Χριστιανά τα τέλη

Πως τα καταφέρνει κάθε φορά ετούτη η χώρα και αναγεννιέται από τις στάχτες της είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση! Πριν λίγες μέρες ήμασταν σχεδόν χρεοκοπημένοι ως κράτος, ως λαός, ως έθνος, χωρίς οικονομικούς δείκτες, χωρίς αξιόπιστα στοιχεία, χωρίς σχέδιο, χωρίς μέλλον. Οι φάπες διαδέχονταν η μια την άλλη στα ταξίδια μας στο εξωτερικό, τόσο από εχθρούς, όσο και από φίλους, και το μόνο απτό που εισπράτταμε σε αφθονία ήταν άπειρα φιλικά χτυπήματα στις κυρτές πλάτες μας και συντροφικές σπόντες για την άσωτη ζωή μας, τη γεμάτη απολαύσεις, το ηρωικό μας παρελθόν, τον ήλιο, τη θάλασσα και τη γαρδούμπα.
Να όμως που μερικοί Χριστιανικοί φόροι, αρκετές μειώσεις μισθών και περικοπές συντάξεων, μερικά χρόνια αύξηση στα όρια ηλικίας για σύνταξη, ένας νέος φορολογικός Γολγοθάς για μισθωτούς και συνταξιούχους, μερικά νέα αυστηρότερα τεκμήρια διαβίωσης στα σκάφη αναψυχής και μια υποτυπώδης φορολόγηση στις ανεξέλεγκτες off shore, άλλαξαν δραστικά την τάση των σπρέντ και πλέον μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχα τον ύπνο του δικαίου ή του αδίκου. Μπορεί να παραμένουμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αλλά αισιοδοξούμε και πανηγυρίζουμε, αφού όταν με το καλό χρεοκοπήσουμε να είστε σίγουροι πως οι Ευρωπαίοι θα μας βοηθήσουν σαν καλοί Σαμαρείτες. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να μη μας βοηθήσουν οι Χριστιανοί;
Η όλη υπόθεση του δανεισμού της χώρας θυμίζει ποντιακό ανέκδοτο. Από αυτά που οι ίδιοι οι περήφανοι Πόντιοι δημιουργούν σατιρίζοντας την ταυτότητά τους και διαδίδουν αφειδώς σ’ όλον τον κόσμο σκορπώντας πλουσιοπάροχα το γέλιο. Κάπως έτσι κι εμείς, σύγχρονοι άνθρωποι της πλάκας, της καζούρας, της φάπας και της κακομοιριάς διαδώσαμε με περισσή ευκολία το οικονομικό μας τέλμα θεωρώντας πως η ασπίδα της Ευρωζώνης θα μας παρείχε την προστασία που θα μας καθιστούσε άτρωτους. Έλα όμως που σχεδιάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί ξενοδόχος σε τούτη τη χώρα τελικά είναι οι Γερμανοί και οι Γάλλοι και τουρίστες είμαστε εμείς, οι υπηρέτες των συμφερόντων τους. Οι Ευρωπαίοι στην αρχή γέλασαν με τα καμώματά μας, αλλά μετά το πήραν στα σοβαρά αφού είδαν τα πράγματα καθαρά, έκοψαν την πλάκα και ανακάλυψαν τη στυγνή αλήθεια των αριθμών. Οι Έλληνες μυαλό δεν έβαλαν τόσα χρόνια και μας δουλεύουν διπλό γαζί. Έβαλαν κάτω τα πλαστά στοιχεία μας και μας χρεοκόπησαν συνειδητά για την ανυποληψία μας, την άκρατη σπατάλη, την προχειρότητα και την ανευθυνότητα που μας διακρίνει.
Πως είναι δυνατόν μια χώρα να ευημερεί όταν δεν παράγει ούτε κουμπί παρά μόνο ρόμπες ξεκούμποτες; Πως είναι δυνατόν η ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών αγώνων που εξέπεμπε αίγλη, μεγαλεία και θαυμασμό σ’ όλον τον κόσμο να καταλήξει επαίτης των αγορών, ζητιάνος με γνήσιο πιστοποιητικό ανικανότητας; Κάποιον λάκκο έχει η φάβα. Τρανό παράδειγμα όλων των παραπάνω η Κέρκυρα.
Πως είναι δυνατόν τόσα χρόνια το νησί μας να λαμβάνει πακτωλούς επιχορηγήσεων από την Ευρώπη και να μην έχει επιλύσει τελικά ούτε ένα ζωτικής σημασίας θέμα για την καθημερινότητά μας;
Τριάντα χρόνια τώρα στην ισχυρή Ευρώπη της Δύσης και δεν λύσαμε τίποτα. Χωρίς δρόμους, λιμάνια και αεροδρόμιο να μένουμε στο έλεος των μποφόρ, της ομίχλης και της βροχής που θα γεμίσει τις λακκούβες της ανεπάρκειάς μας. Χωρίς σχολεία και νοσοκομεία να υποσιτιζόμαστε τη γνώση και να χαροπαλεύουμε στα εξωτερικά ιατρεία με μόνη ελπίδα τη υγειονομική μετανάστευση. Χωρίς νερό και αποχέτευση. Χωρίς λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών. Χωρίς να έχουμε επιλύσει τα βασικά έστω βρε παιδί μου. Επαίτες στο έλεος της τουριστικής φιλανθρωπίας τους, γυρολόγοι των εκθέσεων της ζητιανιάς μας, υπηρέτες των ονείρων μας, καταλήξαμε κληρονόμοι μιας κουλτούρας που σβήνει στο πέρας του χρόνου αφήνοντας μόνο ρημαγμένα κάστρα, αναμνήσεις και όνειρα στα διάβα της. Αυτήν την Κέρκυρα πάμε να διασώσουμε ζητώντας χαμηλότοκα δάνεια. Να συντηρήσουμε στο βάθος του μυαλού μας την ελπίδα πως θα έχουν αύξηση του χρόνου τα all inclusive των διακοπών τους για να βγάλουμε ακόμα έναν χειμώνα. Και μετά βλέπουμε.
Του Κυρίου δεηθώμεν, λοιπόν, στις άγιες μέρες που διανύουμε. Και πληρώσωμεν τη δέηση ημών. Γιατί τα τέλη οφείλουν να είναι Χριστιανά. Ανώδυνα; Ανεπαίσχυντα; Ειρηνικά; Για ποιους; Δεν ξέρω. Ρωτήστε όλους αυτούς που πληρώνονται για να μας ενημερώσουν από τα χαζοκούτια και τις φυλλάδες τους και μεταφέρουν στα αυτιά και τα μάτια μας με παχυλούς τίτλους την τελευταία δήλωση της κάθε ξανθιάς τηλεπερσόνας που γεύτηκε τη γαλλική σαμπάνια της επιτυχίας μας και χρησιμοποίησε στο έπακρο την Ευρωπαϊκή βοήθεια. Καλή ανάσταση.