Σε κάθε καινούργια δουλειά του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από...
Σύνθημα 33ον: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ
Ο τοίχος σου είναι υπέροχος. Είσαι πολύ ταλαντούχος. Πολύ καλές δουλειές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως αν μπορούσες να γράψεις τα συνθήματά σου στον τοίχο του σπιτιού τους (ή καλύτερα των πολυτελών σπιτιών τους) να γυρνούσαν λίγο το κεφάλι να ρίξουν μια ματιά. Και μετά θα γυρνούσαν από την άλλη μεριά να κάνουν νόημα στους σωματοφύλακές τους για να σε συλλάβουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη φοβάσαι, θα πληρώσω εγώ την εγγύηση!
Ωχ, πολύ πικρό το σημερινό, πόσο ακόμη αίμα, άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τοίχος σου μάς θυμίζει όσα θα θέλαμε να ξεχάσουμε, αλλά πρέπει να θυμόμαστε...
Χρυσές ωτοασπίδες και διπλά τζάμια τους βοηθούν να κραυγάζουν κόσμια. Ο ήχος από τις φωνές για το αίμα που χύνεται δεν μπορεί να περάσει τους μικρούς τους παραδείσους. Οπότε γιατί να ταραχτούν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου ακόμη υπομονή...
ΑπάντησηΔιαγραφή@γωγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες, γωγώ, στον δικτυακό χώρο της προωπικής μου έμπνευσης. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω τον αγώνα.
@θεριό ανήμερο
Με τέτοιους συμμάχους δεν φοβάμαι να γράψω πουθενά. Το έχω σκοπό άλλωστε κάποια στιγμή να το επιχειρήσω (μεταξύ μας). Όταν θα έχει πια στερέψει η υπομονή μου.
@dodos
Είναι η φώνή της συνείδησής μας, καλέ μου φίλε, ο τοίχος. Τουλάχιστον αυτό προσπαθώ και κάνω. Μια βουτιά στα ενδότερα της συνείδησής μας κάθε σύνθημά του, να μας θυμίζει και να μην ξεχνά.
@georgia
Συμφωνώ. Μήπως όμως και οι δικές μας φωνές διαμαρτυρίας δεν είναι αρκετά ισχυρές; Μήπως; Μήπως κι εμείς επαναπαυόμαστε στην δεδομένη καθημερινότητά μας και δεν τους ενοχλούμε με την ανθρώπινη ηχορύπανση που τους πρέπει;
@candyblue
Κι εμένα, καλή μου φίλη, μου έχει εξαντληθεί η υπομονή. Γι' αυτό ξεσπάω στους τοίχους!