Παλιά Περίθεια

Ένα χωριό συνεχίζει να στέκεται παρά τα κτυπήματα του χρόνου, εκεί, στις πλαγιές του Παντοκράτορα του ψηλότερου βουνού της Κέρκυρας, αδιαφορώντας για το πέρας των πειρατικών επιδρομών και την επικράτηση της επιστήμης στην ελονοσία των ακτών της θάλασσας.
Αρχιτεκτονικό στολίδι με ιστορία χαμένη στα βάθη της Βενετσιάνικης εποχής. Μας περιμένει να το ανακαλύψουμε. Να περιδιαβούμε τα καλντερίμια του, να προσκυνήσουμε τις εκκλησιές του, να αποτίσουμε φόρο τιμής σ’ όλους εκείνους που πέτρα – πέτρα το έχτισαν. Ως πότε αλήθεια;

Σχόλια

  1. κριμα αν χαθουν.

    εμεις...σε ασφαλτο μεγαλωσαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικά ήταν ταξίδι στον χρόνο,όταν πήγα πέρσι το καλοκαίρι. Κρίμα που δεν έχουν αναπαλαιώσει όλα τα κτίσματα εκεί.
    Με την ευκαίρια,διάβασα και την μίνι συνέντευξη σου στο Έθνος!Έυγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ονοματοδοσία
    Ελπίζω να μην χαθούν, αλλά οι ευχές μου δυστυχώς δεν φθάνουν. Ήδη ένα μεγάλο κομμάτι του χωριού έχει ξεπουληθεί σε ξένους ενώ ένα άλλο έχει κινδυνεύει να καταρεύσει.

    @tiverius
    Αγαπητέ φίλε, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Άντε και στα δικά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"