ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΘΝΟΣ» - 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 – ΕΝΘΕΤΟ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Η συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, της «Κρεμάλας» , ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας, το οποίο λειτούργησε λυτρωτικά για τον συγγραφέα Νίκο Παργινό . Στο δεύτερο βιβλίο του «Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό περνάει ο έρωτας» μας ταξιδεύει στα μονοπάτια του έρωτα. Ο συγγραφέας Δημήτρης Μαμαλούκας τον συναντά και συζητούν για το νέο του βιβλίο, τον έρωτα και τον χρόνο.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ
Από τον τίτλο και μόνο το νέο σου βιβλίο φαίνεται πως μιλάει για τον έρωτας και τα… καιρικά φαινόμενα. Την επιρροή του χρόνου στα ανθρώπινα συναισθήματα, ένα μάλλον αγαπημένο θέμα της λογοτεχνίας.
Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που βάλλεται από κάθε είδους καιρικό φαινόμενο στη διάρκεια του χρόνου, ενώ μικρές ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας ξεδιπλώνονται στα μάτια των πρωταγωνιστών της. Αυτές οι φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους ιστορίες αναμένεται να καθορίσουν και το τέλος της κεντρικής. Το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να αποκαλυφθεί η μοναδικότητα της κάθε ερωτικής εμπειρίας. Άλλωστε, λένε πως ο έρωτας δεν φτιάχνεται με καλούπια και δεν ορίζεται μονοδιάστατα. Για να είμαστε ειλικρινείς, κάθε πρόσωπο με το οποίο σχετιζόμαστε μας κάνει να ξεδιπλώσουμε και μια διαφορετική πτυχή του ίδιου μας του εαυτού. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της ζωής.
Ο έρωτας λοιπόν που περνά με τον καιρό ή ο καιρός που περνά με τον έρωτα; Πόσο αμφίδρομη είναι αυτή η σχέση ειδικά στις μέρες μας;
Με κάθε είδους καιρό ο έρωτας πάντα βασιλεύει. Μόνο που ο καιρός εν τέλει είναι κι αυτός που φθείρει και τον ίδιο τον έρωτα. Ζούμε σε χαλεπούς ερωτικούς καιρούς, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν μετατραπεί σε προβληματικές καθημερινές συναλλαγές, κυρίως γιατί στην εποχή μας βασιλεύει το «εγώ» ή ίσως γιατί ο χρόνος μάς έφερε νομοτελειακά και την παρακμή του ερωτισμού. Θέλω να πιστεύω πως είναι ο έρωτας τελικά που βγαίνει κερδισμένος από αυτό το αρχέγονο παιχνίδι κυριαρχίας.
Πόσο θεμιτό είναι τελικά να αναζητεί κανείς σε λογοτεχνικά βιβλία που μιλούν για τον έρωτα μαγικές συνταγές επιτυχίας;
Δεν υπάρχουν μαγικές ερωτικές συνταγές. Δεν υπάρχει λογική στον έρωτα. Λένε πως ο έρωτας είναι η επικράτηση της φαντασίας επί της λογικής. Η λογοτεχνία από την άλλη οφείλει να μιλά για τον έρωτα, αφού ο έρωτας αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι της ζωής μας. Μάθαμε να ισορροπούμε ανάμεσα στο πιπεράτο κουτσομπολιό των μεσημεριανών της τηλεόρασης και στη δήθεν φιλοσοφημένη παραφιλολογία, ενώ οι καθημερινές ερωτικές ιστορίες στολίζουν με τα συνθήματά τους τους παράπλευρους τοίχους της διαδρομής μας, φθάνει να στρέψουμε το βλέμμα προς αυτές, να διαβάσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματά τους.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ
Από τον τίτλο και μόνο το νέο σου βιβλίο φαίνεται πως μιλάει για τον έρωτας και τα… καιρικά φαινόμενα. Την επιρροή του χρόνου στα ανθρώπινα συναισθήματα, ένα μάλλον αγαπημένο θέμα της λογοτεχνίας.
Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που βάλλεται από κάθε είδους καιρικό φαινόμενο στη διάρκεια του χρόνου, ενώ μικρές ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας ξεδιπλώνονται στα μάτια των πρωταγωνιστών της. Αυτές οι φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους ιστορίες αναμένεται να καθορίσουν και το τέλος της κεντρικής. Το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να αποκαλυφθεί η μοναδικότητα της κάθε ερωτικής εμπειρίας. Άλλωστε, λένε πως ο έρωτας δεν φτιάχνεται με καλούπια και δεν ορίζεται μονοδιάστατα. Για να είμαστε ειλικρινείς, κάθε πρόσωπο με το οποίο σχετιζόμαστε μας κάνει να ξεδιπλώσουμε και μια διαφορετική πτυχή του ίδιου μας του εαυτού. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της ζωής.
Ο έρωτας λοιπόν που περνά με τον καιρό ή ο καιρός που περνά με τον έρωτα; Πόσο αμφίδρομη είναι αυτή η σχέση ειδικά στις μέρες μας;
Με κάθε είδους καιρό ο έρωτας πάντα βασιλεύει. Μόνο που ο καιρός εν τέλει είναι κι αυτός που φθείρει και τον ίδιο τον έρωτα. Ζούμε σε χαλεπούς ερωτικούς καιρούς, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν μετατραπεί σε προβληματικές καθημερινές συναλλαγές, κυρίως γιατί στην εποχή μας βασιλεύει το «εγώ» ή ίσως γιατί ο χρόνος μάς έφερε νομοτελειακά και την παρακμή του ερωτισμού. Θέλω να πιστεύω πως είναι ο έρωτας τελικά που βγαίνει κερδισμένος από αυτό το αρχέγονο παιχνίδι κυριαρχίας.
Πόσο θεμιτό είναι τελικά να αναζητεί κανείς σε λογοτεχνικά βιβλία που μιλούν για τον έρωτα μαγικές συνταγές επιτυχίας;
Δεν υπάρχουν μαγικές ερωτικές συνταγές. Δεν υπάρχει λογική στον έρωτα. Λένε πως ο έρωτας είναι η επικράτηση της φαντασίας επί της λογικής. Η λογοτεχνία από την άλλη οφείλει να μιλά για τον έρωτα, αφού ο έρωτας αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι της ζωής μας. Μάθαμε να ισορροπούμε ανάμεσα στο πιπεράτο κουτσομπολιό των μεσημεριανών της τηλεόρασης και στη δήθεν φιλοσοφημένη παραφιλολογία, ενώ οι καθημερινές ερωτικές ιστορίες στολίζουν με τα συνθήματά τους τους παράπλευρους τοίχους της διαδρομής μας, φθάνει να στρέψουμε το βλέμμα προς αυτές, να διαβάσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματά τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου