Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2007

Ο θάνατος της συμμετοχικής δημοκρατίας

Εικόνα
Ο πολίτης που ενδιαφέρεται, ο πολίτης που συμμετέχει, ο πολίτης που διεκδικεί πρέπει να πέθανε κάπου εκεί, στη μέση του δρόμου, τρώγοντας σπόρια ή χυμό φύλλων ελιάς, επιστρέφοντας από την προβολή του τελευταίου εβδομαδιάτικου σίριαλ. Λίγο πριν ωριμάσει, λίγο πριν προλάβει να κάνει την αυτοκριτική του. Στο παρά πέντε. Πορείες, διαδηλώσεις και αγώνες που καταλήγουν ως συνήθως σε προσχεδιασμένες επιδρομές κουκουλοφόρων και συρράξεις με τα όργανα της τάξης, καρεκλοκένταυροι των τηλεοπτικών παραθύρων που εισβάλλουν στα σαλόνια της μοναξιάς μας, καλλιτέχνες των ριάλιτι και δημοσιογράφοι των media που χρυσοπληρώνονται στην εποχή της λιτότητας του ευρώ. Ιεραρχικές διαφωνίες που καταλήγουν σε μεσημεριανά κους - κους ξεκατινιάσματος και πολιτικές συμφωνίες αλλοθρήσκων με πρωτόκολλα ιδεολογικών συγκλήσεων. Δωδεκαθεϊστές σε εσπερινούς και όρθρους με ή χωρίς ειδικές εξουσιοδοτήσεις, οξείες επιθέσεις κατά πρόσωπον και μαχαιρώματα για μια γουλιά νυχτερινού παραδείσου. Ληγμένα μακαρόνια που έγιναν άλ

Η ανατολή και οι ελέφαντες

Εικόνα
Η ανατολή του ηλίου έπρεπε να γίνεται πιο αργά. Κατά τις οκτώ ή τις εννιά ένα πράγμα. Αν γινόταν τότε θα άλλαζε όλη η ζωή μας. Χάθηκε ο κόσμος να φροντίσει ο Θεός να γίνεται λίγο πιο αργά; Είναι το σημαντικότερο φαινόμενο της μέρας και το χάνουμε σχεδόν όλοι. Λίγοι έχουν τη διάθεση και τον χρόνο να το χαζέψουν χωρίς άγχος και σκέψεις, χωρίς τσίμπλες στα μάτια. Σε άλλες εποχές θα μπορούσαν να κόβουν και εισιτήρια για μια καλή ανατολή με θέα κι εμείς να χρυσοπληρώνουμε για να ξυπνήσουμε και να χαθούμε για λίγο στα χρώματά της. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ την προλαβαίνω την ανατολή, καθότι ξυπνάω νωρίς. Όσο βασανιστικό κι αν είναι να αποχωρίζομαι τα ζεστά σκεπάσματα, ειδικά τον χειμώνα, άλλο τόσο μαγικό είναι να στέκομαι και να την χαζεύω στην άκρη του δρόμου. Ο χρόνος σταματάει για λίγο καθώς τα χρώματα παιχνιδίζουν με τον ουρανό και τα σύννεφα. Είναι η κατάλληλη στιγμή για επικλήσεις και επιφωνήματα. Ο κατάλληλος χρόνος για την αναζήτηση της αλήθειας. Κι εμείς, βουτηγμένοι στα κύματα του

Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς... χειρότερα

Εικόνα
Στην Ελλάδα τόσα και τόσα χρόνια έχουμε μάθει να ζούμε το παραμύθι της προόδου μέσα από τις αμέτρητες μεταρρυθμίσεις του ποδαριού που έχουμε βιώσει. Μεταρρυθμίσεις στην υγεία, την παιδεία, την απασχόληση. Παραμύθια γιαγιάδων με πολιτικές ποδιές σε φόντα γαλαζοπράσινα με την ίδια αρχή και το ίδιος τέλος. Κι εμείς να κοιμόμαστε κάπου στη μέση, να μας πνίγουν τα χασμουρητά και τα βλέφαρά μας να παραδίδονται στους ξύλινους πολιτικούς λόγους του τίποτα. Παραμύθια μαγισσών και πριγκιπικών νεωτερισμών, παραμύθια πολιτικών νάνων και γιγαντιαία βήματα προόδου που υποτίθεται πως καλυτέρεψαν τις παροχές του κράτους προς τον ίδιο τον πολίτη. Θυμάμαι το παραμύθι της υγείας. Διαπιστώθηκε έλλειμμα παροχών, αφού τα κρατικά νοσοκομεία ήταν ανεπαρκή. Το κράτος βρήκε τη λύση. Δύσκολη η αναβάθμιση τους, και η λειτουργία τους σε πλαίσια ανεχτικά για μια κοινωνία που επιζητούσε κάτι περισσότερο από τα στοιβαγμένα ράντζα, τα ανεπαρκή κτίρια, το προσωπικό της μίζας και της έλλειψης. Η λύση βρέθηκε. Ένα παραμύ

Ο τοίχος: Το δέκατο έκτο άρθρο

Εικόνα
Σύνθημα 87ον: ΑΝ ΑΡΘΡΟ Ι 16 άρηδες Άρθρο ήταν και δεν μπορούσε να αντισταθεί στη μονοτονική αντίληψη των κυβερνώντων που για χάρη της διευκόλυνσης των ιδιωτικών κεφαλαίων αποφάσισαν να περικόψουν το άρθρο από τα λαϊκά πεζά. Κάποια στιγμή θα έπρεπε να καταργηθεί κι αυτό, τόσα και τόσα καταργήθηκαν στο διάβα του χρόνου… Όταν τα πνεύματα, οι δασείες, οι περισπωμένες και οι οξείες μάς έχουν αφήσει χρόνους, ώρα του ήταν και του άρθρου 16. Και πλέον οι 16άρηδες θα μείνουν άναρθροι. Χωρίς ουσιαστικό λόγο. Γεγονός που τόλμησαν περίτρανα να διαψεύσουν στη χθεσινή τους μεγαλειώδη πορεία όπου παρέμειναν πνευματώδεις και καυστικοί. Και λόγο έχουν και έναρθρο.

Ο τοίχος: Φαντάρε, που πας;

Εικόνα
Σύνθημα 86ον: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΘΥΤΕΙΕΣ 85.000 περιπτώσεις "έξυπνων" αποκαλύφθηκαν που όντας ανορθόγραφοι θεώρησαν πως η θητεία γράφεται με ύψιλον και έπαιξαν στις πλάτες όλων εκείνων που ντύθηκαν στα χακί για να υπηρετήσουν μια πατρίδα. Στρατιωτικοί, δικηγόροι, γιατροί, δικαστές, πλουσιόπαιδα, καλλιτέχνες, πολιτικάντηδες και διεκπεραιωτές πολιτικών ονείρων συμμέτοχοι και πρωταγωνιστές σ' ένα μεγαλειώδες σκάνδαλο με φόντο τη γαλανόλευκη και θύματα όλους εμάς που κληθήκαμε να υπηρετήσουμε και υπακούσαμε χωρίς υπεκφυγές στα κελεύσματα μιας σημαίας και μιας πατρίδας. Να τους χαιρόμαστε!

Η "Κρεμάλα" στις Μαλδίβες

Εικόνα
Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για έναν συγγραφέα από την ικανοποίηση και τη χαρά που νιώθει λαμβάνοντας μηνύματα αναγνώρισης από τους ίδιους τους αναγνώστες του. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει η χρονιά. Με μια φωτογραφία από τις καλοκαιρινές Μαλδίβες, όπου ένα ζευγάρι αναγνωστών μοιράστηκε το γαλάζιο της θάλασσας και τον ήχο των κυμάτων με τις λέξεις και τις γραμμές της "Κρεμάλας". Μια φωτογραφία λένε αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Πως να μπορέσεις να χωρέσεις αυτές τις λέξεις του συγκινητικού μηνύματός τους σε μια φωτογραφία! Καλοί μου φίλοι, σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Για τα καλά λόγια, για την ευγενική σας χειρονομία να ταξιδέψετε την "Κρεμάλα" στα πέρατα του κόσμου, αλλά και για το ευγενικό σας ενδιαφέρον να με γεμίσετε με αισιοδοξία, δύναμη κι ελπίδα για έναν καλύτερο χρόνο.