Σιγή ασυρμάτου

Πολλές φορές χρειάζεται να σιωπάμε. Να σπάμε την άτυπη συμφωνία της επικοινωνίας και να απομονωνόμαστε στο περιθώριο των ήχων και του θορύβου. Ίσως γιατί οι σκέψεις μας καλύτερα να μην εκφέρονται, να μην σχηματίζουν λέξεις και προτάσεις, παρά να μένουν προσχέδια σε εικονικό χαρτί, μουντζούρες χωρίς αντίκρισμα. Ίσως γιατί οι λέξεις να μοιάζουν να είναι φτωχές στη μοναξιά και την ηρεμία της σιωπής μας.
Πολλές φορές έχουμε ανάγκη τη σιωπή. Μας επιβάλλεται. Κώδικες σιωπής διέπουν τις καθημερινές μας σχέσεις. Μόνο η ελπίδα δείχνει να βρίσκει τρόπο να θεριεύει μέσα από τη σιωπή. Σαν τις προσευχές που μόνο μέσα από τη σιγή δείχνουν να ανυψώνουν το ανάστημά τους και να πλησιάζουν τα ουράνια. Παράξενο μα αληθινό.
Δεύτερη μέρα κυριαρχίας της σιγής στον ασύρματο της ιερής μου συνομιλίας. Και οι σκέψεις φαίνονται καθαρότερα τώρα, προσμένοντας τον ερχομό της ελπίδας. Μουντζούρες που παίρνουν σχήματα. Κύματα που μεταφέρουν ορδές ελπίδας.

(photo: maruella)

Σχόλια

  1. Η σιωπή συχνότατα είναι η καλύτερη θεραπεία της ψυχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @georgia
    Έχεις απόλυτο δίκιο... δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πολλά μπορείς να πεις χωρίς λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"