Σε κάθε καινούργια δουλειά του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από την σμιλευμένη και μυστ
Έτσι, για τον κακό καιρό της εποχής, για τα καρεκλοπόδαρα που έπεσαν χθες και που ποτέ ευτυχώς δεν μας πετυχαίνουν, για τις στάλες τις βροχής που μας βομβάρδιζαν, αλλά και για τον σημερινό ήλιο που δειλά δειλά από το πρωί έκανε την εμφάνισή του, εγώ σήμερα θα μιλήσω για τα λουλούδια και τις ευχές. Θα μυρίσω άνοιξη στο καταχείμωνο, να προλάβω τις εξελίξεις, το επίδομα θέρμανσης και την οικονομική κρίση, την ευρωπαϊκή επιτήρηση και την προσωπική ελευθερία. Θα μυρίσω άνοιξη για να κατοχυρώσω όνειρα και επιδιώξεις, τώρα που ο ουρανός έχει ανοίξει και δέχεται αιτήσεις με ή χωρίς πρωτόκολλο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου