Μαθήματα Εργονομίας

Θέλουμε δε θέλουμε είμαστε αναγκασμένοι να προσαμοστούμε στο νέο εργονομικό γίγνεσθαι. Κομμάτια μιας αλυσίδας, γρανάζια μιας μηχανής, συνοδηγοί στο άρμα της εξέλιδης και της προόδου, αναγκαζόμαστε από τον ίδιο τον εαυτό μας να γίνουμε σιωπηλοί συμμέτοχοι. Δυστυχώς, ο δρόμος είναι ανηφορικός, γεμάτος λακούβες, και οι πραμάτειες στο μέσο που μας μεταφέρει συνεχώς πυκνώνουν. Όσο για τις οδηγητικές ικανότητες των διοικούντων, βράστα Χαράλαμπε... Καλό κουράγιο...

Σχόλια

  1. nellinezi10:52 π.μ.

    Από Ελλάδα είναι η φωτό;; Να ανησυχήσω; !! ( Πάντως κάτι από Κίνα μου θυμίζει)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος9:52 μ.μ.

    Νίκο, γιατί τόση απογοήτευση?Δεν είναι πάντα έτσι η Ελλάδα...
    Κάτια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νίκος Παργινός8:17 π.μ.

    @nellinezi
    Η φωτό είναι από Κίνα, αλλά νομίζω πως στην Ελλάδα τα πράγματα είναι χειρότερα... Θα σου έλεγα να αρχίσεις να ανησυχείς...

    @κάτια
    Δεν είναι θέμα απογοήτευσης... είναι θέμα προσαρμογής..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Εικόνα
"Ο ΣΚΑΛΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΩΝ" συνεχίζει το ταξίδι του κάνοντας στάση στην Αθήνα και στο Cafe Πολυχώρο "Αίτιον" (Τζιραίων 8-10 σταθμός μετρό ΑΚΡΟΠΟΛΗ), όπου την Δευτέρα 5 του Δεκέμβρη στις 19:30 θα παρουσιαστεί στο αναγνωστικό κοινό της πρωτεύουσας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η συγγραφέας κα Έφη Μαχιμάρη και ο ο ποιητής κ. Γιάννης Σκληβανιώτης, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός κα Σοφία Ιωάννου. Σας περιμένουμε.
Διαβάστε περισσότερα

Τα όνειρα και τα σκουπίδια

Εικόνα
Tα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Δεν ξέρεις καλά καλά πως γίνονται και από πού κρατά η σκούφια τους. Δεν ξέρεις τη χρησιμότητά τους. Πολλές φορές αγνοείς τις προεκτάσεις της ύπαρξής τους, αλλά άμα επιμένουν για καιρό να σε σκοτίζουν… κάτι δεν πάει καλά. Αρχίζεις και νιώθεις άβολα. Ναι, τώρα που το καλοσκέφτομαι, ναι, τα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Προέρχονται από αγνές πρώτες ύλες, από καταναλωτικές επιθυμίες και μανιώδεις εξάρσεις και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως τα όνειρα ξεχνιούνται και σβήνουν με το πρώτο φως της μέρας. Αυτά που δεν ξεχνάμε ποτέ είναι και τα όνειρα που επιμένουν, που επανέρχονται πάλι και πάλι, που θέλουν σώνει και καλά να μας αποδείξουν πως πρέπει να δώσουμε κάποια βάση στα κρυφά μηνύματά τους. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά τα μπερδέψαμε τα πράγματα, ειδικά εμείς οι Κερκυραίοι. Αφήσαμε τα σκουπίδια να γίνουν ο καθημερινός μας εφιάλτης. Μετατρέψαμε τα όνειρα της νύχτας σε σκουπίδια της μέρας. Βρώμισαν τα όνειρά μας, ξημέρωσε για τα καλά, αλλά εμεί...
Διαβάστε περισσότερα

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"

Εικόνα
Σε κάθε καινούργια   δουλειά   του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα   στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των   ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό   ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από...
Διαβάστε περισσότερα