Πάσχα Κυρίου Πάσχα

Η Χριστιανοσύνη βρίσκεται στην τελική ευθεία της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών και της Ανάστασης και μια σκέψη διαπερνά αυτές τις μέρες το μυαλό μου. Μια σκέψη που βρίσκει γόνιμο έδαφος και θεριεύει μέσα από την επικείμενη λάμψη του ανέσπερου αναστάσιμου φωτός. Μια ταπεινή σκέψη ελπίδας και προσμονής. Ας μοιραστούμε όλοι ελπίδα ετούτο το Πάσχα αλλάζοντας του κανόνες του παιχνιδιού που μας θέλει να μοιράζουμε αφειδώς τυπικές γιορτινές ευχές μέσω sms και mms.
Ας νιώσουμε για λίγο τον πόνο και την οδύνη που μας περιβάλει και ας θέσουμε στο περιθώριο τους προσωπικούς εγωκεντρισμούς, ας ευχηθούμε μόνο για τους άλλους κι όχι για τον εαυτό μας μια φορά. Ας συμπαρασταθούμε στα προβλήματα και τους καημούς των άλλων μια φορά, με μια συμβουλή, μ’ ένα χαμόγελο, μ’ ένα χτύπημα στον ώμο, με μια ευχή, με μια προσευχή. Μια σκέψη ελπίδας, ανιδιοτελής, χωρίς άμεσες ρήτρες και διορίες προσωπικών επιδιώξεων, χωρίς άμεσους εγωιστικούς στόχους. Ας αποδείξουμε πως η φλόγα της Ανάστασης μπορεί να ζεστάνει αυτούς που μας περιβάλλουν κι όχι μόνο τον καλό εαυτούλη μας. Ας ευχηθούμε το καλό για όλον τον κόσμο, ακόμα και γι’ αυτούς που μας μισούν, αυτούς που μας χλευάζουν, αυτούς που μας περιγελούν, αυτούς που μας κατακρίνουν, αυτούς που μας σταυρώνουν.
Ετούτη η περίοδος είναι πρώτα από όλα μια περίοδος θυσίας που απαιτεί τρανές προσωπικές αποδείξεις. Ας αναρωτηθούμε πόσες θυσίες κάναμε όλον τον χρόνο για τους άλλους κι όχι για μας. Δεν είναι άλυτο σταυρόλεξο ο γρίφος της προσωπικής ίασης, ούτε στημένη παρτίδα για λίγους και εκλεκτούς. Είναι δρόμος προσωπικός, ανηφορικός και δύσβατος. Φανερώνεται σ’ όλους μας αν κοιταχθούμε στον καθρέπτη της συνείδησής μας αλλά πολλές φορές κλείνουμε τα μάτια φορώντας τις παρωπίδες του «εγώ» μας και δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε την ουσία που αλλάζει τα πάντα, ακόμα και τον ίδιο τον καθρέπτη. Ας στείλουμε λοιπόν, ετούτο το Πάσχα ευχές με τη σκέψη μας σ’ όλους τους άλλους κοιτώντας κατάματα τον καθρέπτη της ψυχής μας. Και είμαι σίγουρος πως αν αλλάξει ο κόσμος, θα αλλάξει στην τελική και η ζωή μας, και η φλόγα του αναστάσιμου φωτός θα μείνει ζωντανή να μας συντροφεύει όλον τον χρόνο.