Συνέντευξη στην "ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ"


Συνέντευξη στην Ελεάνα Μαγδαληνού

Απ΄ ότι είδα στο βιογραφικό σας, έχετε σπουδάσει στην Πάτρα. Η παρουσίαση του βιβλίου είναι μια καλή αφορμή, για να επιστρέψετε στην πόλη των φοιτητικών σας χρόνων;

Η αλήθεια είναι πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο νιώθω πως την Πάτρα δεν την αποχωρίστηκα ποτέ. Την κουβαλώ μαζί μου, ακόμα και μέσα στις ίδιες τις ιστορίες των βιβλίων μου. Φαίνεται πως εκείνος ο φοιτητικός σπόρος της νεανικής μου ανησυχίας κάρπισε μέσα μου. Κι έτσι είναι φυσικό να θεωρώ πως χρωστώ σ’ αυτήν την πόλη, πως έχω ένα ιερό χρέος που δεν αποτελεί μια τυπική υποχρέωση αλλά ένα ουσιαστικό δικαίωμα επιστροφής στις αξίες, τα ιδανικά και τα όνειρα που χαρακτήρισαν το φοιτητικό μου πέρασμα στο γόνιμο περιβάλλον της. Από την άλλη υπάρχουν πολλοί και καλοί φίλοι σε τούτη την πόλη που μου θυμίζουν ετούτο το χρέος και έτσι εκδηλώσεις όπως η παρουσίαση του νέου μου βιβλίου στην Πάτρα να αποτελεί και μια χειροπιαστή απόδειξη για όλα τα παραπάνω.

Μιλήστε μου λίγο για την ιστορία του βιβλίου. Ποια η υπόθεση, που εκτυλίσσεται και ποιοι οι ήρωες του;

Το βιβλίο αποτελείται από μια κεντρική ερωτική ιστορία που καταλαμβάνει και το μισό της έκτασής του και διάσπαρτες μικρές καθημερινές ερωτικές ιστορίες που διακόπτουν τη ροή της και δρουν στο περιθώριο, φαινομενικά είναι άσχετες, αλλά αποδεικνύεται πως καθορίζουν και το τέλος της κεντρικής ιστορίας αφού αποτελούν αντικείμενο διεξοδικής συζήτησης μεταξύ των πρωταγωνιστών του βιβλίου. Γενικά όλο το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να προσδιοριστεί αυτή η αμφίδρομη σχέση του έρωτα με τον χρόνο και οι όποιες προεκτάσεις της στην καθημερινότητά μας μέσα από καθημερινές και πραγματικές ιστορίες. Ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας που πολλές φορές μέσα από τις ερωτικές τους περιπλανήσεις στολίζουν με τα συνθήματά τους τούς παράπλευρους τοίχους της διαδρομής μας. Το βιβλίο θέλω να πιστεύω πως είναι μια κλεφτή ματιά σε τούτα τα συνθήματα κι ένα εγχείρημα αποκωδικοποίησης των όποιων μηνυμάτων τους

Αν σας το ζητούσαν, σε ποια κατηγορία θα το κατατάσσατε;

Πρόκειται για ένα σύγχρονο μυθιστόρημα, ουσιαστικά μια σειρά από αυτοτελή αφηγήματα που διακόπτουν την κεντρική αφήγησή του, γραμμένο με καυστικό χιούμορ, σύγχρονη γλώσσα και νεανικό ύφος. Ένα βιβλίο που καταπιάνεται εν τέλει με τον έρωτα, ένα θέμα που αποτελεί και τη βασική καύσιμη ύλη δημιουργίας για τη λογοτεχνία. Ο έρωτας, οι προεκτάσεις του και τα φιλοσοφικά ερωτήματα που συνοδεύουν το πέρασμά του στον χρόνο είναι κομμάτια ενός πολυεπίπεδου και πολύμορφου παζλ που άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με σκεπτικό πνεύμα έρχονται στην επιφάνεια μέσα στις σελίδες του.

Τελικά, πιστεύετε ότι με τον καιρό περνάει ο έρωτας, όπως λέει και ο τίτλος του βιβλίου σας;

Με κάθε είδους καιρό θέλω να πιστεύω πως ο έρωτας πάντα θα βασιλεύει και ουσιαστικά πως θα είναι αυτός που θα βγαίνει κερδισμένος απ’ αυτό το αρχέγονο παιχνίδι κυριαρχίας με τον χρόνο. Και μεταξύ μας μπορεί όλοι συμφωνούμε πως με τον έρωτα περνάει γρήγορα ο καιρός αλλά αδυνατούμε να χωνέψουμε πως ο καιρός είναι εν τέλει κι αυτός που φθείρει και τον ίδιο τον έρωτα. Ειδικά στις μέρες μας, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν μετατραπεί σε προβληματικές καθημερινές συναλλαγές, αφού βασιλεύει το «εγώ» ή ίσως γιατί ο χρόνος μάς έφερε νομοτελειακά και την παρακμή του ερωτισμού, η επιρροή του χρόνου πάνω του είναι ακόμα πιο εμφανής.

Πρόσφατα επιλεγήκατε και ο λογοτέχνης της χρονιάς στην Κέρκυρα. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η διάκριση;

Πιστεύω ακράδαντα πως ο γνήσιος συγγραφέας δεν γράφει για να βραβευτεί αλλά για να λυτρωθεί. Αυτοσκοπός του κάθε φορά που πιάνει το μολύβι και το χαρτί είναι η προσωπική λύτρωση και όχι η επιβράβευση. Ένα βραβείο όμως είναι πάντα ευπρόσδεκτο και τιμητικό, πόσο μάλλον όταν είναι και το πρώτο σου και έρχεται από τους συντοπίτες σου. Το Κερκυραϊκό κοινό με επέλεξε «Λογοτέχνη της χρονιάς» για το 2010 ανάμεσα σε καταξιωμένους συναδέρφους και αυτό δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί τιμή και δικαίωση.

Ετοιμάζετε κάποιο άλλο βιβλίο αυτό το διάστημα;

Μέσα στον χρόνο επίκειται η έκδοση και του νέου μου βιβλίου που έχει τίτλο: «Το Τάγμα της Ελπίδας» από τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες». Πρόκειται για μια ιστορία έρωτα και μυστηρίου που μεταφέρει τον αναγνώστη στο χώρο και τον χρόνο μέσα από την τέχνη των ονείρων και την ονειρική τέχνη της Αναγέννησης. Με ιστορικές αναφορές στη Βενετοκρατούμενη Κέρκυρα και άγνωστες πτυχές της εποχής, αλλά και με στοιχεία σύγχρονου θρίλερ που κόβει την ανάσα. Αλλά γι’ αυτό ελπίζω να μιλήσουμε περισσότερο όταν θα έρθει η ώρα.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"