Σιγή ασυρμάτου

Πολλές φορές χρειάζεται να σιωπάμε. Να σπάμε την άτυπη συμφωνία της επικοινωνίας και να απομονωνόμαστε στο περιθώριο των ήχων και του θορύβου. Ίσως γιατί οι σκέψεις μας καλύτερα να μην εκφέρονται, να μην σχηματίζουν λέξεις και προτάσεις, παρά να μένουν προσχέδια σε εικονικό χαρτί, μουντζούρες χωρίς αντίκρισμα. Ίσως γιατί οι λέξεις να μοιάζουν να είναι φτωχές στη μοναξιά και την ηρεμία της σιωπής μας.
Πολλές φορές έχουμε ανάγκη τη σιωπή. Μας επιβάλλεται. Κώδικες σιωπής διέπουν τις καθημερινές μας σχέσεις. Μόνο η ελπίδα δείχνει να βρίσκει τρόπο να θεριεύει μέσα από τη σιωπή. Σαν τις προσευχές που μόνο μέσα από τη σιγή δείχνουν να ανυψώνουν το ανάστημά τους και να πλησιάζουν τα ουράνια. Παράξενο μα αληθινό.
Δεύτερη μέρα κυριαρχίας της σιγής στον ασύρματο της ιερής μου συνομιλίας. Και οι σκέψεις φαίνονται καθαρότερα τώρα, προσμένοντας τον ερχομό της ελπίδας. Μουντζούρες που παίρνουν σχήματα. Κύματα που μεταφέρουν ορδές ελπίδας.

(photo: maruella)

Σχόλια

  1. georgia tsokou9:45 μ.μ.

    Η σιωπή συχνότατα είναι η καλύτερη θεραπεία της ψυχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νίκος Παργινός8:43 π.μ.

    @georgia
    Έχεις απόλυτο δίκιο... δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πολλά μπορείς να πεις χωρίς λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Εικόνα
Tα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Δεν ξέρεις καλά καλά πως γίνονται και από πού κρατά η σκούφια τους. Δεν ξέρεις τη χρησιμότητά τους. Πολλές φορές αγνοείς τις προεκτάσεις της ύπαρξής τους, αλλά άμα επιμένουν για καιρό να σε σκοτίζουν… κάτι δεν πάει καλά. Αρχίζεις και νιώθεις άβολα. Ναι, τώρα που το καλοσκέφτομαι, ναι, τα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Προέρχονται από αγνές πρώτες ύλες, από καταναλωτικές επιθυμίες και μανιώδεις εξάρσεις και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως τα όνειρα ξεχνιούνται και σβήνουν με το πρώτο φως της μέρας. Αυτά που δεν ξεχνάμε ποτέ είναι και τα όνειρα που επιμένουν, που επανέρχονται πάλι και πάλι, που θέλουν σώνει και καλά να μας αποδείξουν πως πρέπει να δώσουμε κάποια βάση στα κρυφά μηνύματά τους. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά τα μπερδέψαμε τα πράγματα, ειδικά εμείς οι Κερκυραίοι. Αφήσαμε τα σκουπίδια να γίνουν ο καθημερινός μας εφιάλτης. Μετατρέψαμε τα όνειρα της νύχτας σε σκουπίδια της μέρας. Βρώμισαν τα όνειρά μας, ξημέρωσε για τα καλά, αλλά εμεί
Διαβάστε περισσότερα

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Εικόνα
"Ο ΣΚΑΛΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΩΝ" συνεχίζει το ταξίδι του κάνοντας στάση στην Αθήνα και στο Cafe Πολυχώρο "Αίτιον" (Τζιραίων 8-10 σταθμός μετρό ΑΚΡΟΠΟΛΗ), όπου την Δευτέρα 5 του Δεκέμβρη στις 19:30 θα παρουσιαστεί στο αναγνωστικό κοινό της πρωτεύουσας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η συγγραφέας κα Έφη Μαχιμάρη και ο ο ποιητής κ. Γιάννης Σκληβανιώτης, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός κα Σοφία Ιωάννου. Σας περιμένουμε.
Διαβάστε περισσότερα

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"

Εικόνα
Σε κάθε καινούργια   δουλειά   του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα   στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των   ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό   ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από την σμιλευμένη και μυστ
Διαβάστε περισσότερα