Η φιλοσοφική λίθος

Ένα νεκρό δεκαπεντάχρονο αγόρι έγινε η αφορμή για να ξεκινήσει ένας ατελείωτος πετροπόλεμος στις πόλεις της χώρας. Μια στυγνή δολοφονία έφτανε για να ξεχειλίσει το ποτήρι της υποκρισίας, της ξεδιαντροπιάς, της μίζας, της ρεμούλας, του ωχαδερφισμού σε τούτη τη χώρα του παραλόγου.

Στη χώρα της λιτότητας και των τραπεζικών επιτοκίων, στη χώρα της εδαφικής ανταλλαγής και της ψεύτικης πολιτικής εξομολόγησης, στη χώρα των «πατέρων» της μίζας και των σκανδάλων, των σκυμμένων κεφαλιών, των χαμένων ευκαιριών, της ανύπαρκτης ευθιξίας και του κατεστημένου, τελικά ίσως δεν μας απέμεινε τίποτα άλλο από το να ντρεπόμαστε γι’ αυτό που είμαστε και που εκπροσωπούμε…

Μια πέτρα για την κατάντια της κοινωνίας. Μια φλόγα για την ανατροπή του κατεστημένου που είμαστε εμείς οι ίδιοι, ο άλλος μας εαυτός. Καίμε το μαγαζί του διπλανού, το αμάξι του θείου μας, το παπάκι του ξάδερφού μας. Κλέβουμε το κατάστημα που δουλεύει ο αδερφός μας, χτυπάμε αλύπητα το κατεστημένο των γονιών μας, βρίζουμε τον «μπάτσο» που είναι αδερφός μας, σκοτώνουμε αβασάνιστα το ίδιο μας το παιδί. Μόνο στον καθρέπτη δεν τολμούμε να κοιταχτούμε, να αλλάξουμε μια κουβέντα με τον ίδιο μας τον εαυτό. Να ζητήσουμε συγνώμη για τα λάθη και τις παραλείψεις μας, να κλάψουμε μπροστά και όχι πίσω από τις κάμερες.

Η Ελλάδα αποχαιρετά ένα ακόμα παλικάρι που χάθηκε άδοξα. Δεν είναι το πρώτο δεν θα είναι δυστυχώς το τελευταίο. Το χέρι του ειδικού φρουρού που το δολοφόνησε το οπλίσαμε εμείς οι ίδιοι με την ανοχή, με την ψήφο μας, με την εμπιστοσύνη μας, με τη μεμψιμοιρία μας, με την ίδια την πέτρα της διαμαρτυρίας μας.

Χριστουγεννιάτικα δώρα δεν έχει φέτος για κανέναν. Ούτε για κείνο το αγόρι που το φώναζαν Αλέξη, ούτε για τους μαθητές που γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες γεμάτα αγανάκτηση. Ούτε για τους κατοίκους αυτής της χώρας που έπαψαν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Κι αν μας ταιριάζει μια κυβέρνηση, ένας υπουργός κι ένας πρωθυπουργός που δεν τολμούν να αρθρώσουν μια συγνώμη, ίσως μας ταιριάζουν και οι πολίτες αναρχικοί που αυτοκτονούν πετώντας πέτρες με κρυμμένα πρόσωπα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"