΥ Από τις αιματοχυσίες και τα λουτρά αίματος στις βομβαρδιζόμενες περιοχές του Λιβάνου στις απελπισμένες αποδράσεις των λουομένων στις παραλίες. Τραγική που είναι η ζωή... Άλλοι δροσιζόμαστε στα καταγάλανα νερά των διακοπών μας κι άλλοι λούζονται το αίμα του πολέμου και της φρίκης στην κόλαση της καθημερινότητάς τους. Πόσο μακριά και πόσο κοντά μας είναι τελικά ο πόλεμος; Ένα αντηλιακό, παρακαλώ, που να μην διαλύεται στο αίμα...

Σύνθημα 28ον: ΕΜ ΠΟΡΟΙ ΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Ο τοίχος της "Έμπνευσης" αποκαλύπτει σήμερα τον ουσιασιτκό λόγο για τον οποίο η Κυβέρνηση προχωρά στην πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στους φίλους μας Γάλλους. Αφορμή στάθηκε ένα απλό ορθογραφικό λάθος, που έκανε τους υπευθύνους να πιστέψουν πως θα μπορούσαν να κερδίσουν πόρους από το ξεπούλημά της. Λέτε να έχουν δίκιο ή να πέσουν θύματα της ανορθογραφίας τους; Σημείωση: Τα σκίτσα του τοίχου παρατίθενται και στο προσωπικό site του Νίκου Παργινού, στη διεύθυνση www.parginos.gr όπου οι φίλοι των συνθημάτων μπορούν να βαθμολογούν τα συνθήματα της αρεσκείας τους.

Οι διακοπές είναι συνώνυμες με την απόδραση. Μέρες ηρεμίας μακριά από τη βουή της πόλης, τσαλαβουτήματα στη θάλασσα, κοκτέιλ στα κοντινά μπαρ, ύπνος και ριλαξάρισμα, σταυρόλεξα και βιβλία. Το καλοκαίρι είναι η εποχή των διακοπών . Και μια και είμαστε ήδη σχεδόν στη μέση του καλοκαιριού, θεωρούμε σκόπιμο να κάνουμε μια σύντομη, περιεκτική και προσοδοφόρα ανάλυση για την καλύτερη αξιοποίηση του πολύτιμου χρόνου των καλοκαιρινών διακοπών. Να παραθέσουμε μερικές καλές συμβουλές. Πριν ξεκινήσετε για τις φετινές σας καλοκαιρινές διακοπές αναλογιστείτε τι πάτε να κάνετε. Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε γνώμη. Μην διστάσετε να αναβάλετε το σύντομο ταξίδι – απόδραση από την καθημερινότητα. Ακόμα και την τελευταία στιγμή ξανασκεφτείτε το και γυρίστε πίσω. Αλλά ακόμα κι αν επιμένετε σ’ αυτήν την απέλπιδα προσπάθεια για την εξεύρεση ηρεμίας, γαλήνης και διασκέδασης, τότε δεν έχετε παρά να προετοιμάσετε τον εαυτό σας. Αν σχεδιάζετε να φύγετε για ολιγοήμερες διακοπές να ξέρετε ότι: Τα χρήματα δ

Σύνθημα 27ον: ΕΚΕ ΧΗΡΕΙΑ Εκεχειρία ψάχναμε, εκεχηρεία μας ήρθε. Ορθογραφικό λάθος του δράστη του μηνύματος, θα μου πείτε. Εκέ; Όπως και να' χει η ειρήνη μας άφησε κόσμους. Κόσμους έρημους απ' αυτούς που αφήνει στο πέρασμά του ο πόλεμος. Γεμάτους χήρες, ορφανά, νεκρούς, ανάπηρους, μαυροφορεμένες μάνες, πρόσφυγες και άστεγους. Να τη χαιρόμαστε λοιπόν την εκεχηρεία που κατακτήσαμε με το αίμα και τους αγώνες μας.

Σύνθημα 26ον: EU ROBA Η συνδιάσκεψη των 25 της Ευρώπης κατέδειξε πως οι πολιτισμένοι λαοί της μπορούν να συμφωνούν διαφωνώντας ακόμα και για πράγματα τόσο απλά όπως ο τερματισμός μιας αιματοχυσίας κι ενός πολέμου. Κατέδειξε επίσης πως η Ευρώπη είναι ανίκανη να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στην κοσμοκρατορία της Αμερικής. Η Europa έγινε για ακόμα μια φορά Euroba. Δεν είναι και λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ίσως τα αστεράκια στη σημαία της Ενωμένης Ευρώπης θα πρέπει να αλλάξουν και να γίνουν περισσότερο... Σιωνικά.

Σύνθημα 25ον: ΚΑΤ ΑΙΣΧΗ ΝΩΣΕΙΣ Ψυχολόγοι, Παιδοψυχολόγοι, Παραψυχολόγοι και όλα τα συναφή επαγγέλματα έδειξαν τα "δόντια" τους στις κατασκηνώσεις των νεαρών αγοριών στον Άγιο Ανδρέα, κι έτσι οι κατασκηνώσεις έγιναν... καταισχηνώσεις. Ασέλγειες, βιασμοί κατά συρροή, ακόμα και εκμετάλλευση πορνογραφικού υλικού με ανηλίκους σε ανήθικες περιπτύξεις. Σε τι κόσμο ζούμε αλήθεια;