Ελπίδα

Πολλές φορές εμφανίζεται στον ορίζοντα της περιπέτειάς μας μια μικρή σπιθαμή ελπίδας. Μια φλόγα σιγοκαίει στα σωθικά μας που ψάχνει να βρει γόνιμο έδαφος για να θεριέψει και να ζωντανέψει για τα καλά. Είναι η φλόγα της ελπίδας που αναζητεί προστάτες στα ανεμομαζώματα και ανεμοσκορπίσματά μας.
Δεν ξέρω πολλά, ξέρω πως ετούτη η γεύση ελπίδας συντρόφευσε τα χθεσινοβραδινά μου όνειρα. Χρωμάτισε με ανεξίτηλα χρώματα το πρωινό και την εβδομάδα. Κι η «Πόλη», μέρα που είναι σήμερα, έπεσε στη μαγική της λάμψη. Θέριεψε μέσα μου το νόημα της ύπαρξή της. Γεύτηκα τη λάμψη της και ξύπνησα διαφορετικός. Γεμάτος εύφορα όνειρα. Ίσως γιατί υπάρχει κάπου, εκεί, κάποιος που ορίζει μ’ αγώνες και με δάκρυα τις σπίθες της ελπίδας και τις μοιράζει όποτε και όταν πρέπει, εκεί που η λάμψη τους είναι αναγκαία, τώρα, πάντα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"