Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2007

Καιγόμενες δάφνες

Εικόνα
Αφιερωμένο στον Αλέξανδρο… Καλέ μου ανιψιέ, σου γράφω με πόνο καρδιάς. Γράμμα απόγνωσης στα παιδιά όλου του κόσμου που σε συντροφεύουν. Βλέπω στα δακρυσμένα μάτια σου τη θλίψη και την απορία που σε κατακλύζει. Συγχώρεσέ με για τον πόνο και την οδύνη, για τις φλόγες και τους καπνούς του πολιτισμούς μας. Συγχώρεσέ με , για τις στάχτες των κατορθωμάτων μας. Σου γράφω για να μείνει ετούτο το γράμμα στον κόσμο. Σιωπηλή διαμαρτυρία εφ όρου ζωής. Σήμερα, τώρα, εδώ, για πάντα. Σου υποσχέθηκα ένα καλύτερο αύριο κάθε φορά που σε είχα στην αγκαλιά μου. Βλέποντας όμως όλα ετούτα τα τραγελαφικά αυτές τις μέρες δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα και τον πόνο μου. Μια ολόκληρη χώρα μετατράπηκε σε ανοχύρωτη πολιτεία και η σκέψη μου τρέχει στις γενιές που έρχονται μετά από μας, στη γενιά σου. Στον κατεστραμμένο κόσμο που θα κληρονομήσεις. Αλήθεια είναι πως αποτύχαμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο . Αλήθεια είναι πως αποτύχαμε να καλυτερέψουμε την ποιότητα της ζωής μας . Αλήθεια είναι πως όσο κι α

Ο τοίχος: Ούτε μια συγνώμη, ρε γαμώτο...

Εικόνα
Σύνθημα 102ον: ΚΑΡ ΑΜΑΝ ΛΗΣ 63 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες, δεκάδες χωριά κατακαμένα, χιλιάδες στρέμματα δασικής και καλλιεργήσιμης γης κατεστραμμένα, ολόκληρες περιοχές σβησμένες από τον χάρτη, ανεπάρκεια κρατικού μηχανισμού, ανασφάλεια, πόνος, οδύνη, οργή. Ούτε η Ολυμπία δεν γλίτωσε από τη μανία των νέων Νέρωνων. Το τραγικό όμως είναι πως δεν ακούστηκε ούτε μια ΣΥΓΝΩΜΗ από τα κυβερνητικά χείλη. Κι έχω την αίσθηση πως δεν πρόκειται να ακουστεί…

Επιστροφή λόγω εκλογών

Εικόνα
Με τις διακοπές ένα είναι πάντα σίγουρο. Όσο κι αν κράτησαν, όπως κι αν πέρασες, κράτησαν λίγο. Πάντα κρατάνε λίγο. Έχεις πάντα την αίσθηση ότι οι μέρες πέρασαν γρήγορα και όταν επιστρέφεις νιώθεις μια σκοτοδίνη και μια κομμάρα. Οι φετινές διακοπές κόπηκαν άδοξα λόγω εκλογών. Ίσως γιατί χρειάζεται πάντα ένας καλός λόγος ή μια πρόφαση για να επιστρέψεις. Αν και οι εκλογές δεν είναι και κάνας σπουδαίος λόγος, μεταξύ μας, αλλά μια αφορμή της τελευταίας ώρας και τίποτα παραπάνω. Ετούτες οι εκλογές είναι το άλλοθι που ψάχνουν οι πολιτικοί «πατεράδες» μας για να επιστρέψουν στις χειμωνιάτικες διακοπές τους στο Κοινοβούλιο. Κι εμείς επιστρέφοντας από τις δικές μας διακοπές άρον - άρον ετοιμαζόμαστε να τους δώσουμε άφεση αμαρτιών για τις μελλοντικές τους μπούρδες. Δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω για όσα θα έρθουν μετά τις διακοπές μου. Ούτε για κείνα που πέρασα στις διακοπές θα ήθελα να γράψω πολλά. Άλλωστε τις διακοπές καλύτερα να τις ζεις, παρά να τις εξιστορείς. Όσα κι αν περιγράψεις δεν θα πλη

Διακοπές

Εικόνα
Ήρθε επιτέλους η ώρα των διακοπών. Οι στιγμές της χαλάρωσης, της ηρεμίας, της ξεκούρασης. Η ώρα να επαναφορτιστούν οι μισοάδειες μπαταρίες μας από την καθημερινή εγρήγορση όλου του χρόνου. Όταν σου δίνουν άδεια, την παίρνεις και λες κι ένα τραγούδι. Με αεροπλάνα, με βαπόρια, με κάθε μέσο ψάχνεις την αφορμή για να αποδράσεις από τις ατέρμονες σκέψεις την ώρα της δουλειάς. Δεν έχει σημασία που θα πας. Δεν έχει σημασία πως θα πας. Σημασία έχει πως φεύγεις. Πως κατεβάζεις διακόπτες και σηκώνεις πλώρη για μακριά. Όσο για το ιστολόγιο… εδώ θα είμαι συχνά πυκνά. Κάπου τριγύρω. Όλο και θα μπαίνω να μαθαίνω νέα. Καλοί μου φίλοι θα έρχομαι και θα τα λέμε…

36 και βάλε

Εικόνα
Πως τον μετράμε αλήθεια το χρόνο; Μπορούμε αλήθεια να τον μετρήσουμε με μέρες, μήνες, χρόνια; Μπορούμε να τον μετρήσουμε με στιγμές; Στιγμές που πέρασαν και που άφησαν αναμνήσεις και αποδείξεις ζωής στο διάβα τους; Ίσως μόνο με αποδείξεις αγάπης και ευτυχίας να μετριέται ο χρόνος. Με αγκαλιές στα ηλιοβασιλέματα, με κλεφτές ματιές ευτυχίας, με χάδια και έρωτες στις ακροθαλασσιές, με γευστικά φαγοπότια και μουσικά γλέντια, με παραγωγικές συζητήσεις και έξυπνες ρήσεις, με απολαυστικές περιπέτειες και ελπιδοφόρα όνειρα. Ναι, μάλλον για μένα ο χρόνος μετριέται με στιγμές. Προσωπικές στιγμές. Στιγμές που έρχονται και επιζούν στο υποσυνείδητό μας, επανέρχονται και στοιχειώνουν τα δευτερόλεπτα του τώρα με το τώρα του τότε. 13.149 μέρες δείχνει ο καθρέπτης απέναντί μου. 36 χρόνια. Να μπω στον κόπο να τις μετρήσω τις στιγμές; Σημάδια χρόνου στο διάβα τους. Σημάδια ανεξίτηλα που μένουν και χαράσσουν ουλές και στίγματα. Ο πρώτος έρωτας, οι παιδικοί φίλοι, τα σχολικά χρόνια, οι φοιτητικές τρέλες