Tα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Δεν ξέρεις καλά καλά πως γίνονται και από πού κρατά η σκούφια τους. Δεν ξέρεις τη χρησιμότητά τους. Πολλές φορές αγνοείς τις προεκτάσεις της ύπαρξής τους, αλλά άμα επιμένουν για καιρό να σε σκοτίζουν… κάτι δεν πάει καλά. Αρχίζεις και νιώθεις άβολα. Ναι, τώρα που το καλοσκέφτομαι, ναι, τα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Προέρχονται από αγνές πρώτες ύλες, από καταναλωτικές επιθυμίες και μανιώδεις εξάρσεις και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως τα όνειρα ξεχνιούνται και σβήνουν με το πρώτο φως της μέρας. Αυτά που δεν ξεχνάμε ποτέ είναι και τα όνειρα που επιμένουν, που επανέρχονται πάλι και πάλι, που θέλουν σώνει και καλά να μας αποδείξουν πως πρέπει να δώσουμε κάποια βάση στα κρυφά μηνύματά τους. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά τα μπερδέψαμε τα πράγματα, ειδικά εμείς οι Κερκυραίοι. Αφήσαμε τα σκουπίδια να γίνουν ο καθημερινός μας εφιάλτης. Μετατρέψαμε τα όνειρα της νύχτας σε σκουπίδια της μέρας. Βρώμισαν τα όνειρά μας, ξημέρωσε για τα καλά, αλλά εμεί...
Έτοιμο και το νέο εξώφυλλο... πως πέρασε ο καιρός... ούτε που το κατάλαβα με τόσο έρωτα.
Πετάω το ζευγάρι και κρατάω την ομπρέλα. Το μπλε και ο τίτλος σου είναι πολύ δυνατοί από μόνοι τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία :)
Νίκο μου, καλή επιτυχία και σε αυτό το εγχείρημά σου... Ανυπομονώ να το διαβάσω... Πράγματι τα χρώματα είνα πολύ δυνατά, αλλά ακόμα πιο δυνατό είναι το νόημα της βροχής (του "καιρού") που δεν αφήνουν οι δυο ερωτευμένοι να τους αγγίξει καθόλου και να "περάσει" ο έρωτάς τους. Αν και στη ζωή αυτή μας περιμένουν πολλές "μπόρες"... ειδικά οι σχέσεις των ανθρώπων μέσα στο γάμο.. Βέβαια μπορεί να αμβλύνεται ο "έρωτας", αλλά αν αντέξει η σχέση στους κλυδωνισμούς της αναπτύσσεται μια άλλη γλυκιά αίσθηση..Η Αγάπη.. Καλό αγώνα σε όλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρμόσυνα πράγματα βλέπω! Είναι ήδη στα ράφια, ή θα βγούμε και ίδια μέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφή