Έμπνευση

Ομιλία του Νίκου Παργινού στην παρουσίαση του βιβλίου στο πλαίσιο της 4ης Έκθεσης Βιβλίου Κέρκυρας την Δευτέρα 22 Ιουλίου 2014 Φίλες & φίλοι. Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή βρίσκομαι απόψε εδώ, στο πλευρό μιας πρωτοεμφανιζόμενης συντοπίτισσας δημιουργού , για να πω κι εγώ από την πλευρά μου δυο λόγια για το νέο της βιβλίο. Είναι μεγάλη η χαρά μου , γιατί βρίσκομαι για ακόμα μια φορά, ανάμεσα σε εκλεκτούς φίλους της γραφής και της ανάγνωσης , συμμετέχοντας ενεργά στις εκδηλώσεις της 4ης Έκθεσης Βιβλίου που διοργανώνει και φέτος με επιτυχία ο Σύλλογος Βιβλιοχαρτοπωλών Κέρκυρας . Θα ήθελα, λοιπόν, πρώτα από όλα, να ευχηθώ, μέσα από την καρδιά μου, καλή επιτυχία στην προσπάθεια του Συλλόγου και τις εκδηλώσεις της Έκθεσης βιβλίου, που σιγά – σιγά, χρόνο με τον χρόνο, αποκτά χρώμα και γίνεται θεσμός τόσο στη συνείδηση των διοργανωτών, όσο και στο ίδιο το αναγνωστικό κοινό του νησιού που δείχνει να την αγκαλιάζει κάθε φορά όλο και πιο ζεστά. Μα απόψε, επιτρέψτε μου,

Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή αποδέχθηκα την πρόταση του Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών Κέρκυρας να προλογίσω το πρώτο βιβλίο της συντοπίτισσας Ειρήνης Κορακιανίτη με τίτλο: « Έγκλημα στην Κέρκυρα ».  Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της 4ης Έκθεσης Βιβλίου Κέρκυρας , στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της Άνω Πλατείας, την Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014 και ώρα 21:30 . Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η φιλόλογος, Μαρία Οικονόμου . Καλή επιτυχία, λοιπόν, τόσο στα μέλη και τους ανθρώπους του Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών Κέρκυρας για την επικείμενη Έκθεση Βιβλίου, όσο και στη νέα δημιουργό, Ειρήνη Κορακιανίτη. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο της.

Υπάρχουν μερικές στιγμές που τα λόγια φαντάζουν τόσο φτωχά και λίγα, και η σιωπή, ο πόνος, η θλίψη και τα δάκρυα μονοπωλούν τις ώρες της περισυλλογής σου. Νιώθεις να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου, τον ίδιο τον κόσμο, αισθάνεσαι μικρός, λίγος, ελάχιστος μπροστά στο αναπόφευκτο της μοίρας και του πεπρωμένου, την ίδια τη ζωή και τον θάνατο. Επιχείρησα να μείνω σιωπηλός στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του μικρού Πανούλη. Συγκλονίστηκα, σοκαρίστηκα, δάκρυσα. Μα όσο κι αν δονήθηκε το είναι μου με τούτο το νέο, μια υπόκωφη βουή σπάραξε όσο περνούσε η ώρα τα σωθικά μου, ένα επίμονο ξέσπασμα διαμαρτυρίας ζήτησε ετσιθελικά να διατρανώσει τις αλήθειες ετούτου του άνισου αγώνα του, και να με καταστήσει έναν ακόμα ταπεινό κι επίδοξο μάρτυρα της οδύσσειάς του. Μια αλήθεια επιζήτησε δικαιωματικά την αποτύπωσή της με λέξεις. Ίσως, γιατί όσο σιωπηρός κι αν φάνταζε αυτός ο αγώνας ζωής του μικρού ετούτου ήρωα, άλλο τόση δύναμη και σθένος έμοιαζε να εκπέμπουν οι σιωπές, τα χαμόγελα, οι θυσ

Σύμφωνα με τις επιταγές του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και του Ν. 4250/2014, ο ελληνικός λαός καλείται άμεσα να αξιολογήσει με ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες τους διεθνείς παίχτες και την παρουσία τους στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, καθότι: «Κανείς δεν εξαιρείται από την αξιολόγηση».   Με την καθιέρωση ποσόστωσης στη βαθμολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών, στο πλαίσιο του νέου συστήματος αξιολόγησης, προβλέπεται «αξιοκρατικός» επιμερισμός ποσοστών ανά κλίμακα βαθμολόγησης, που καθορίζει επακριβώς τον αριθμό των ποδοσφαιριστών που θα μπορούν να ενταχθούν σε κάθε μία από τις τρεις κλίμακες βαθμολόγησης (με τους βαθμούς 9 ως 10 αξιολογείται ποσοστό ως και 25% των διεθνών, με τους βαθμούς 7 ως 8 αξιολογείται ποσοστό ως και 60% των διεθνών και με τους βαθμούς 1 ως 6 αξιολογείται ποσοστό ως και 15% των διεθνών). Σημειώνεται, ότι δεν αποτελεί κριτήριο για τη βαθμολόγηση η συνολική εικόνα της ομάδας, το αν περάσαμε η όχι στους 16, στους 8 ή στον τελικό, τα πο