Σε κάθε καινούργια δουλειά του Νίκου νιώθω την υπέρβαση του. Σε κάθε καινούργιο βιβλίο υπερβαίνει τον εαυτό του και η ανάγνωση γίνεται πρόκληση. Πρόκληση είναι η ιστορία, πρόκληση είναι οι αλήθειες του βιβλίου που μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας αλήθειες, στα υπαρξιακά μας ερωτήματα, στον τρόπο πραγμάτωσης του βαθύτερου στόχου μας, πρόκληση είναι το άπλετο φως που ρίχνει στα κενά της ιστορίας μας, της παράδοσης μας, πρόκληση είναι η τόλμη του να μελετάει, να γράφει και να υπηρετεί με σεβασμό τον πολιτισμό του νησιού μας, πρόκληση είναι που εμμένει πάντα στον κύκλο της ζωής που περικλείει τα μικρά σημαντικά πράγματα που ορίζουν τον άνθρωπο και το συναίσθημα. Όταν πήρα στα χέρια μου « Το σταυροδρόμι των ηρώων », πιστέψτε με, τρόμαξα. Με τρόμαξε ο χρόνος που μου απέμεινε για να το μελετήσω. Για άλλη μια φορά όμως, μέσα από το γραπτό του Νίκου έζησα τα καλύτερα ξενύχτια μου. Έζησα ένα μοναδικό ταξίδι ψυχικής, πνευματικής αφύπνισης που ξεκινά από την σμιλευμένη και μυστ
Εμείς οι Κερκυραίοι είμαστε τελικά
χειρότεροι από το Αθηνοκεντρικό κράτος που αποφασίζει και διατάζει χωρίς να
υπολογίζει τίποτα παρά μόνο τα νούμερα και τις επιταγές των δανειστών μας.
Μάθαμε πως τα άλλα νησιά του Ιονίου έχουν Τ.Ε.Ι., όταν αποφάσισε να τα
καταργήσει το υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών. Ποιος ήξερε, αλήθεια, για τα
Τμήματα που κατοικοέδρευαν σε Λευκάδα, Κεφαλονιά και Ζάκυνθο; Και ποιος
Κερκυραίος ασχολούταν μαζί τους; Τώρα,
όμως νιώθουμε πως οφείλουμε να επαναστατήσουμε. Γιατί επαναστατούμε αλήθεια; Ας
μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, κι ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το
όνομά τους. Λίγο μας ενδιαφέρουν τα ΤΕΙ στα υπόλοιπα νησιά. Το μόνο που μας
ένοιαζε και εξακολουθεί να μας νοιάζει είναι η διατήρηση των σκήπτρων στο Ιόνιο
μέσω της Περιφέρειας που νιώθουμε πως διάγει τις τελευταίες μέρες της. Το μόνο
που μας ένοιαζε στον χώρο της παιδείας τόσα χρόνια ήταν το Ιόνιο Πανεπιστήμιο,
να το διαφυλάξουμε και να το συγκεντρώσουμε όλο εδώ, στην πόλη μας, για να
έχουμε να το λέμε δηλαδή, κι όχι για τίποτα άλλο, αφού, μεταξύ μας, κι αυτό δεν
μας κάλυψε ποτέ πλήρως. Η Κέρκυρα άξιζε Μετσόβιο και κάτι παραπάνω, Χάρβαρντ!
Το ίδιο κάνουμε, λοιπόν, και για την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Ζητάμε
συμμέτοχους τους άλλους Επτανήσιους στον αγώνα μας για τη διατήρησή της. Αν το
κράτος, όμως, πρότεινε τη μεταφορά της έδρα της σε άλλο νησί θα αποζητούσαμε
μανιωδώς την κατάργησή της. Την Περιφέρεια την θυμόμαστε μόνο όταν μας
συμφέρει. Αυτό είναι το δικό μας σχέδιο. Σχέδιο ΑΘΗΝΑ η Αθήνα; Σχέδιο ΝΑΥΣΙΚΑ η
Κέρκυρα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου