Ένα ταξίδι για δώρο

Ίσως τα καλύτερα ταξίδια να είναι αυτά που γίνονται από την καρέκλα. Ίσως αυτά που ποτέ δεν κουνήθηκες μια σταλιά. Παρέμεινες στη θέση σου και ταξίδεψες μίλια με το μυαλό και την καρδιά σου.
Ίσως τελικά τα ταξίδια έτσι να ορίζονται. Χωρίς αποσκευές, χωρίς εισιτήρια και δαιδαλώδεις διαδικασίες. Χωρίς γραφειοκρατία. Απόλυτα. Στιγμιαία. Διάφανα. Αυτά τα ταξίδια είναι εν τέλει που μου αρέσουν. Χωρίς άγχος. Με την ταχύτητα της σκέψης, το πάθος της ελευθερίας, τη διαύγεια της μοναξιάς, την προσωπική σφραγίδα του μοναδικού, σε μέρη άβατα, αμόλυντα.
Για σήμερα, ένα τέτοια ταξίδι κάνω δώρο στον εαυτό μου. Μοναδικό. Ιδιαίτερο. Γεμάτο έρωτα και αγάπη. Για το καλό της μέρας. Εδώ, καρφωμένος στην καρέκλα μου. Μπροστά από την οθόνη. Ξεστομίζοντας λόγια ερωτικά στη διαδρομή του προορισμού μου. Διανύοντας εκατοντάδες χιλιάδες μίλια. Μακριά.

Σχόλια

  1. Ανώνυμος2:36 μ.μ.

    Συμφωνώ με τον προσδιορισμό του ταξιδιού, αλλά όχι μπροστά σε μία οθόνη. Το καλύτερο ταξίδι είναι η μελωδία της καρδιάς κάτω απ’ τα αστέρια, εκεί που νιώθεις το πάθος της ελευθερίας, χωρίς χάρτη ή κάποιον οδηγό γιατί δεν πρόκειται να χαθείς αυτό τον κόσμο. Ένα τέτοιο ταξίδι αφιερωμένο στην κάθε μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"