Συνέντευξη στο περιοδικό "Κερκυραϊκό Βήμα"




«Το γράψιμο είναι ένα παιχνίδι κρεμάλας»

συνέντευξη στην Λιζέττα Μπαλού

H συγγραφή του πρώτου του βιβλίου, της «Κρεμάλας», ήταν ένα ταξίδι… αυτογνωσίας, το οποίο λειτούργησε λυτρωτικά. Στις σελίδες του, η φιλία, ο έρωτας, η ζωή και ο θάνατος εναλλάσσονται με μια οικεία φυσικότητα, οδηγώντας τους ήρωες του βιβλίου, αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα στην αποκαλυπτική ανακάλυψη του Είναι.

Συναντήσαμε τον Νίκο Παργινό, τον Κερκυραίο συγγραφέα της «Κρεμάλας» και συζητήσαμε για τα βιβλία του, τα κείμενα, τα άρθρα και τα σκίτσα του, τα μελλοντικά του σχέδια αλλά και για την Κέρκυρα και τον πολιτισμό.

ΕΡ: Η «Κρεμάλα» αποτελεί την πρώτη συγγραφική σου δουλειά. Μίλησέ μας λίγο για το βιβλίο.

Η «Κρεμάλα» πραγματεύεται τον έρωτα, τη φιλία, τη ζωή και τον θάνατο μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο καθώς ανάγει τα θεμελιώδη αυτά ζητήματα σε αινίγματα – γρίφους μιας «κρεμάλας», τα οποία ο καθένας από μας λύνει μεν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Το βιβλίο είναι ένας φόρος τιμής για έναν καλό φίλο που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Με πολύ γέλιο και χιούμορ μιλά για τον θάνατο ιδωμένο από μια άλλη οπτική. Ο ήρωας του βιβλίου, ένας τριανταπεντάρης που ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα, μέσα από ένα ξεχασμένο παιδικό τετράδιο, ανατρέχει στα παιδικά του χρόνια που έζησε με τον χαμένο φίλο του και βρίσκει απαντήσεις για όλα τα αινίγματα της ενήλικης ζωής του.

ΕΡ:Μίλησε μας για τη διαδικασία της συγγραφής, για το γράψιμο. Πόσο επίπονο είναι να αποτυπώνεις μέρος του εαυτού σου στο χαρτί;

Το γράψιμο είναι μια διαδικασία λύτρωσης, αν και την ίδια ώρα νιώθεις πως πρέπει να ισορροπήσεις σε τεντωμένο σχοινί. Παλεύεις με τα βιώματα και τις εμπειρίες σου. Η γραφή είναι μια διαδικασία αυτοϊασης. Κάθε χαρακτήρας του βιβλίου ταυτίζεται μ’ ένα κομμάτι του εαυτού μου. Η «Κρεμάλα» με οδήγησε πιο κοντά στον ίδιο μου τον εαυτό. Παράλληλα για μένα το γράψιμο είναι κι ένα παιχνίδι κρεμάλας. Όταν αποφάσισα να γράψω μπροστά μου είχα μια απέραντη συστάδα από παύλες που έπρεπε να μετατραπούν σε λέξεις και φράσεις.

ΕΡ: Τα μελλοντικά συγγραφικά σου σχέδια; Μετά την «Κρεμάλα» τι έχει σειρά;

Έχω ήδη γράψει άλλα δυο βιβλία που σύντομα θα βρεθούν στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Πρόκειται για το «Τάγμα της Ελπίδας», μια ιστορία μυστηρίου και περιπέτειας με αναφορές στην Βενετοκρατούμενη Κέρκυρα που αναδεικνύει άγνωστες πτυχές της εποχής, και το «Γλυκό Πικραμύγδαλο», ένα ανθολόγιο καθημερινών ερωτικών ιστοριών. Δύο βιβλία εντελώς διαφορετικά. Γενικά μου αρέσει να επιχειρώ κάθε φορά διαφορετικού τύπου ταξίδια στο χαρτί.

ΕΡ: Είναι τελικά δύσκολο για έναν νέο της Κέρκυρας να βρει διεξόδους στα εκδοτικά κυκλώματα του κέντρου; Αποτελεί η συγγραφή σήμερα μια ασχολία για λίγους, ρομαντικούς και ονειροπόλους;

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει λίγους αναγνώστες και πολλούς τίτλους βιβλίων ετησίως. Στα βιβλιοπωλεία φθάνουν περί τα 6.000 βιβλία ετησίως, ενώ η αναγνωστική αγορά είναι πολύ μικρή σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό. Οι εκδότες του κέντρου προτιμούν τις σίγουρες λύσεις των αναγνωρισμένων συγγραφέων. Τα χειρόγραφα από νέους συγγραφείς που καταφθάνουν στα εκδοτικά γραφεία ανταγωνίζονται με πολύ σκληρούς όρους, και περίπου ένα στα πεντακόσια εκδίδεται. Παρόλα αυτά προτείνω ανεπιφύλακτα στους νέους να γράφουν. Αυτό που είναι σημαντικό είναι το ταξίδι κάθε φορά. Όσο για τα όνειρα… δεν ξέρω αν σήμερα μας δίδεται η δυνατότητα να ονειρευτούμε. Ακόμα κι αυτό το έχουμε χάσει στους ρυθμούς της καθημερινότητας. Το βιβλίο και η συγγραφή είναι μια διέξοδος προς το όνειρο.

ΕΡ: Ασχολείσαι πολλά χρόνια και με την αρθρογραφία και το σκίτσο σε εφημερίδες και περιοδικά της «Κέρκυρας» καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα της πολιτικής ζωής και της Κέρκυρας ειδικότερα. Ποια η άποψή σου για την Κέρκυρα του σήμερα; Πόσο έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθείς από κοντά τα τεκταινόμενα;

Αρθρογραφώ από το 1998 και οφείλω να ομολογήσω ότι τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούσαν δέκα χρόνια πριν παραμένουν άλυτα και στάσιμα δέκα χρόνια τώρα, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Νέο Νοσοκομείο, υποδομές, σκουπίδια, περιβάλλον, αεροδρόμιο και λιμάνι, οδικοί άξονες, πρωτογενής και τριτογενής τομέας… Η Κέρκυρα μοιάζει να έχασε πολλές ευκαιρίες για να προχωρήσει μπροστά. Φθάνει μια βόλτα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας για να αποκαλυφτεί η γύμνια μας. Η αλήθεια είναι πως διανύουμε μια περίοδο παρακμής της πολιτικής τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Μια παρακμή που αγγίζει όχι μόνο όσους ασχολούνται ενεργά με την πολιτική σκηνή αλλά και εμάς ως απλούς πολίτες που πλέον έχουμε αποδεχθεί τον ρόλο του κομπάρσου παραμένοντας απλοί θεατές στις εκλογικές επαναλήψεις του ίδιου έργου και των ίδιων υποσχέσεων τόσα χρόνια. Χρειάζεται η ενεργοποίηση του απλού αγανακτισμένου πολίτη και βλέπω πως σιγά σιγά γίνονται προσπάθειες να ευαισθητοποιηθεί το κύτταρο της κοινωνίας με ομάδες πολιτών, με συλλόγους και φορείς που εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα. Είναι λυπηρό αλλά πλέον τα πολιτικά κόμματα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έπαψαν να εκφράζουν την ίδια την κοινωνία.

ΕΡ:Ποια η άποψή σου για τον πολιτισμό της Κέρκυρας, αλλά και γενικά για το βιβλίο και τις προοπτικές του σήμερα;

Η Κέρκυρα του σήμερα δυστυχώς μοιάζει με κληρονόμο που βρέθηκε με μια πλούσια πολιτιστική κληρονομιά στα χέρια της χωρίς να μπορεί καν να την κατανοήσει να την διαχειριστεί και να την εκμεταλλευτεί. Συμβαίνει με τον πολιτισμό ό,τι και με το περιβάλλον. Αποδεικνυόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων. Ανίκανοι να αναδείξουμε τους πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς θησαυρούς μας. Παρότι πολλοί Κερκυραίοι διαπρέπουν μακριά κυρίως από το νησί και διακρίνονται σε πολλούς και διάφορους τομείς, η Κέρκυρα βρίσκεται μακριά από τις όποιες προσπάθειές τους. Μας ενδιαφέρει κυρίως το εφήμερο, το λαμπερό, η αίγλη του ξαφνικού, οι προβολείς της δημοσιότητας, το εφέ. ‘Όσον αφορά το ίδιο το βιβλίο, είναι λυπηρό η ίδια η Κέρκυρα να μην τιμά το πλούσιο συγγραφικό παρελθόν της. Ευτυχώς γίνονται κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες που αξίζουν συγχαρητήρια. Μαθαίνουμε όμως να μισούμε το διάβασμα και το βιβλίο, από το σπίτι μέχρι και το σχολείο, μαθαίνουμε να καίμε, να πετάμε ή να ανακυκλώνουμε τα βιβλία κι όχι τις όποιες ιδέες τους. Πρώτα από όλα είναι θέμα παιδείας. Να γίνει το βιβλίο κομμάτι της ζωής μας. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Μέσα από την ασχολία όμως με τη συγγραφή είδα πως πολύς κόσμος έχει τη διάθεση να πλησιάσει το βιβλίο, αρκεί να προσπαθήσουμε να το φέρουμε πιο κοντά του, να κάνουμε συμβατή τη σχέση του καθημερινού πολίτη μαζί του.

Νίκο, σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία.

Σας ευχαριστώ κι εγώ.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Κερκυραϊκό Βήμα"
- Καλοκαιρινό τεύχος

Σχόλια

  1. Καλημέρα! Η Κέρκυρα είναι ένας τόπος που αγαπώ και που προσπαθώ να επισκέπτομαι κάθε χρόνο (μόνο φέτος δεν πήγα, ντροπή μου) και την λατρεύω. Συμφωνώ απόλυτα για την κληρονομιά που οι κληρονόμοι δεν ξέρουν να διαχειριστούν, αλλά όπως και να έχει η γοητεία της παραμένει ισχυρή! Αν ήθελα να μένω κάπου μόνιμα, είναι η Κέρκυρα με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της. Καλή επιτυχία στο βιβλίο και σε ότι κάνεις!
    ΥΓ: Όσο για τους νέους συγγραφείς, έχεις άπόλυτο δίκιο. Ο εκδοτικός χώρος, κάνει το Κολοσσαίο να ωχριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νίκο μου, παλιέ μου φίλε.
    Θα χαρώ πολύ αν καταφέρουμε να έρθεις για παρουσίαση των βιβλίων σου στην Ν. Ορεστιάδα.
    Έχουμε μια πολύ ωραία εκδήλωση παρουσίασης βιβλίων τις "ΒΙΒΛΙΟΔΙΑΔΟΜΕΣ" όπου κάθε χρονιά είναι αφιερωμένη σε έναν εκδοτικό οίκο. Δεν ξέρω ποιος είναι ο εκδοτικός οίκος που συνεργάζεσαι εσύ, αλλά τέλως πάντων μπορούμε να το δούμε.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @lena manta

    Αγαπητή Λένα, σε ευχαριστώ για το σχόλιο και τις ευχές. Η Κέρκυρα θα χαρεί να σε ξαναδεί από κοντά. Σε ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω.

    @χαμαλίδης λευτέρης

    Φίλε μου, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Τον Νοέμβριο θα έχω κάτι καινούργιο στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Θα με ενδιέφερε να έρθω και να σε δω κι απο κοντά μετά από τόσα χρόνια. Θα κανονίσουμε κάτι με το καινούργιο μου βιβλίο. Στο χρωστάω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολλά συγχαρητήρια. Η Κέρκυρα είναι ένας τόπος που γεννά ταλαντούχους ανθρώπους και είμαι σίγουρη, αν και δεν έχει πέσει στα χέρια μου το βιβλίο σου ότι είσαι ένας από αυτούς. Θα χαρώ να προσφέρω τη φιλοξενία μου και από το μπλογκ μου. Πέρνα όποτε θες. Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Γιώργος Κορωνάκης για τον "Κανόνα της ορθής γωνίας"

Ο "Σκαλιστής" ταξιδεύει στην Αθήνα

Η ποιήτρια Έφη Μαχιμάρη για "Το Σταυροδρόμι των Ηρώων"