Λάμψη Ιόνιων Πυρσών

Την προηγούμενη Πέμπτη, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το Τμήμα Μουσικών Σπουδών, με οδηγό τον Βασίλη Ρακόπουλο, μας ταξίδεψε σε μνήμες που κρατούν από το Βυζάντιο και φθάνουν ως τις μέρες μας, στους δρόμους της παράδοσης, με «εισιτήριο» μια απολαυστική αναδρομή, έτσι όπως ορίζεται μέσα από την ελεύθερη συνομιλία των οργάνων και των φωνών. Η συναυλία του «Χορού των Πυρσών» καθήλωσε τους υποψιασμένους θεατές που πλημμύρισαν την Ιόνιο Ακαδημία και απέδειξε περίτρανα πως ο μύθος είναι και πάλι παρόν, για να συνδέσει το παρελθόν με το σήμερα σ’ ένα μουσικό ταξίδι που μοιάζει επίκαιρο όσο ποτέ. Σύμμαχος του Βασίλη Ρακόπουλου το «μέτρο».
Επιλογές πρώτης ύλης μέσα από μια ευρεία γκάμα ακουσμάτων και επεξεργασία στο σύγχρονο ηχητικό περιβάλλον. Απόδειξη μακρόχρονης και γόνιμης μουσικής δραστηριότητας. Λεπτή ισορροπία που φέρει την προσωπική σφραγίδα του καλλιτέχνη, χωρίς την έλλειψη σε καμιά στιγμή της ουσίας του πρωτοτύπου. Αυτοσχεδιασμοί στα μονοπάτια της τζαζ, γόνιμος διάλογος μουσικών οργάνων με κοινό παρανομαστή πάντα το μέτρο.
Ένα γοητευτικό ταξίδι εκεί που η μουσική και η εικόνα συναντιούνται. Μια ενδοσκοπική και έντονα προσωπική μουσική γλώσσα που προσκάλεσε και προκάλεσε το Κερκυραϊκό κοινό να την ανακαλύψει. Μουσικοί αυτοσχεδιασμοί που έδιναν τη θέση τους σε έντονους ρυθμούς χορού, ηχητικές ατμόσφαιρες πλεγμένες με φωνητικές τελετουργίες που μας μετέφεραν στην ατμόσφαιρα της Πόλης και τους χορούς υπό το φως των πυρσών πριν τις ιπποδρομίες.
Πραγματικά μια μαγική βραδιά όπου όλοι μας μεταφερθήκαμε στο χώρο και το χρόνο με οδηγό τη φαντασία και το ταλέντο του καταξιωμένου δημιουργού και των ταλαντούχων μουσικών που τον πλαισίωσαν, αλλά και του «Βυζαντινού χορού Ιονίου» που με την καθοδήγηση του Σπύρου Ασπιώτη μας έκανε υπερήφανους με τη συμμετοχή του στο σχήμα ετούτης της μουσικής σκηνής. Φοιτητές, μουσικοί πάνω από όλα, που μέσα από τη σκληρή τους δουλειά απέδειξαν πως η συνεργασία και η προσπάθεια αποδίδουν καρπούς, ειδικά στις σκοτεινές μέρες μας που οι σειρήνες ηχούν στα αυτιά μας προκλητικότερα από ποτέ. Τρανή απόδειξη το φωτεινό παράδειγμά τους πως μέσα από τη σκληρή δουλειά μπορούμε να αναδείξουμε το ταλέντο και τις ικανότητές μας με σύμμαχο και οδηγό τη θέληση και τη αγάπη για τη μουσική, τον πολιτισμό και τη γνώση, την προσφορά πέρα από τις μικρότητες, τις μεμψιμοιρίες και την ιδιοτέλεια.
Ένα είναι σίγουρο. Πως τέτοιες πρωτοβουλίες και τέτοιες εκδηλώσεις μας κάνουν να ανακαλύψουμε το ίδιο το «μέτρο» που τόσο πολύ θαυμάζει ο Βασίλης Ρακόπουλος. Το μέτρο που χάσαμε κάπου στην πορεία μέσα στις συμπληγάδες της καθημερινότητάς μας, ειδικά εδώ στην Κέρκυρα των αντιθέσεων, στην Κέρκυρα της μιζέριας και του ωχαδερφισμού. Με οδηγό το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, τους άξιους συντελεστές ετούτης της προσπάθειας, τους φοιτητές και τους ανθρώπους που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την εκδήλωση, ετούτη η λάμψη της φωτιάς των πυρσών που σηματοδοτεί την ταυτότητά μας μπορεί να παραμείνει ζωντανή και να χορεύει αέναα, γεμίζοντάς μας με ελπίδα.

Άρθρο του Νίκου Παργινού στο "Κερκυραϊκό Βήμα" (3/4/2007)