Συνέντευξη στο περιοδικό "NISEA" - Ελληνική έκδοση


Η συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, της «Κρεμάλας», ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας, το οποίο λειτούργησε λυτρωτικά για τον συγγραφέα Νίκο Παργινό. Στο δεύτερο βιβλίο του «Με τον έρωτα περνάει ο καιρός με τον καιρό περνάει ο έρωτας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες» μας ταξιδεύει στα μονοπάτια του έρωτα. Το περιοδικό «NISEA» τον συναντά και συζητούν για το νέο του βιβλίο, τον έρωτα και τον χρόνο αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια.

Το νέο σου βιβλίο φαίνεται πως μιλάει για τον έρωτα και την επιρροή του χρόνου στα ανθρώπινα συναισθήματα, ένα μάλλον αγαπημένο θέμα της λογοτεχνίας. Μίλησέ μας λίγο περισσότερο γι’ αυτό.
Πρόκειται για μια κεντρική ερωτική ιστορία που βάλλεται από κάθε είδους καιρικό φαινόμενο στη διάρκεια του χρόνου, ενώ διάσπαρτες μικρές ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας ξεδιπλώνονται στα μάτια των πρωταγωνιστών της. Οι φαινομενικά άσχετες αυτές ιστορίες αναμένεται να καθορίσουν και το τέλος της κεντρικής. Το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να αποκαλυφθεί η μοναδικότητα της κάθε ερωτικής εμπειρίας. Άλλωστε, λένε πως ο έρωτας δεν φτιάχνεται με καλούπια και δεν ορίζεται μονοδιάστατα, ούτε έχει ετικέτες. Θα έλεγα πως κάθε πρόσωπο με το οποίο σχετιζόμαστε μας κάνει να ξεδιπλώσουμε και μια διαφορετική πτυχή του ίδιου μας του εαυτού. Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία της ζωής. Συνάμα όμως το βιβλίο προσπαθεί να καταστήσει σαφές πως ο έρωτας, άλλοτε γλυκός, άλλοτε πικρός, κινεί τα νήματα της ίδια μας τη ύπαρξης. Όλα περιστρέφονται γύρω απ’ αυτόν.

Έχει τελικά ημερομηνία λήξης ο έρωτας; Κι ο χρόνος είναι σίγουρο πως περνάει καλύτερα με έρωτα;
Ο έρωτας είναι δεδομένο πως επηρεάζεται από τον καιρό και τον χρόνο. Αυτό αποδεικνύουν οι ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας. Έρωτες που επιβιώνουν, έρωτες που δεν καρπίζουν, έρωτες που εξελίσσονται, έρωτες που φθείρουν και πεθαίνουν. Όπως και να έχει πάντως, σ’ όλες τις ερωτικές ιστορίες, ο έρωτας κάτι αφήνει στο όποιο πέρασμά του, ακόμα και… συντρίμμια. Κάτι μένει στο διάβα του χρόνου κι αυτό είναι η ουσία της αναζήτησής του. Αυτή είναι και η απάντηση στο δεύτερο ερώτημά σας, αφού αξίζει κάποιος να επενδύσει στον ίδιο τον έρωτα.

Δεν είναι λιγάκι ντεμοντέ να μιλάμε σήμερα για αγάπες και έρωτες, σε μια εποχή γεμάτη ιδιοτέλεια, εγωκεντρισμό, κέρδος και χρήμα;
Η αλήθεια είναι πως οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν μετατραπεί σήμερα σε προβληματικές καθημερινές συναλλαγές, κυρίως γιατί στην εποχή μας βασιλεύει το «εγώ» ή ίσως γιατί ο χρόνος μας έφερε νομοτελειακά και την παρακμή του ερωτισμού. Ο έρωτας είναι μια επένδυση που δεν έχει σταθερό επιτόκιο, είναι υψηλού ρίσκου κι όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο πολλές φορές εξαρτάται κι από τα επιτόκια της κεντρικής ευρωπαϊκής τράπεζας. Περνάει από το στομάχι, πλανάται στον αέρα που αναπνέουμε, στη μουσική των ερτζιανών, από τα μάτια πιάνεται, στα χείλη κατεβαίνει… Παντού και πάντα ο έρωτας θα είναι η καύσιμη ύλη της δημιουργίας, ακόμα και τώρα, σε τούτες τις εποχές που διανύουμε.

Πόσο θεμιτό είναι τελικά να αναζητεί κανείς σε λογοτεχνικά βιβλία που μιλούν για τον έρωτα μαγικές ερωτικές συνταγές επιτυχίας;
Δεν υπάρχουν μαγικές ερωτικές συνταγές. Δεν υπάρχει λογική στον έρωτα. Λένε πως ο έρωτας είναι η επικράτηση της φαντασίας επί της λογικής. Η λογοτεχνία από την άλλη οφείλει να μιλά για τον έρωτα, αφού ο έρωτας αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι της ζωής μας. Οι καθημερινές ερωτικές ιστορίες στολίζουν με συνθήματα τους παράπλευρους τοίχους της διαδρομής μας, φθάνει να στρέψουμε το βλέμμα να διαβάσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματά τους.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Υπάρχει κάτι άλλο που ετοιμάζετε;
Μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου θα παρουσιαστεί επίσημα το βιβλίο στην Αθήνα και την Κέρκυρα. Ίσως να υπάρξουν και άλλες παρουσιάσεις σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Τον επόμενο χρόνο επίκειται η έκδοση και του νέου μου βιβλίου που έχει τίτλο: «Το τάγμα της ελπίδας» για το οποίο έχω ήδη συμφωνήσει με τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες». Πρόκειται μια ιστορία έρωτα και μυστηρίου με αναφορές στη Βενετοκρατούμενη Κέρκυρα και άγνωστες πτυχές της εποχής. Αλλά γι’ αυτό θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα.

Ποια είναι η άποψή σου γενικά για το βιβλίο και τις προοπτικές του στην Ελλάδα και την Κέρκυρα;
Δυστυχώς, στη σύγχρονη Ελλάδα μαθαίνουμε να μισούμε το διάβασμα και το βιβλίο από το σπίτι και την οικογένεια μέχρι το σχολείο και την ενήλικη καθημερινότητα. Η οικονομική κρίση αλλά και η κρίση αξιών που διανύσουμε έδωσαν το τελειωτικό κτύπημα και περιθωριοποίησαν ακόμα περισσότερο το βιβλίο και την ανάγνωση. Παρόλα αυτά υπάρχει ελπίδα αφού πολύς κόσμος ανακαλύπτει το βιβλίο και τα μυστικά της γραφής. Από την άλλη όλοι όσοι ασχολούμαστε με τη γραφή έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας. Πολλές φορές αποστασιοποιούμαστε από την ίδια την κοινωνία, απομονωνόμαστε. Οφείλουμε να έρθουμε πιο κοντά στον κόσμο, να μεταφέρουμε το βιβλίο παντού, να κάνουμε συμβατή τη σχέση του καθημερινού πολίτη μαζί του.

Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία
Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"