Σε κάθε καινούργια δουλειά του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από...
Σύνθημα 55ον: ΚΟΥΜΠΑΡΕ
είσαι απίθανος βρε παιδί μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε που είχε στερεότυπα να κουβαλά ο κουμπάρος, μας προέκυψε τώρα και... συνεργάσιμος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα φυσικά έχουν τρόπους.
Κάθε άλλο παρά σεμνούς και ταπεινούς.
Υπόγειους και ανήθικους.
Ευέλικτοι γαρ, ξέρουν να έρπονται.
Την καλησπέρα μου Νίκο!
τι να πω για τις μίζες;...μέρος του συστήματος κι αυτές, αφομοιώθηκαν στο πετσί της εξουσίας, ως παράγωγο υλικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο μου έρχεται απλά να ανοίξει ένα ακόμα δίαυλο επικοινωνίας. Από τη Λευκωσία στη Κέρκυρα και πιο πέρα ακόμη!!!
Καλησπέρα κι απ'εδω!
Άπαιχτος Νίκο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήουφ και διαβαζω περί δημοκρατίας... δε γίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. πολύ καλο, συγχαρητηρια!
Κουμπάρος και...κουμπαράς, καμμιά σχέση μήπως;...
ΑπάντησηΔιαγραφήάψογο, κε Παργινέ!
ΑπάντησηΔιαγραφή