Σε κάθε καινούργια δουλειά του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από...
Μα που τα βρισκεις κάθε μέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, να τη χαιρόμαστε.Καλημέρα
Πραγματικά όμως που τα βρίσκεις κάθε μέρα;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆψογος.
Εσύ με τα κολάζ μου και γω με τα σκίτσα και τα λογοπαίγνια σου!
Πάτσι
καλημέρα και από μένα..η ζωή είναι άδικη αλλά ευτυχώς υπάρχει ο τοίχος σου να δίνει μια νότα χρώματος και ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο στα λόγια Νίκο... όλα λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφή(dr μου, αυτό ονομάζεται έμπνευση και ταλέντο... είναι δώρο.)
@dr.upbar
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλε και σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Τι να πω, είναι θέμα έμπνευσης και στιγμής.
@candyblue
Ευχαριστώ, κούκλα, για τα καλά σου λόγια. Ίσως κάποτε να κάνεις κι ένα κολάζ για τον τοίχο. Πρόταση είναι αυτή, σκέψου την...
@elenitsa!
Έχεις δίκιο, η ζωή είναι άδικη, και ο τοίχος το μόνο που κάνει είναι να αναδεικνύει όλα αυτά που πολλές φορές ξεχνάμε έτσι ώστε να χρωματίζει με τα χρώματά του τη συνείδησή μας.
@alexandra
Όλο λόγια, Αλεξάνδρα μου, όλο λόγια. Όσο για το σχόλιό σου προς τον dr θα έλεγα πως ναι, είναι θείο δώρο το ταλέντο. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι το διαθέτω.