Καθεστώς ομηρίας

36 εργαζόμενοι στον Δήμο Κερκυραίων συνεχίζουν να παραμένουν απλήρωτοι για επτά μήνες. Ζώντας σε συνθήκες εξαθλίωσης εκλιπαρούν και διεκδικούν το αυτονόητο, να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους και να ξεκαθαρίσει το θολό νομικό τοπίο που τους κρατά σε ομηρία δέκα και δεκαπέντε χρόνια τώρα.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι δημοτικές αρχές έρχονται και παρέρχονται, οι υποσχέσεις όμως μένουν. Η ίδια η πολιτεία εγκλωβίζεται στις δικές της νομικές διελκυστίνδες και το πρόβλημά τους παραμένει. Από εργαζόμενοι, επαίτες. Από μισθωτοί, μισθωμένοι. Κομμάτια ζωής πιασμένα σε χειροπέδες χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα.
Η ομηρία μας περιβάλλει. Από τις υποχρεώσεις του χθες μέχρι τα όνειρα του αύριο. Όλοι κομμάτια μιας αλυσίδας ομήρων που συμμετέχουν θέλουν δεν θέλουν στο παιχνίδι της επιβολής, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα. Μέρος του προβλήματος κι εμείς οι ίδιοι. Όμηροι των ιδεών, των αξιών και των απόψεών μας. Όμηροι των αμαρτιών μας, όμηροι του ίδιου μας του εαυτού. Παραμένουμε όμηροι γιατί έχουμε ακόμα τα αυτονόητα. Δεν μας καίνε οι χειροπέδες του συστήματος. Όχι όλους. Κάποιους τους στέλνουν στο καναβάτσο. Άλλους στις χαράδρες του Ρεθύμνου, άλλους στις ράγες των προαστιακών σιδηροδρόμων, άλλους στις πόρτες των δημαρχείων. Δεν είναι καιρός να σπάσουμε τις χειροπέδες;