Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2007

Όταν η jazz συναντά τη Βυζαντινή Μουσική...

Εικόνα
«Ο Χορός των Πυρσών» Μια πρωτότυπου περιεχομένου βραδιά θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν όσοι παρευρεθούν στην εκδήλωση που διοργανώνει το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου την Πέμπτη 29 Μαρτίου στις 9 το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιονίου Ακαδημίας. Στη συναυλία θα παρουσιαστεί το έργο «Ο Χορός των Πυρσών» του Βασίλη Ρακόπουλου, διδάσκοντος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (κιθάρα jazz). Πρόκειται για ένα έργο στο οποίο συναντιούνται δύο διαφορετικοί μουσικοί κόσμοι, η jazz και η Βυζαντινή Μουσική. Στον «Χορό των Πυρσών» κοινός παράγοντας στην παράθεση των μουσικών περιγραφών είναι η ελληνικότητα. Η ανάδειξη της διαχρονικότητας. Ο «Χορός των Πυρσών» είναι ένα άγγιγμα στον πλούτο της Βυζαντινής Μουσικής, μια όψη διαφορετική από την εκκλησιαστική. Ίδιοι οι ήχοι, όμοιοι οι τρόποι… Μια σύγχρονη Κοσμική Βυζαντινή Μουσική. Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι: Γ. Χατζηχρόνογλου (φωνή), Β. Ρακόπουλος (κιθάρα), Π. Βαρθακούρης (μπάσο), Γ. Τσιουλάκης (πιάνο), Λ. Σαραντόπουλος (π

Τροχαία ονείρων

Εικόνα
Ξεκίνησε άσχημα η εβδομάδα, αλλά αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Αντικανονική προσπέραση σε καμουφλαρισμένο όχημα της αστυνομίας με την τσίμπλα στο μάτι και κλήση πριν καλά – καλά ξημερώσει. Εμείς να είμαστε καλά. Όχι, αν με ρωτάτε, δεν έχω παράπονο από τα παιδιά της τροχαίας. Τη δουλειά τους έκαναν στο κάτω – κάτω της γραφής. Εγώ ήμουν ο παραβάτης, εγώ θα πληρώσω. Άλλο με τρώει και με βασανίζει πρωί – πρωί. Αν ήταν να πληρώναμε μια κλήση για κάθε αμαρτία μας πόσο εύκολα θα ξεμπλέκαμε και με τη συνείδησή μας. Για όλα εκείνα που κάναμε και το μετανιώσαμε, για όλα εκείνα που σκεφτήκαμε, για τις ευκαιρίες που χάσαμε, για τις μέρες που δεν αδράξαμε. Για τα όνειρα που χάθηκαν κάπου μεταξύ της νύχτας και του πρωινού. Κρίμα να μην υπάρχει τροχαία ονείρων να περιπολεί στους εφιάλτες μας και να δεσμεύει παρωχημένες επιθυμίες και αλόγιστες σκέψεις. Κρίμα να μην μπορούμε με μια κλήση να εξιλεώσουμε το παρελθόν μας και να ορίσουμε το μέλλον μας. Ίσως γιατί στη διαδρομή με προορισμό τη γαλήν

Από την Ελένη...

Εικόνα
Η αυτοπροσωπογραφία μιας... "Κρεμάλας" της Ελένης Γκίκα «Κάποιος άνθρωπος βάζει σκοπό της ζωής του να ζωγραφίσει τον κόσμο. Χρόνια ολόκληρα γεμίζει μια επιφάνεια με επαρχίες, βασίλεια, βουνά, κόλπους, καράβια, νησιά, ψάρια, σπίτια, εργαλεία, άστρα, άλογα και ανθρώπους. Λίγο πριν πεθάνει, ανακαλύπτει ότι αυτός ο υπομονετικός λαβύρινθος των γραμμών σχηματίζει την αυτοπροσωπογραφία του». Είναι κάτι που σκέπτομαι πολύ συχνά όταν διαβάζω μυθιστορήματα συγγραφέων, ακόμα κι όταν οι ίδιοι επιμένουν ότι είναι αγρίως και αμιγώς μυθοπλαστικά. Επειδή σ’ αυτή την περίπτωση αυτοβιογραφικό είναι το σύνολο του έργου. Όταν πρωτόπιασα την «Κρεμάλα» του Νίκου Παργινού στα χέρια μου, το πρώτο που χάρηκα ήταν το εύρημα. Μια ολόκληρη ιστορία που συμπληρώνεται γράμμα το γράμμα, ακριβώς σαν τη ζωή και σαν «Κρεμάλα». Το παιδικό μας παιχνίδι που γίνεται βρόγχος και γρίφος και τελικά αποδεικνύεται ένα ακόμα εγκεφαλικό, εφιαλτικό παιχνίδι. Το αμέσως επόμενο που με συγκίνησε, ήταν η φιλία. Εκείνο το απο

Συνέντευξη στην εφημ. "ΣΗΜΕΡΙΝΗ" της Πάτρας

Εικόνα
Λύνοντας τους γρίφους Συνέντευξη στην Ελευθερία Μακρυγένη Η συγγραφή του πρώτου βιβλίου του ήταν ένα ταξίδι... αυτογνωσίας, το οποίο λειτούργησε, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος ο συγγραφέας, λυτρωτικά. Στις σελίδες του, η φιλία, ο έρωτας, η ζωή και ο θάνατος εναλλάσσονται με μια οικεία φυσικότητα, οδηγώντας τους ήρωες του βιβλίου, αλλά και τον ίδιο το συγγραφέα, στην αποκαλυπτική ανακάλυψη του Είναι. Ο Νίκος Παργινός, ο οποίος έζησε τα φοιτητικά του χρόνια στην Πάτρα, αφιερώνει το πρώτο του βιβλίο, υπό τον τίτλο "ΚΡΕΜΑΛΑ", στη μνήμη του αγαπημένου του φίλου, που έφυγε νωρίς, καλώντας μας, ταυτόχρονα, να μοιραστούμε μαζί του την ενέργεια και τα συναισθήματα που του προκάλεσε αυτή η απώλεια. • Η "Κρεμάλα" πραγματεύεται τον έρωτα, τη φιλία, τη ζωή και το θάνατο με έναν ιδιαίτερο τρόπο, καθώς αναγάγει τα θεμελιώδη αυτά ζητήματα σε αινίγματα - γρίφους μιας "κρεμάλας", τα οποία ο καθένας από μας λύνει μεν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. • Ο έρωτας δεν ορίζεται μονοδιάστατ

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Η ΗΜΕΡΑ" της Πάτρας

Εικόνα
«Το γράψιμο είναι ένα παιχνίδι κρεμάλας» Συνέντευξη στην Αν. Μαρτσούκα Πόσο βαθιά μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και πως δύναται ένα τραγικό γεγονός, όπως ο θάνατος, να μετατραπεί σε ώθηση για ζωή και δημιουργία; Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά προσπαθεί να Πρόκειται για την πρώτη συγγραφική απόπειρα του Νίκου Παργινού, που αντλεί τη θεματική της από το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ένας άντρας 35 χρονών, που ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα. Μέσα από ένα ξεχασμένο τετράδιο κρεμάλας του σχολείου, ανατρέχει στα παιδικά χρόνια που έζησε με το χαμένο φίλο του και βρίσκει απαντήσεις για όλα τα αινίγματα της ενήλικης ζωής του. «Το βιβλίο είναι ένας φόρος τιμής για ένα φίλο που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας και προσπαθεί να δείξει πως μπορούμε να επικοινωνούμε μέσα από αναμνήσεις ζωής και αντικείμενα με τους ανθρώπους που έχουμε χάσει. Με πολύ γέλιο και χιούμορ μιλά για το θάνατο, ιδωμένο από μια άλλη οπτική» , τονίζει ο Νίκο

Πατρινή "Πρωτοπορία" για την "Κρεμάλα"

Εικόνα
Μέσα σε ζεστό και συγκινητικό κλίμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου «Πρωτοπορία» στην Πάτρα παρουσιάστηκε την Παρασκευή 16 Μαρτίου η «Κρεμάλα», το πρώτο μυθιστόρημα του Νίκου Παργινού. Δεν ήταν και λίγοι οι φίλοι της γραφής και της ανάγνωσης που τίμησαν τον συγγραφέα με την παρουσία τους, με το Κερκυραϊκό στοιχείο έντονο και διάχυτο στην ατμόσφαιρα. Για τον συγγραφέα και το βιβλίο μίλησαν η δημοσιογράφος κ. Σταυρούλα Σκαλίδη και η συγγραφέας – βιβλιοκριτικός κ. Ελένη Γκίκα , ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε με τον ιδιαίτερό του τρόπο ο συγγραφέας κ. Αλέξης Γκλαβάς . Σύντομο χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και ο πρόεδρος του συλλόγου «των εν Πάτραι Κερκυραίων» κ. Γιάννης Λιτσαρδόπουλος . Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις και απορίες, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Πάτρας ήταν έκδηλο με συνεχείς αναφορές στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο της πόλης. «Βρίσκομαι σήμερα εδώ, απέναντί σας, καταθέτοντάς

Η "Κρεμάλα" ταξιδεύει στην Πάτρα

Εικόνα
Η "Κρεμάλα" συνεχίζει την ταπεινή αθόρυβη διαδρομή της στο λογοτεχνικό στερέωμα κάνοντας μια στάση στην πόλη που στέγασε τις φοιτητικές ανησυχίες του συγγραφέα. Μετά την πρωτεύουσα και την Κέρκυρα ταξιδεύει στην Πάτρα, στο βιβλιοπωλείο της " Πρωτοπορίας " - Γεροκωστοπούλου 31-33 , για να συναντήσει φίλους της γραφής και της ανάγνωσης σε μια παρουσίαση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 16 Μαρτίου 2007 και ώρα 20:30 στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου. Στην εκδήλωση που συνδιοργανώνουν το Βιβλιοπωλείο "Πρωτοπορία" και οι Εκδόσεις "Άγκυρα" θα μιλήσουν για το βιβλίο και τον συγγραφέα η Ελένη Γκίκα - Συγγραφέας - Βιβλιοκριτικός και η δημοσιογράφος Σταυρούλα Σκαλίδη , θα αναγνωσθούν αποσπάσματα από το βιβλίο από τον συγγραφέα Αλέξη Γκλαβά και θα παρουσιαστεί επίσημα ο δικτυακός τόπος του συγγραφέα. Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το Βιβλιοπωλείο "Πρωτοπορία" (2610278727)

Οι κουκουλοφόροι της πολιτικής

Εικόνα
Αν νομίζετε πως υπάρχουν μόνο οι κουκουλοφόροι των γηπέδων και των διαδηλώσεων δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά γελιέστε οικτρά. Μακάρι να είχαμε μόνο αυτούς να αντιμετωπίσουμε. Ετούτος ο τόπος μαστίζεται κυρίαρχα από ένα άλλο είδος κουκουλοφόρων που δρουν σε ανύποπτο χρόνο χωρίς τρανταχτές αφορμές και γνωστά αίτια. Άλλωστε η κουκούλα είναι της μόδας και δεν θα μπορούσε το πολιτικό προσκήνιο να μείνει έξω από το χορό της αυτοκαταστροφής και της επανάστασης. Η κουκούλα όταν συνοδεύεται από αυτοσχέδια βόμβα μολότοφ και μαδέρια επαρκούς μήκους ή αποσπασμένα οικοδομικά υλικά αποτελεί τη φορεσιά της αναρχίας στην εποχή της υποτέλειας και του ωχαδερφισμού. Πολλές φορές συνοδεύεται με επιθέσεις σε περιουσίες αγνώστων λοιπών στοιχείων και με αποκαθήλωση εθνικών συμβόλων, ιεροτελεστίες καύσης και χρήσης ωμής βίας σε συστήματα οδικής παρακολούθησης ενάντια στις προσωπικές ελευθερίες των οργάνων της τάξης. Αυτή όμως είναι η εμφανής πλευρά ενός αθέατου κόσμου που εξωτερικεύεται με ή χωρίς αφορμή

Ο τοίχος: Νεωτερισμοί μνήμης

Εικόνα
Σύνθημα 90ον: ΓΝΩΣΤΟΣ – ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ Είχαμε δεν είχαμε το αλλάξαμε το όνομα του μνημείου στην Πλατεία Συντάγματος. Έπρεπε κι ο Άγνωστος Στρατιώτης να προσαρμοσθεί στα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα και στους ιστορικούς νεωτερισμούς του Υπουργείου Παιδείας. Μετά και τη χθεσινή πορεία κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου και τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, αποφασίσθηκε να ξαναβαφτιστεί για το χατίρι της Μαριέττας και του Βύρωνα. Οι δε αλλαγές θα περαστούν του χρόνου στα βιβλία της έκτης Δημοτικού και της πρώτης Γυμνασίου.

Σχολικές περιπέτειες "Κρεμάλας"

Εικόνα
Στην αριθμητική του έρωτα ένα συν ένα σημαίνει τα πάντα και δυο πλην ένα τίποτα. MIGNON McLAUGHLIN Oι μέρες στο 8ο Δημοτικό Σχολείο με τον Πάκη και τον Δημήτρη ήταν, όπως και να το κάνουμε, μεγάλη εμπειρία. Πάντα αντιμετώπιζα το μεγάλο δίλημμα, με ποιόν από τους δύο θα έπρεπε να μοιραστώ το πρώτο ή το τελευταίο θρανίο. Βρισκόμουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πολλές φορές άλλαζα θέση, μόνο και μόνο, για να μην αισθάνεται άσχημα κάποιος από τους δύο. Ο δάσκαλος μας γνώριζε τη δυσχερή θέση μου και έδειχνε ανοχή στις συχνές μετακινήσεις μου, κι εγώ εκμεταλλευόμουν δεόντως τα συχνά πήγαινε - έλα, συνδυάζοντας το τελευταίο θρανίο στο πλευρό του Πάκη, με την ιδιότητα του αδιάβαστου και την πρώτη θέση, μπροστά από το μαυροπίνακα, πλάι στον Δημήτρη, με την καλύτερη δυνατή σπιτική προετοιμασία. Παρόλα αυτά, όποτε ήμουν διαβασμένος, είχα στο πλάι μου τον Πάκη, κι όποτε θεωρούσα πως ήμουν απροετοίμαστος, κατέληγα στον Δημήτρη, κι αυτό, γιατί κι εκείνοι άλλαζαν χωρίς να με ρωτάνε, θέσεις, θέλοντας

Ο τοίχος: Τα... Ίμια της παιδείας

Εικόνα
Σύνθημα 89ον: ΠΑΝΕΠΙΣΤ ΙΜΙΑ Έχει και η παιδεία τις γκρίζες ζώνες της από ό,τι φαίνεται. Στις πλάτες της νεολαίας, κυβερνήσεις, αντιπολιτεύσεις, πολιτικάντηδες, υπουργοί και βουλευτάδες, καθηγητές και μάστορες πειραματίζονται με ασκήσεις επί χάρτου. Νομοσχέδια, πλαίσια νόμου, καταργήσεις άρθρων, ιδιωτικοποιήσεις και εκσυγχρονισμός από "αιώνιους" βολεμένους βουλευτές για αναλώσιμους φοιτητές με ημερομηνία λήξης. Καζάνι που βράζει η βραχονησίδα της παιδείας, με καταλήψεις και καταδρομές ειδικών δυνάμεων, με δακρυγόνα, πορείες και νυχτερινές επελάσεις. Το μόνο που μένει είναι το "Ευχαριστώ".

Χαίρε Μαρία (Yassou Maria)

Εικόνα
Ήταν επιλογή του κοινού, της κριτικής επιτροπής, θέλημα των καιρών ή δάκτυλος των μεγάλων δυνάμεων; Όπως και να' χει το γεγονός είναι ένα και αδιαμφισβήτητο. Οι "Χαιρετισμοί" έγιναν της μόδας και το "Χαίρε Μαρία" έγινε "Yassou Maria" για τους κανόνες μιας εμποροπανήγυρης ευρωπαϊκών διαστάσεων. Δεν έχω τίποτα με τον Σαρμπέλ, τους δημιουργούς του κομματιού, τους συντελεστές της εκδήλωσης, τους διοργανωτές της δημόσιας τηλεόρασης, ακόμα και με τους υπολοίπους διαγωνιζόμενους και τα τραγούδια τους. Κανένα δε με συγκίνησε, κανέα από δαύτα δεν μου άφησε κάτι. Ούτε ο διαγωνισμός μου κάνει κλικ. Αυτό που με τρομάζει είναι η δύναμή του μέσου. Η δύναμη και η επιρροή του στις μάζες και τα πλήθη, στα τηλεοπτικά μάτια των παιδιών μας. Δεν ξέρω πόσο νόημα κρύβουν οι λέξεις ενός τσιφτετελιού με προδιαγραφές επιτυχίας σ' έναν διαγωνισμό αγνώστου σημειολογίας και ταυτότητας. Δεν ξέρω πόσο βάθος υπάρχει σ' έναν καλλιτεχνικό χορό εκατομμυρίων με ηλεκτρονικές ψήφο