Συνέντευξη στο PRESS-GR

Συνέντευξη του συγγραφέα Νίκου Παργινού
στον Αντώνη - Μάριο Παπαγιώτη

για το PRESS-GR

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;

Οι περισσότεροι θεωρούμε πως η απόλυτη ευτυχία είναι ένα άπιαστο όνειρο που κυνηγούμε μια ζωή με πάθος έχοντας την απατηλή ψευδαίσθηση πως ίσως κάποτε το πλησιάσουμε και το αγγίξουμε έστω και με τα ακροδάκτυλά μας. Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως η ευτυχία κρύβεται στις πιο μικρές απολαύσεις τις όποιας μίζερης ζωής μας. Ένα χάδι, ένα φιλί, ένα χαμόγελο, στιγμές γαλήνης και ηρεμίας στα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας. Αυτή είναι η απόλυτη ευτυχία που όλοι την βιώνουμε αλλά αδυνατούμε να διανοηθούμε το μέγεθός της. Ελάχιστες στιγμές ανεκτίμητης αξίας χωρίς διάρκεια. Να ζεις το σήμερα, όπως του αξίζει, όπως του αρμόζει.

Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;

Το… ξυπνητήρι μου, αν και πλέον έχω εθιστεί στο πρωινό ξύπνημα και πολλές φορές το προλαβαίνω οριακά. Συνήθως οι ονειρικές μου περιηγήσεις με επαναφέρουν στην πραγματικότητα επιζητώντας την όποια δικαίωση στις καθημερινές μου οδύσσειες.

Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Τώρα, διαβάζοντας αυτήν την ερώτηση! Η αλήθεια είναι πως αναζητώ το χιούμορ και το γέλιο στις διαπροσωπικές μου σχέσεις, άλλωστε μπορεί άνετα να σπάσει τον πάγο και να ξεκλειδώσει και τις πιο απρόσιτες πόρτες. Ξεκαρδίστηκα πάντως χθες με την κόρη μου, όταν κι αυτή συμμερίστηκε την εύθυμη διάθεσή μου και συμμετείχε στα ευφάνταστα παιχνίδια που σκαρφιζόμουν για πάρτη της.

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;

Το πάθος. Δίνομαι και παθιάζομαι σε ό,τι κι αν κάνω. Αν κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον θα γίνω μανιακός οπαδός του και θα δώσω και την ψυχή μου για να το υποστηρίξω σε υπερθετικό βαθμό. Η υπερβολή είναι σύνηθες χαρακτηριστικό της διάθεσής μου. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η στρατευμένη μου διάθεση για οργάνωση. Μου αρέσει να έχω τον έλεγχο σε ό,τι με περιβάλλει, αλλά είναι τόσα πολλά αυτά που με περιβάλλουν που έχω χάσει τον έλεγχο και αδυνατώ να τα οργανώσω. Παρόλα αυτά διατηρώ μια σχετική ευχέρεια να προσανατολίζομαι στο χάος της ανοργανωσιάς που με περιβάλλει και να διατρανώνω παντού με θέρμη το πάθος μου για την οργάνωση.

Το βασικό ελάττωμά σου;

Η φλυαρία μου. Πολλές φορές δεν αφήνω ούτε τον ίδιο τον εαυτό μου να εκφραστεί. Σπάω τη δημιουργική σιωπή που περιβάλλει τη συγγραφική μοναξιά μου με αυτοκριτικούς μονολόγους που πολλές φορές δεν με οδηγούν πουθενά και μεγαλώνουν το αίσθημα της μοναξιάς μου.

Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Θα σου απαντούσα στα δικά μου αλλά θα ήταν ένα ακόμα λάθος που δεν θα συγχωρούσα ποτέ από τον εαυτό μου. Η σωστή απάντηση είναι σε εκείνα που έχουν και τις μικρότερες επιπτώσεις.

Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Πριν από τέσσερις μήνες. Όταν έκλαψα από χαρά κρατώντας στην αγκαλιά μου τη νεογέννητη κόρη μου.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Με καμιά. Έκανα το λάθος κάποτε να ταυτιστώ με κάποιον και με πέρασαν γενιές δεκατέσσερις. Όλοι με ρωτούσαν «που ζω»…

Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Αν σου έλεγα τα χελωνονιτζάκια θα με πίστευες; Οι τρανσφόμερς; Σοβαρά τώρα. Ήρωες μου σήμερα είναι οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που τα καταφέρνουν και ονειρεύονται στο κόσμο των 500 και 400 ευρώ με τις αυξημένες ανάγκες και τους μειωμένους μισθούς, τις διογκωμένες υποχρεώσεις και τα ελλιπή δικαιώματα. Αυτοί που παλεύουν χωρίς προστάτες στο όνομα της ελπίδας, που υπομένουν και είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν για να αλλάξουν τον κόσμο.

Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Μια ταινία μικρού μήκους με μεγάλο ενδιαφέρον.

Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Της επιστροφής. Της κάθε είδους επιστροφής.

Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Είναι τόσοι πολλοί που θα καταχραστώ σε υπερθετικό βαθμό τη φιλοξενία σου. Θα αρκεστώ σε μερικούς από τους πιο αγαπημένους. Καζαντζάκης, Μυριβήλης, Βενέζης, Τσιφόρος, Ντοστογιέφσκι, Ιούλιος Βέρν, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Χένρυ Μίλλερ, Ακίλε Καμπανίλε, Ναμπόκοβ.

Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Την ειλικρίνεια, δείγμα ανδριοσύνης.

…Και σε μια γυναίκα;
Την επιείκεια, δείγμα ανωτερότητας.

Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Τσαϊκόφσκι.

Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Τραγουδάω αλλά ποτέ στο μπάνιο.

Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Η συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου, της «Κρεμάλας» ήταν καθοριστική για τη ζωή μου. Ίσως γιατί ήταν το πρώτο βιβλίο που έγραψα. Μέχρι τότε τα βιβλία τα διάβαζα, τώρα η σχέση μας είναι αμφίδρομη. Και πομπός και δέκτης.

Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Όλοι οι ζωγράφοι της Αναγέννησης.

Το αγαπημένο σου χρώμα;
Το κίτρινο σε σημείο υπερβολής.

Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Την προσωπική μου πραγματικότητα. Τον οικογενειακό μου κόσμο.

Το αγαπημένο σου ποτό;
Ουίσκι με σόδα, μπορώ να βολευτώ όμως και με νεράκι του Θεού.

Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Που μεγαλώνω και νομίζω πως δεν έχω προετοιμαστεί ψυχολογικά.

Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Τους πρόλογους και τους επίλογους. Κυρίως όταν δεν έχεις κατασταλάξει στο κυρίως θέμα και πρέπει να ξεκινήσεις και να τελειώσεις.

Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Να γράφω βιβλία για τους άλλους και να διαβάζω βιβλία των άλλων.

Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να πάψω να φοβάμαι. Το φαντάζεσαι; Πως θα μπορούσα να καταγράψω το φόβο των ηρώων μου χωρίς την αίσθησή του να με κατατρέχει;

Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Έχω δυνατότητα επιλογής; Κανείς δεν μου το σφύριξε. Συνήθως αποκαλύπτω την αλήθεια από τη δική μου οπτική γωνία. Κι αυτό πολλές φορές πικραίνει τους φίλους και τους γνωστούς μου.

Ποιο είναι το μότο σου;
Δεν πρέπει να μασάς στις δοκιμασίες. Κανονικά θα έπρεπε να λέγονται δΟΧΙμασίες.

Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Είναι έκπληξη της μοίρας. Γιατί να της την χαλάσουμε;

Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Κόπιασε. Είσαι ευπρόσδεκτος.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Ερωτικής νιρβάνας και διαύγειας. Γυναίκα και κόρη μου έχουν πάρει όσο μυαλό μου είχε απομείνει. Από την άλλη βλέπω τον κόσμο πλέον μέσα από «άλλα» μάτια.