Η εποχή της άδειας κατσαρόλας

Όταν ένας νέος συγγραφέας και δη Κερκυραίος επιχειρεί την πρώτη του συγγραφική εμφάνιση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων νιώθω τόσο χαρούμενος και υπερήφανος. Χαρούμενος γιατί ακόμα και σε τούτες τις δύσκολες εποχές της άνυδρης και στείρας κόλασης υπάρχουν ακόμα νέοι άνθρωποι που τολμούν να ονειρεύονται και να μας προσφέρουν δροσιστικές αναγνωστικές ανάσες και υπερήφανος γιατί στο πρόσωπο αυτών των νέων και φρέσκων συγγραφέων βλέπω την αντανάκλαση του ίδιου μου του εαυτού.

Κάπως έτσι νιώθω και με τον συντοπίτη Γιώργο Σαμοΐλη, που μέσω του διαδικτύου έτυχε να πέσω πάνω στην πρώτη του συγγραφική δουλειά και να τον γνωρίσω διαδικτυακά. Το βιβλίο του: «Η εποχή της άδειας κατσαρόλας» μου κίνησε από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον, αφού ο τίτλος του και μόνο μου «έκλεινε το μάτι» και μου μαρτυρούσε πως η ανάγνωσή του θα είναι ενδιαφέρουσα.

Κι όντως, το βιβλίο αποτελεί, αν μη τι άλλο, μια αξιόλογη κατάθεση ψυχής, μια ηχηρή διαμαρτυρία που σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση της σύγχρονης εποχής. Μελετημένα πολιτικά διλήμματα με φόντο τη σύγχρονη λαίλαπα της κρίσης, βουτιές στα ενδότερα της προσωπικότητας των πρωταγωνιστών του με όπλο τη σύγχρονη γλώσσα που στην προσπάθειά της να αναλύσει το σύνθετο προστρέχει σε γλωσσικούς νεωτερισμούς και ιδιωματισμούς που αναδεικνύουν το όποιο ταλέντο του συγγραφέα. Το εύρημα της σκιάς που καταδιώκει τον πρωταγωνιστή του βιβλίου είναι εξαιρετικό, καθώς και η ίδια η ιστορία των ηρώων που παρότι κεντρική μοιάζει πολλές φορές να κυλά στο περιθώριο του βιβλίου, όταν το γενικό σπα τις διαχωριστικές γραμμές και γίνεται πιο έντονο ακόμα και από το ειδικό. Το βιβλίο «Η εποχή της άδειας κατσαρόλας» καταθέτει αφειδώς πολιτική άποψη αλλά και μαρτυρά προφανείς αυτοβιογραφικές αναζητήσεις του συγγραφέα, και φυσικά σε ταξιδεύει με το δικό του μοναδικό τρόπο στα αφανή χαρακτηριστικά μιας αδυσώπητης εποχής που μοιάζει να αποποιείται την ποιότητα και να προσκολλάται στην ποσότητα του όποιου φαγητού στις κατσαρόλες μας.  

«Συνεχείς αναλήψεις χωρίς προσπάθεια αποταμίευσης. Συνεχή προσδοκία πλουτισμού και άκρατης ελευθερίας. Οι οφειλές, ωστόσο, ανεβαίνουν και οι πιστωτές ζητούν. Όμως παρά του μη έχοντος ουκ αν λάβοις! Το νέο δημιούργημα της τράπεζάς μου φωλιάζει μέσα στον καθένα. Σε έναν πλειστηριασμό ψυχών πωλούνται και αγοράζονται όλα τα αγαθά που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα», γράφει ο Γιώργος Σαμοΐλης στο βιβλίο και έχει απόλυτο δίκιο.

Καλοτάξιδο, λοιπόν, το πρώτο βιβλίο του νέου συντοπίτη.