Έμπνευση

Ηρθες και πάλι και μ' άρχισες με τα δικά σου. Πήρες το γνωστό σου ύφος και άρχισες τον συνήθη σου μονόλογο. Προσωπική παράσταση για έναν ρόλο κι εγώ και πάλι αυθεντικός μοναχικός ακροατής. Σε περίμενα. Δεν μπορώ να στο κρύψω. Κάθε φορά σε περιμένω. Κάτι μου λέει κάθε φορά πως θα έρθεις για να με προσηλυτίσεις με τις περίεργες ιστορίες σου. Ψάχνεις συνοδοιπόρο, συνεπιβάτη στις αποδράσεις σου και προστρέχεις στο απάνεμο καταφύγιό μου, απελπισμένος να σε ακούσουν, να σε συντροφεύσουν, να σε θαυμάσουν. Οι ιστορίες σου μονοδιάστατα αφηγηματικά σχήματα, που περιγράφουν με τρόπο μοναδικό το μακρινό, το ουτοπικό, το μαγικό. Περίπλοκες διαδρομές μεταφοράς στο απλό τότε του πουθενά. Ο χρόνος τους αόριστος, ο τόπος τους άγνωστος, τα πρόσωπά τους ανώνυμα. Μα παρ' όλα αυτά τόσο αυθεντικές, λες και είναι προσιτά δικές σου. Απλές περιηγήσεις του νου, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο εξιδανικευμένο. Στεκόμουν και τούτη τη φορά και σε χάζευα από την πρώτη λέξη, την πρώτη φρ...

Ομιλία του συγγραφέα Χρήστου Χωμενίδη  στα πλαίσια της παρουσίασης  του νέου βιβλίου του Νίκου Παργινού "Το Τάγμα της ελπίδας" στην Έκθεση Βιβλίου Κέρκυρας Μ’ αρέσει πάρα πολύ που έχει όλο και περισσότερο κόσμο. Ίσως είναι και οι άνθρωποι που έρχονται στην πόλη της Κέρκυρας από τις περιοχές που καίγονται, δυστυχώς καίγεται όλο το νησί απ’ ότι μαθαίνουμε. Έχω μια διαφωνία κατ’ αρχήν με τους διοργανωτές της έκθεσης, μου λένε φεστιβάλ, μου λένε έκθεση, για ένα μείζον πολιτιστικό γεγονός, εγώ νομίζω πως είναι ένα πανηγύρι του βιβλίου, όσο πιο απλά το αντιμετωπίσουμε, όσο πιο απλά το δούμε, ως εκδήλωση, τόσο καλύτερα και για μας και για το βιβλίο το ίδιο, το οποίο δεν υπάρχει κανένας λόγος να το έχουμε σε καμιά προθήκη ή μ’ ένα φωτοστέφανο καλυμμένο, το φωτοστέφανο είναι εσωτερικό και βγαίνει από τις σελίδες του ή δεν υπάρχει καθόλου.                Το συγκεκριμένο βιβλίο του Νίκου Παργινού είναι μεγάλης έκ...

Ομιλία του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού  στα πλαίσια της παρουσίασης  του βιβλίου του Νίκου Παργινού "Το Τάγμα της Ελπίδας"  στην Έκθεση Βιβλίου Κέρκυρας Ο Νίκος Παργινός με το νέο του μυθιστόρημα Το Τάγμα της Ελπίδας έκανε ένα αληθινά μεγάλο συγγραφικό άλμα. Όχι στο κενό, αλλά στο στήσιμο μιας πολύ ενδιαφέρουσας περιπέτειας. Κατάφερε, κατά τη γνώμη μας, με μεγάλη επιτυχία, να πετύχει να συναντηθούν η Ιστορία από την μία και η ανθρώπινη ύπαρξη, στο βαθύτερο «είναι» της, από την άλλη, σε μία πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση.  Θέμα του μυθιστορήματος τα όνειρα και οι εφιάλτες μας. Θέμα του μυθιστορήματος το μεγάλο ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τον κάθε άνθρωπο. Πού βρίσκεται η αλήθεια στη ζωή μας; Με τι παλεύουμε για να της δώσουμε νόημα; Σ’ έναν κόσμο όπου υπάρχει μία μεγάλη σύγχυση, ίσως χωρίς διέξοδο, ανάμεσα στο τι είναι καλό και τι είναι κακό, ανάμεσα στο τι πραγματικά αποτελεί όνειρο και ποιος είναι ο εφιάλτης μας, ο Νίκος Παργινός επιχειρεί να δώσει τις δι...