Η σκέψη και η γραφή του μέλλοντος


Η συγγραφή λένε πως είναι ένα μοναχικό «άθλημα». Ίσως και να ‘χουν δίκιο. Είναι στιγμές ζωής που μετατρέπεις σε λέξεις και προτάσεις. Εμπειρίες που γεμίζουν σελίδες. Λογική, έμπνευση και φαντασία που με κόπο, ιδρώτα και ταλέντο μετασχηματίζονται σε απτές αποδείξεις ζωής.
Ναι. Είναι μοναχικό «άθλημα» η συγγραφή. Δεν παύει όμως, παρόλη τη μοναξιά που τη συνοδεύει, να είναι και μια δημιουργία αλληλεπίδρασης. Ο συγγραφέας δεν ζει στο υπερπέραν. Δεν είναι ο υπεράνθρωπος που καταγράφει τις εμπειρίες του από τα διαγαλαξιακά του ταξίδια. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος. Με τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια «θέλω» που συνοδεύουν όλον τον κόσμο. Ο συγγραφέας δεν παύει να είναι κομμάτι μιας κοινωνίας, μέρος ενός συνόλου που γεύεται με τον ίδιο τρόπο το πέρασμα του ίδιου χρόνου στον κοινό μας κόσμο. Κι όποιος νομίζει πως είναι κάτι το εξωπραγματικό και το ιδιαίτερο διαπράττει τεράστιο λάθος.
Σήμερα που η τεχνολογία έχει κάνει άλματα προόδου, ο συγγραφέας οφείλει και πρέπει να προσαρμοστεί στο νέο λογοτεχνικό γίγνεσθαι. Δεν πρέπει να μένει απομονωμένος στο συγγραφικό του καβούκι, μέσα στο προστατευτικό καλλιτεχνικό του άσυλο, μα να επιδιώκει να εκμεταλλευτεί ετούτες τις δυνατότητες και τις διεξόδους της τεχνολογίας προς όφελος και της γραφής του, αλλά και των αναγνωστών του.
Εξάλλου κι ο αναγνώστης έχει αλλάξει με τον καιρό. Είναι απαιτητικός. Θέλει περισσότερα. Δεν τον ενδιαφέρει μόνο το βιβλίο, μόνο το αποτέλεσμα, αλλά ψάχνει κάτω από τις λέξεις για να εντοπίσει σημάδια που θα του καθορίσουν την ουσία. Τον ενδιαφέρει η διαδρομή προς την γραφή, τον ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις, τον ενδιαφέρουν τα συναισθήματα και όχι μόνο το αποτέλεσμα.
Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως ο σημερινός συγγραφέας, οφείλει να βρει διεξόδους επικοινωνίας με τους αναγνώστες του. Να ζήσει το μύθο της ανάγνωσής τους και να συμπεριλάβει στις δημιουργίες του τις δικές τους αγωνίες, φιλτράροντάς τες πάντα μέσα από το δικό του οπτικό πρίσμα, καταγράφοντάς τες με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, με άξονες τη λογική, τη φαντασία και το ταλέντο του.
Στα πλαίσια αυτά, είναι παρήγορο που μέσω του διαδικτύου πολλοί Έλληνες συγγραφείς έχουν ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με τους αναγνώστες τους, που σίγουρα, θεωρώ πως θα πάει τη λογοτεχνία ένα βήμα παραπέρα. Σκέψεις, συναισθήματα, όλα μπαίνουν στη μηχανή φιλτραρίσματος που θα ταξινομήσει τα πάντα και θα δώσει τις κατάλληλες διεξόδους γραφής στους συγγραφείς του αύριο. Και οι αναγνώστες, θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να ζουν τη συγγραφή στο πετσί της, έχοντας άμεση επικοινωνία με το δημιουργό. Τα βιβλία δεν θα είναι πλέον κάτι εξωπραγματικό, αλλά δεν θα χάνουν και τη μαγεία τους.
Ναι, στα πλαίσια αυτά, προσπάθειες όπως η δική σας, η δημιουργία ετούτης της δικτυακής πύλης σκέψης και αλληλεπίδρασης, υπό την αιγίδα του μεγαλύτερου εκδότη του πλανήτη, του διαδικτύου, νομίζω ότι θα συνεισφέρει στο άπλωμα του βιβλίου σε ακόμα μεγαλύτερο εύρος αναγνωστών, αλλά και θα δώσει το κίνητρο στους συγγραφείς να εξερευνήσουν ετούτη τη διαδικασία.
Να σας συγχαρώ, λοιπόν, κι εγώ με τη σειρά μου για την προσπάθειά σας και να σας καταστήσω σαφές πως θα είμαι πάντα στο πλευρό σας για να μετατρέψουμε αυτόν το μικρό προς το παρόν δίαυλο επικοινωνίας που μόλις κάνει τα πρώτα του βήματα σε μια νέα μεγάλη λογοτεχνική λεωφόρο.




(Άρθρο του Νίκου Παργινού για το ηλεκτρονικό περιοδικό "Λογόκηπος" - Ιούλιος 2006)

Σχόλια

  1. Καλησπέρες, αγαπητέ Νίκο. Σίγουρα η συγγραφή είναι μοναχική υπόθεση, αλλά όπως πολύ σωστά λες αποτελεί και μια μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στο συγγραφέα και το αναγνωστικό κοινό. Επικοινωνία, η οποία είναι - όπως τη γνωρίζουμε στην κλασική της μορφή - μονόδρομη, αλλά μπορεί κάλλιστα πλέον να γίνει αμφίδρομη (και πιο συναρπαστική) με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς. Πλέον ο αναγνώστης μπορεί και πρέπει να επικοινωνεί με τον συγγραφέα αμφίδρομα και ξέρεις, είναι όπως ακριβώς το λες... Ετούτη η επικοινωνία είναι περισσότερο συναρπαστική από οτιδήποτε άλλο, ακόμα και από την ίδια τη μαγεία της έκδοσης του βιβλίου. Είναι μια πύλη συναισθημάτων που μεταφέρει ουσία γραφής. Αρκεί βέβαια να μην είναι φούμαρα αυτή η πύλη. Αρκεί να μην γίνεται για τα μάτια του κόσμου, για λόγους διαφημιστικούς ή να μην μπατάρει μονόπλευρα από έπαρση και αλλαζονεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σημασία έχει αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας να οικοδομηθεί με πραγματικούς αναγνώστες. Τι εννοώ: πρόσφατα βρέθηκα σε μια παρουσίαση βιβλίου, εκεί γνώρισα μία κυρία που κοπλιμεντάριζε σαν τρελή κατ' ιδίαν συγγραφείς, από την κουβέντα που είχα μαζί της -για τα λογοτεχνικά γούστα της μιας και της άλλης- συμπέρανα ότι χλωμό το βλέπω να έχει διαβάσει τίποτα απ' αυτά. στόχος της ήταν η αποκόμιση αυτογραφου μεν, αλλά σκεφετείτε τους κολακευμένους συγγραφείς, να νομίζουν ότι αυτή η κυρία τους διαβάζει και τους θαυμάζει επίσης.Και πώς αντιμετωπίζει κανείς τους κατά φαντασίαν αναγνώστες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @scalidi
    Έχεις απόλυτο δίκιο. Ο δίαυλος επικοινωνίας πρέπει να οικοδομηθεί και με πραγματικούς αναγνώστες αλλά και με προσγειωμένους συγγραφείς. Δεν χρειάζεται έπαρση και αλλαζονεία από τη μεριά των συγγραφέων, δεν χρειάζονται κολακίες από κατά φαντασίαν αναγώστες. Συμφωνούμε απόλυτα. Κάνουμε τα πρώτα βήματα που είναι δύσκολα. Και η αλλαγή τρόπου σκέψης κάθε φορά είναι επίπονη. Μπορούμε όμως πιστεύω να βάλουμε τις βάσεις για μια νέα σχέση αναγνώστη-δημιυοργού. Στο χέρι μας είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος9:44 μ.μ.

    Καλως σε βρηκα Νίκο. Όμορφα τα λες...
    Μου αρέσει η αισιοδοξία σου και απο την πλευρα μου θελω να ειμαι επισης...
    Ο νέος δίαυλος που αναφέρεις είναι πραγματικά πολλά υποσχόμενος και χρειάζεται ιδίως στους νέους συγγραφείς.
    Βέβαια ένας νέος συγγραφέας με τον τρόπο που το λες είναι λιγο πολύ interactive και δοκιμαζεται ακόμα η ύπαρξη του σε έναν τομέα με πολλά κολλήματα, κάθετες απόψεις, ελιτισμούς και άλλα κακά.
    Πιστεύω όμως σε αυτά που λες, αν και δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με την scalidi (ποσο δίκιο έχεις)
    Ευχαριστώ και καληνύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @dr.urban

    Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και για το σχόλιο. Ναι, είμαι αισιόδοξος καθότι ήδη έχω ζήσει αυτόν τον δίαυλο επικοινωνίας μέσα από τον στενό κύκλο των φίλων και των γνωστών μου, μέσα από τα αμέτρητα κείμενα που ανταλάσσαμε μανιωδώς ψάχνοντας για αλήθειες και σφάλματα, σκανάροντας για την ουσία και την λεπτομέρεια πέρα από μικρότητες και προσωπικές ευαισθησίες. Και ξέρω, πως αν είναι αυθεντικός τόσο ο δημιουργός όσο και ο αναγνώστης μπορεί να γίνει πραγματικότητα αυτός ο δίαυλος. Όσο για τα κολλήματα, τους ελιτισμούς και τις κάθετες απόψεις, όλα είναι θέμα οπτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @dr.urban

    Ευχαιστώ για το καλωσόρισμα και για το σχόλιο. Είμαι αισιόδοξος γι' αυτόν τον δίαυλο επικοινωνίας γιατί τον έχω ζήσει. Τον έχω ζήσει μέσα από τις αμέτρητες επαφές με φίλους και γνωστούς ανταλλάσοντας κείμενα και γραπτά. Φίλους που πέρα από τις ευαισθησίες και τις προσωπικές σχέσεις έβλεπαν κάθε φορά την ουσία και τη λεπτομέρεια και με βοηθούσαν πραγματικά. Άρα μπορεί να υπάρξει και οφείλουμε όλοι να τον διεκδικήσουμε. όσο για τις κάθετες γραμμές, τους ελιτισμούς και κολλήματα, όλα θεωρώ πως είναι θέμα οπτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κύριε Νίκο, χαίρομαι πολύ που σας βρήκα! Ας είναι καλά ο reader!
    Με συγκινήσατε που γράψατε και το όνομά μου εκεί. Αυτό δείχνει πολλά και τιμούν σίγουρα εσάς!
    Συμφωνώ μ΄αυτά που λέτε. Είμαι καινούργια γενικά... αλλά μ΄αρέσει πολύ αυτή η επικοινωνία στο μπλογκ.
    Αλλιώς την ξεκίνησα, αλλιώς μου βγήκε, αλλά το χαίρομαι γιατί επικοινωνώ με ανθρώπους που κάτι έχουν να πουν.
    Μόλις επιστρέψω από ένα ταξίδι, ελπίζω να γνωριστούμε περισσότερο.Μέχρι τότε και πάντα, σας εύχομαι ΚΑΛΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @elpida

    Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που θα μπορούμε να ανταλλάσουμε απόψεις και να επικοινωνούμε. Ευχαριστώ και για την ευχή που είναι πολύτιμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"