Ο τοίχος: To be continued

Σύνθημα 44ον: ΣΤΑΧΤΙ
Στάχτι, ναι, στάχτι. Με "γιώτα", για να μην ξεχνιόμαστε. Γιατί αυτό το κράτος, αυτός ο κρατικός μηχανισμός ούτε "συγνώμη" δεν μπορεί να ψελλίσει. Γιατί θα χρειαστεί μισός αιώνας για να πρασινίσει η Χαλκιδική, η Μάνη και ποιος ξέρει πόσες άλλες περιοχές και πάλι. Γιατί 60.000 στρέμματα πρασίνου έγιναν γκρίζα διαφήμιση για τον τουρισμό μας, γιατί περιουσίες καταστράφηκαν, γιατί αυθαίρετες βίλες θα φυτρώσουν και πάλι εκεί που κατοικοέδρευε το δάσος, γιατί ναι, η φύση εκδικείται και φοβάμαι πως θα το κάνει σύντομα, με τις πρώτες βροχές και τις πλημμύρες.

Σχόλια

  1. δεν εκδικείται η φύση..
    αυτό είναι "προνόμιο" μόνο των ανθρώπινων όντων...
    η φύση αντιδρά στην δράση μας..
    κι είναι τόσο λυπηρή η δράση μας εν τέλει ως πλειοψηφία...
    πότε να γίνουμε ένα με την φύση μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί αισθάνομαι καθημερινά ότι ζω σε μια χώρα που δεν με αντιπροσωπεύει σε τίποτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάτι τέτοιες στιγμές αρχίζεις και φοβάσαι και το μόνο που κάνεις είναι να αλλάζεις κανάλι στη τηλεόραση για να μη σε χαλάει η εικόνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έχω ένα άχτι αυτή τη φωτιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τσουρουφλίζονται κι οι αντοχές μας, δες...

    Να'ρθει η στιγμή -λέω- που ούτε στους πυκνούς μαύρους καπνούς δεν θα μπορούν να κρυφτούν κείνοι που πρέπει.
    Αυτοί που μας οφείλουν.
    Μια Ελλάδα αλλιώτικη.
    Μια Ελλάδα που μόνο μέσα μας ζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντα έτσι γίνετε. Τα τούβλα και το τσιμέντο,δυστυχώς προηγούνται της φύσης. Όσο για τη φύση αν εκδικείται ,...ο χειμώνας κοντά είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @kallioph
    Δεν ξέρω αν ποτέ θα το καταφέρουμε να γίνουμε ένα με τη φύση μας. Ίσως τελικά να μην μπορούμε να διαφύγουμε και πολύ από τις κτηνωδίες που πραγματοποιούμε καθημερινά. Σε καλωσορίζω στον κόσμο της "έμπνευσης".

    @alexandra
    Έλα μου ντε... την ίδια απορία έχουμε.

    @evie
    Σε καλωσορίζω σοτν κόσμο της "έμπνευσης" και του "τοίχου". Δεν νομίζω πως είναι η καλύτερη λύση, αλλά το να κλείνεις κάθε φορά τα μάτια δεν νομίζω ότι οδηγεί πουθενά. Κάτι πρέπει να κάνουμε...

    @scalidi
    Νομίζω πως όλοι μας έχουμε άχτι τη φύση και την ίδια μας την υπόσταση.

    @καπετάνισσα
    Αυτή η Ελλάδα είναι η πολύ βαθιά μέσα μας ή πολύ καλά κρυμμένη πίσω από τους καπνούς, γι' αυτό και δεν την βλεπουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε προς το παρόν είναι να την ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε γι' αυτήν.

    @horexakias
    Συμφωνούμε απόλυτα, καλέ μου φίλε, ούτε ο φακός σου δεν μπορεί να συλλάβει την ταχύτητα που φυτρώνουν τα τσιμέντα και τα τούβλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θυμώσαμε πάλι με όσα έγιναν. Γιά πόσο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"