Tα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Δεν ξέρεις καλά καλά πως γίνονται και από πού κρατά η σκούφια τους. Δεν ξέρεις τη χρησιμότητά τους. Πολλές φορές αγνοείς τις προεκτάσεις της ύπαρξής τους, αλλά άμα επιμένουν για καιρό να σε σκοτίζουν… κάτι δεν πάει καλά. Αρχίζεις και νιώθεις άβολα. Ναι, τώρα που το καλοσκέφτομαι, ναι, τα σκουπίδια είναι όπως τα όνειρα. Προέρχονται από αγνές πρώτες ύλες, από καταναλωτικές επιθυμίες και μανιώδεις εξάρσεις και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως τα όνειρα ξεχνιούνται και σβήνουν με το πρώτο φως της μέρας. Αυτά που δεν ξεχνάμε ποτέ είναι και τα όνειρα που επιμένουν, που επανέρχονται πάλι και πάλι, που θέλουν σώνει και καλά να μας αποδείξουν πως πρέπει να δώσουμε κάποια βάση στα κρυφά μηνύματά τους. Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά τα μπερδέψαμε τα πράγματα, ειδικά εμείς οι Κερκυραίοι. Αφήσαμε τα σκουπίδια να γίνουν ο καθημερινός μας εφιάλτης. Μετατρέψαμε τα όνειρα της νύχτας σε σκουπίδια της μέρας. Βρώμισαν τα όνειρά μας, ξημέρωσε για τα καλά, αλλά εμεί...
είσαι απίθανος βρε παιδί μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε που είχε στερεότυπα να κουβαλά ο κουμπάρος, μας προέκυψε τώρα και... συνεργάσιμος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα φυσικά έχουν τρόπους.
Κάθε άλλο παρά σεμνούς και ταπεινούς.
Υπόγειους και ανήθικους.
Ευέλικτοι γαρ, ξέρουν να έρπονται.
Την καλησπέρα μου Νίκο!
τι να πω για τις μίζες;...μέρος του συστήματος κι αυτές, αφομοιώθηκαν στο πετσί της εξουσίας, ως παράγωγο υλικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο μου έρχεται απλά να ανοίξει ένα ακόμα δίαυλο επικοινωνίας. Από τη Λευκωσία στη Κέρκυρα και πιο πέρα ακόμη!!!
Καλησπέρα κι απ'εδω!
Άπαιχτος Νίκο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήουφ και διαβαζω περί δημοκρατίας... δε γίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. πολύ καλο, συγχαρητηρια!
Κουμπάρος και...κουμπαράς, καμμιά σχέση μήπως;...
ΑπάντησηΔιαγραφήάψογο, κε Παργινέ!
ΑπάντησηΔιαγραφή